De man die geen hekel had aan joden Een botsing met het verleden

Chaja Polak heeft de moed gehad om op te treden tegen een stuk geschiedvervalsing van de Jodenvervolging. Het opzettelijk vervalsen van die geschiedenis is net zo erg als het ontkennen ervan, dat strafbaar is. In een duidelijk en oprecht relaas wordt uitgelegd hoe in een ander boek de plank wordt misgeslagen. Dat moest worden rechtgezet. Mevrouw Polak is in haar opzet - deskundig - volledig geslaagd. Een aanrader.

Heel bijzonder dit boek! Chaja Polak schrijft erg mooi. Indrukwekkend hoe ze met sterk onderzoek zich door niets laat tegenhouden om de waarheid naar boven te halen naar aanleiding van onwaarheden en ommissies van dat schandelijke boek Oorlogouders. In een periode waar antisemitisme weer aan het broeien is en verder aangewakkerd wordt door onverschilligheid en onwaarheden, is dit een belangrijk boek om te lezen. Wanneer leren we nu van ons verleden? Intens en onluisterend is het wat er is geschreven. Terecht dat de NRC er twee hele pagina's aan heeft besteed. Indrukwekkend en een absolute must read.

chaja polak heeft een erg mooi boek geschreven, waarin zij haar ingehouden woede over de man die tijdens de tweede wereldoorlog verantwoordelijk bleek te zijn voor de arrestatie, marteling en deportatie van haar ouders en uiteindelijk voor de dood van haar vader, heeft omgezet in de weergave van een onderzoek naar de omstandigheden waardoor iemand koud, onaangedaan en zelfs trots zulke afschuwelijke oorlogsmisdaden kan plegen. droevig voor zijn dochter, die haar vader probeert te verdedigen en andere familieleden een fictief verzetsverleden heeft trachten te toe te dichten. chaja polak laat zien dat goed en fout tijdens deze oorlog wel degelijk bestonden in een ontroerend en belangwekkend boek.

Chaja Polak laat op genuanceerde wijze zien dat het boek Oorlogsouders van Isabel van Boetzelaer pure fictie is. Het slot is ronduit ontluisterd omdat het zo duidelijk wordt dat de vader, Willem van Boetzelaer, geen grijze maar een inktzwarte rol speelde in de oorlog.
Het is mij overigens niet duidelijk waarom Ad van Liempt, als voormalig ambassadeur van Oorlogsouders, zijn vergissing niet openbaar kan toegeven en bespreken. Polaks betoog berust op dusdanig sterke bewijzen dat het hem zou sieren publiekelijk op zijn vergissing in te gaan. Het zou heel goed voor de discussie rondom nivellering zijn.

De titel van dit boek legt Chaja Polak de gevoelige (historische) waarheid bloot achter het lot van haar ouders en de schuldige betrokkenen, die in het boek 'Oorlogsouders' in een te vriendelijk daglicht worden gesteld. De uitgave van dit boek, maakten dat Chaja Polak minutieus en gedegen de ware pijnlijke gebeurtenissen ontrafelde. Zij doet dat door de feitelijke beschrijvingen die leidden naar de arrestatie van haar ouders en het persoonlijke perspectief van zichzelf als oudere vrouw en een jong kind af te wisselen: de beklemmende reis in de auto naar het huis waar zij als kleine peuter van haar ouders gescheiden werd, van wie zij haar vader nooit meer zou terugzien. De bijna fotografische verteltrant maakt dat we het kleine meisje Chaja zien en het geweld dat haar en haar naasten is aangedaan. De getuigenissen over de arrestatie van haar vader en hoe zij door een vergissing aan het lot ontkomen is, maken extra helder, dat sjoemelen of veronachtzamen van de feiten in de geschiedenis de schuldigen nog schuldiger maakt. Het ontrafelen van deze geschiedenis is nodig, nu de tijd waarin het gebeurde steeds verder weg komt te liggen. 'De man die geen hekel had aan joden' is eerherstel voor de velen die hierover niet meer kunnen getuigen en herstel van de geschiedenis zoals die werkelijk geweest is.

Lees Chaja Polak !

Een belangrijk boek in deze tijd van angst om 'mensen te kwetsen'! Chaja Polak gaat voor de waarheid. Ze schrijft prachtig, integer, ontroerend en scherp. Haar boek is een pleidooi tegen geschiedsvervalsing en tegen de gevaarlijk nivellerende gedachte dat veel Duitsers in dienst van de SD in feite ook maar slachtoffers waren; een gedachte die mensen op het idee kan brengen dat de Holocaust wel meeviel.

"De man die geen hekel had aan Joden' is het kritische weerwoord van auteur Chaja Polak op het boek "Oorlogsouders' van Isabel van Boetzelaer.
Van Boetzelaar doet het voorkomen alsof haar, vrijwillig tot de Waffen-SS toegetreden vader, Willem van Boetzelaer, simpelweg ‘pech’ heeft gehad en zich op het verkeerde moment in de verkeerde kringen bevond. Haar vader zou echter geen hekel hebben gehad aan Joden. Verbijsterd neemt Polak kennis van de kritiekloze acceptatie van het werk van Van Boetzelaar in de media. De pertinente en aantoonbare onwaarheden in ‘Oorlogsouders’ deden Polak besluiten een en ander aan de kaak te stellen. Zij begint haar eigen verleden aan het papier toe te vertrouwen. Met "De man die geen hekel had aan Joden' geeft Polak een duidelijke waarschuwing af. De geschiedenis mag geen geweld worden aangedaan!
“Steeds weer keren mijn gedachten terug naar de dag waarop mijn ouders werden gearresteerd en vertoeven daar enige tijd. Wanneer ik daar ben, bij mijn ouders, ben ik me bewust van mijn vaders laatste uren van vrijheid.”
Het resultaat is een integer, ontroerend en overigens prachtig geschreven werk van de hand van Chaja Polak. Haar boodschap komt daarbij onomstotelijk over en ook haar kwaadheid en frustratie komen goed uit de verf. Zonder rancuneuze teksten, maar simpelweg door middel van feiten, brengt zij onder de aandacht dat het hier gaat om pure vervalsing van de geschiedenis. De hoofdpersoon in ‘Oorlogsouders’, Willem van Boetzelaer, was verantwoordelijk voor de arrestatie, deportatie en marteling van Polaks’ ouders tijdens de Tweede Wereldoorlog. Polak onderzocht hoe het kan dat een mens een ander mens –zelfs onder omstandigheden zoals die golden in oorlogstijd- dergelijke dingen aandoet.
“Willem van Boetzelaer probeert vervolgens zijn naziactiviteiten te verklaren en verzoekt absoluut stilzwijgen over hun gesprek hij zei, noteert Albert Heymans: mochten jullie opgepakt worden, dan zal ik ervoor zorgen dat jullie niets gebeurt. Jullie zijn niet het type Joden dat ik altijd heb bestreden. Als tegenprestatie voor zijn zwijgen had hij echter het volgende verzoek. Mocht hij na de oorlog als nazi worden aangehouden en opgesloten worden, dan moest ik officieel bevestigen dat hij alles van mij wist en ons geholpen had de oorlog door te komen.”
Kortom, ‘De man die geen hekel had aan Joden’ is een belangwekkend én ontroerend boek dat een breed lezerspubliek verdient en zou moeten hebben!
Over de auteur
Chaja Polak (1941) is schrijver en beeldend kunstenaar. Als kind van een slachtoffer en een overlevende van Auschwitz is haar leven in hoge mate bepaald door wat haar ouders is aangedaan. Ze doorliep de Rietveld Academie en debuteerde in de literatuur in 1989. Ze schreef romans, verhalen en poëzie. Een aantal van haar boeken werd genomineerd voor de Libris Literatuurprijs en werd vertaald in het Engels, Deens en Italiaans.

Uitvoering
Uitgever: Atlas Contact
ISBN: 9789045037691
Paperback, 152 pagina’s

Prachtig en aangrijpend boek dat het belang laat zien van een juiste, objectieve navertelling van de geschiedenis. Zeker nu een van de meest afschuwelijke daden die de mens ooit heeft verricht voor nieuwe generaties zo ver weg lijkt

Een heel goed boek, boeiend geschreven, in één adem uitgelezen