De kinderkolonie

Er zijn reeds heel wat boeken geschreven over de Tweede Wereldoorlog en wanneer eentje afwijkt van de thema’s Joden en Duitsland vind ik het altijd interessant. Gezien deze boeken meestal over een stukje geschiedenis gaan waar ik nog niet zo bekend mee ben. Toen ik hoorde over De kinderkolonie was ik onmiddellijk getriggerd door de korte inhoud op de backcover. Het boek gaat namelijk over kinderen die van de Italiaanse kolonie Libië naar hun moederland Italië gestuurd werden op de vakantie in de zomer van 1940, dit op bevel van Il Duce , Mussolini. Hier had ik nog niet over gehoord en was dan wel benieuwd naar het verhaal. Hopelijk zou de auteur zich aan de feiten houden.



De drie zusjes Sarah, Angela en Margherita hebben een zorgeloze jeugd. Hun ouders proberen om een nieuw leven op te bouwen op de Italiaanse kolonie. Maar dan worden de kinderen opgeroepen door Il Duce om in de zomer van 1940 op vakantie te gaan naar Italië om zo hun moederland beter te leren kennen. Ze komen terecht in een fascistisch kamp in Toscane, maar wanneer tijdens hun verblijf de oorlog begint kunnen ze na de vakantie niet terug naar Libië. Maanden worden al snel jaren. Hierdoor groeien de drie zussen op in het kamp, wat een grote stempel op hun drukt. Zullen ze nog ooit hun ouders terugzien? En vooral welke invloed heeft het kamp op hun jonge leven?



Samen met Manuela Piemonte maken we als lezer een bijzondere tijdsreis naar een stukje vergeten geschiedenis. Het boek is dan ook een aanrader voor liefhebbers van historische romans. Na het lezen van dit boek ben ik direct meer informatie gaan opzoeken over dit thema. Met haar boek De Kinderkolonie probeert de auteur vooral een weergave te brengen van hoe het was om als kind in 1940 op vakantie gestuurd te worden naar het fascistische thuisland, waar ze terecht kwamen in een kamp waar ze alleen maar regeltjes moeten opvolgen. Alles wordt vanuit het standpunt van de drie zussen verteld en in hun eigen woorden. Hierdoor komt het verhaal soms wat kinderlijk over. Anderzijds is het natuurlijk wel een interessante invalshoek. Het voelt echter aan, het is precies alsof we terug gekatapulteerd worden in de tijd: we zijn terug een tiener en bevinden ons in 1940. Aanvankelijk zie je dan ook als door de roze bril van kinderlijke naïviteit. Maar de kinderen worden sterker en beginnen doorheen de jaren de waarheid te zien: het kamp met de vele strenge regeltjes en het lopen binnen het harnas van het fascistisch Italië. Maar toch... ergens mis je als lezer op deze manier de achtergrond om het verhaal beter te kunnen plaatsen. Er is maar weinig geweten over dit thema en voor heel wat lezers zal het ook volledig nieuw zijn, daarom had wat extra informatie een meerwaarde geweest.

De auteur had dit makkelijk kunnen verwerken in haar verhaal aan de hand van een alwetende verteller. Het gevoel dat ik iets mistte, zette mij aan om verder te lezen, steeds dacht ik dat het nog zou komen, tevergeefs. Het verhaal speelde zich grotendeels af in het kamp waar de kinderen op zomervakantie waren, gevuld met alle regeltjes en hun dagelijkse taken. Op de duur werd dit dan ook wat langdradig. Als lezer zou je makkelijk 100 pagina’s kunnen overslaan om daarna het verhaal makkelijk verder te kunnen vervolgen. Best wel zonde, gezien het zeer interessante onderwerp.

Het boek is dan ook eerder een coming of age verhaal in plaats van een historisch roman, gezien vooral het volwassen worden van de drie zussen in de schijnwerpers wordt gezet. Het boek gaat vooral over Margherita, Angela en Sara en hun jaren in het kamp waar ze behandeld worden als een ‘’nummer’’.

De kinderkolonie is een mooie roman, maar het voldeed niet helemaal aan mijn verwachtingen van een historische roman. 3 sterren ***

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Ik had nog nooit van de kinderkolonies gehoord en dat maakte mij meteen nieuwsgierig. Er zijn al zoveel boeken over de tweede wereldoorlog geschreven, maar toch zijn deze kinderkolonies onderbelicht gebleven, dus dat zorgde ervoor dat ik hier gewoon over moest lezen. Het verhaal wordt volledig verteld vanuit de drie zusjes. Hierdoor komt het verhaal soms wat kinderlijk over, maar ik vond het in deze niet storend, omdat je wist dat het vanuit een kind verteld wordt. Je hebt hierdoor ook onder het lezen het gevoel alsof je zelf een van de zusjes bent, die in deze kolonie zit en waarbij langzaam doordringt dat deze zomervakantie geen vakantie is, maar dat ze echt in een fascistisch kamp terecht gekomen zijn, waar strenge regels gelden. Je merkt onder het lezen ook dat de drie meisjes hier ook alle drie anders op reageren. Dit vond ik soms verwarrend. Ik was regelmatig even de draad kwijt, zodat ik even moest teruglezen, wie van de zusjes het verhaal aan het vertellen was. Ook merkte ik, doordat ik geen kennis had van deze kinderkolonies, dat ik achtergrondinformatie miste en het zou fijn zijn geweest als deze informatie aan het boek toegevoegd was, door bijvoorbeeld hoofdstukken toe te voegen van een alwetende verteller. Ik had onder het lezen steeds het gevoel dat die informatie, die ik naar mijn gevoel mistte, toch nog ergens verteld zou worden, omdat de meisjes ook ouder werden en het voor de meisjes ook duidelijker werd dat deze kinderkolonie geen ‘fijne vakantie’ was, zoals hun verteld was. Echter deze informatie kwam niet en dat vind ik jammer. Hierdoor had ik meer het gevoel dat het verhaal gaat over het opgroeien van drie zusjes die zonder veel liefde opgroeien en als nummer gezien worden in plaats van als persoon. En wat dit met hun als persoon doet. Dat dit tegen de achtergrond van de tweede wereldoorlog is, is daarbij een toevalligheid en naar mijn gevoel voegt het niet veel toe aan het verhaal.

Ook merkte ik dat de schrijfstijl mij niet geheel beviel. Er werden vaker woorden gebruikt, die ik op moest zoeken, maar waar ik ook na het opzoeken nog niet veel wijzer werd van het woord in de context van het verhaal. Het is een mooie roman over drie zusjes die zonder liefde opgroeien, maar ik had helaas andere verwachtingen van dit boek, waardoor ik enigszins teleurgesteld achterbleef.