De kleine wolf

Er is veel geschreven over wolven. De bewoners in deze omgeving werden vroeger weleens ‘de mensen van op de wolf’ genoemd, omdat hier in de bossen eeuwenlang wolven leefden. Later zijn dat de buurtschappen Hoogengraven en Stegeren geworden. Er is nog steeds de ‘Wolfveldseweg’ en de ‘Wolfskuil’ in Ommen, waar eerder wolven gevangen werden gehouden. Of een wolf hield er een mens gevangen … De ‘Wolfskuil’ is nog steeds een uit wit zand bestaande verhoging met een kuil aan de rand van het bos, aan de overloop van de rivier de Regge. In de jaren 60 van de vorige eeuw veranderde er veel op de boerderijen. De boeren zochten naar meer inkomsten, bijvoorbeeld door de boerderij uit te breiden en een tractor te kopen. Daar dacht ook Jacob Kat over na. Recreatie was ook een mogelijkheid.   Hij kocht een afbraakwoning en na dagen stenen bikken kon daarvan een toiletgebouw onder de bestaande hooiberg gemetseld worden. Uiteindelijk werd het een zeskantig bouwsel met twee dames- en herentoiletten en wasgelegenheid. De bouw werd gedaan door zijn neef, Jacob Kat, aannemer te Dedemsvaart. Ook zijn zoon, Hendrik Kat werkte daaraan mee. Op 20 juli 1963 pakte Jacob, de campingbezitter, een kromme plank en schilderde er “Camping” op. Nog diezelfde avond kwamen er twee jongens langsfietsen en zetten hun tentje op. Camping “De Kleine Wolf” was een feit. Ook bouwde Kat, de aannemer, samen met zijn broer Catharinus, zoon Hendrik en andere werknemers later nog meer toiletgebouwen en een zwembad. Zijn dochter, Catharina Kat, roepnaam Cathrien, werkte als 16-jarige in de vakantie en soms weekenden in de ‘campingwinkel’, toen een soort toonbank op de deel van de boerderij, waar met name ijs, snoepgoed en bier werden verkocht. Ook maakte ze de toiletgebouwen schoon. Tussen de middag mocht ze mee eten met het gezin van ome Jacob en tante Ninie. Achter de boerderij was er in een schuurtje een ‘Beatkelder’, georganiseerd door de broers Hartman, waar de jeugd erg van genoot. Het verhaal over het ontstaan van de naam “De Kleine Wolf” begon bij de legende van “De Hongerige Wolf”. Deze legende is doorgegeven door mensen. De laatste versie is van 1701. Een ander verhaal is bekend uit 1740. Hierbij was sprake van een roofoverval, waarbij vier Groninger Heren, op weg van Groningen naar Kleef, op de Hessenweg overvallen werden door wolven. “De Hongerige wolf” was een plek waar reizigers hun paarden konden verversen.