De meisjeskleedkamer

De meisjeskleedkamer door Karen Connelly

Beste boek van afgelopen jaar, zonder twijfel. Zelfs één van de beste boeken die ik ooit las.

Alles aan dit boek is goed. De cover is enorm mooi en voelt zacht aan. Het lettertype nodigt uit tot dieper in het verhaal duiken. En het verhaal is af. (Hoewel er een vervolg mag komen én een verfilming door Reese Whiterspoon.)

Het verhaal begint als Eliza, moeder van 2 kleine zoontjes, gelukkig getrouwd met Andrew (hoogleraar wiskunde) én mede-eigenaar van een goed draaiende bloemenzaak, ‘de Amazone’ bespiedt onder de douche van het zwembad. Eliza beseft dat seks het enige is dat ontbreekt in haar drukke, bevredigende leven. Ze houdt van haar man en haar gezin maar de passie die Shar (de Amazone) in haar losmaakt valt niet te negeren.

Hoofdstuk per hoofdstuk (allemaal van een perfecte lengte) word je dieper in het verhaal meegezogen, en afwisselend verblijf je in het hoofd van Eliza, Shar en Andrew. Die afwisseling van perspectief maakt dat je het verhaal langs alle kanten kan bekijken. Je ziet de schitterende façade maar ook de rommelige achterkant, het voelt alsof je een vlieg bent die alles vanop de eerste rij meemaakt.
Connelly schrijft beeldend zonder beschrijvend te zijn. Een gave. Elke scène, elke dialoog spat van het papier. Het verhaal zindert, de pen van Connelly maakt dat dit een zinnelijk verhaal is dat je nog lang zal bijblijven. En niet enkel om de mooie liefdevolle expliciete seksscènes.

Dit is een boek dat alles heeft: een goed verhaal en een meeslepend ritme. Het bevat een juiste dosis politiek (Griekenland), actuele problematiek (Iran, moslim extremisme) en maatschappelijke relevantie (sekswerkers, anders geaard zijn).
Bovenal is dit een boek dat grenzen verlegt, inspireert en ontroert. Dit is het verhaal van een vrouw die een groter libido heeft dan haar man en die niet bang is om zich te laten leiden door haar gevoelens en verlangens. Een sterke vrouw die zonder egoïstisch te zijn kiest om toe te geven aan haar drang naar geluk en genot. Een vrouw die beseft dat de enige manier om echt te leven bestaat uit volledig jezelf zijn.
(Het boek doet me denken aan een ander geweldig boek: De komst van de wolven van Sarah Hall, qua zinnelijke beschrijvingen even geweldig.)

Tijdens het lezen ga je nadenken over trouw-ontrouw, seksualiteit, identiteit, trouw zijn aan jezelf, eerlijk zijn, jezelf zijn en wat heeft een mens nodig om echt gelukkig te zijn.
Met Eliza heeft Connelly een vrouw geschapen die een voorbeeld is. Een vrouw die echt seksueel bevrijd is (het soort vrouw dat Maartje Laterveer in Vrouwen & seks bedoelt).
Een vrouw die de rol opneemt die meestal aan de man wordt toegeschreven, zonder ook maar één moment aan vrouwelijkheid in te boeten. Integendeel.
Dit boek kon op geen gepaster moment verschijnen (#metoo).

Geschreven bij De meisjeskleedkamer

Een boek dat ik in een paar dagen heb uitgelezen. Eens je in het verhaal zit laat het niet meer los. Het zijn niet alleen de mooi beschreven erotische scenes die het boek boven de middelmaat doen optillen, maar de psychologische inhoud en het sublieme verhaal zijn van zo'n schoonheid, dat je de laatste bladzijden met moeite kan omslaan. Een aanrader voor elke meerwaardelezer!

Jemoet er even inkomen maar dan gaat het los is een goed verhaal je kan hem wegliggen maar je bent er zo weer in.

een heel verassend verhaal.

Als pluspunt zou ik zeggen: goede kwaliteit.

Eliza is een hardwerkenden vrouw met een florerende bloemenzaak en gelukkig getrouwd met Andrew, een hoogleraar in de wiskunde. Samen hebben ze 2 kinderen. Alles lijkt perfect. Maar dan ontmoet Eliza tijdens haar wekelijkse zwemochtend in een van de kleedkamers Shar. Eliza noemt haar “De Amazone”, alles aan haar lichaam is werkelijk perfect, vindt ze. Langzaam laat Eliza Shar in haar leven toe, maar of dat zo’n goed idee is?
Eliza beseft, dat ondanks haar gelukkige huwelijk, ze wel degelijk iets mist. De intimiteit tussen haar en Andrew is ver te zoeken. Maar dan ontmoet ze aantrekkelijke Shar, de in haar ogen perfecte vrouw. In eerste instantie is Eliza wat terughoudend en bespied haar alleen tijdens het douchen, maar wanneer Shar terug avances begint te maken naar Eliza, geeft ze zich toch helemaal over. Voor ze het weet hebben ze iets meer dan alleen vriendschap. Voor Eliza lijkt er een hele wereld open te gaan en ook roept het herinneringen aan vroeger op, toen ze tijdelijk op het Griekse eiland Lesbos woonde en werkte, waar ze een relatie had met de mooie Thalia. Shar echter, is een vrouw die zichzelf regelmatig als gezelschapsdame uitgeeft en ziet Eliza in eerste instantie als een gewone vrouw die op zoek is naar zichzelf. Maar langzamerhand krijgt ook Shar oprechte gevoelens voor Eliza en geeft ook zij steeds meer van haar eigen verleden bloot. Eliza geniet met volle teugen en wringt zich in steeds meer bochten om bij Shar te kunnen zijn. Toch brengt het Eliza steeds meer aan het twijfelen want ze wil Andrew ook niet in de steek laten. Hoe lang kan ze van twee walletjes blijven eten?
Afwisselend bevind je je tijdens het lezen in het hoofd van Eliza of Shar waardoor je ook wel ging nadenken over je eigen identiteit. Meestal word een overspelige rol bij de man neergelegd, dat dit in dit boek een vrouw betrof, vond ik een welkome afleiding. Ik vond wel dat er wat meer diepgang in de diverse thema’s had mogen zitten. De erotiek voer veelal de boventoon.
De meisjeskleedkamer is boek waarin alles bespreekbaar is, onderwerpen als Politiek, Moslim extremisme, anders geaard zijn, trouw-ontrouw komen aan bod. Dat alles zonder dat er enige vorm van taboe op rust.
Karen Connelly ( geboren Calgary Canada ) heeft in diverse landen gewoond over de hele wereld, maar ging uiteindelijk terug naar haar roods en woont tegenwoordig weer in Canada, in Toronto. Ze schreef in 1990 haar eerste boek, The small words in my body, daarna volgden er nog vele. Haar laatste tot nu toe geschreven boek The changeroom werd in 2017 vertaald als De meisjeskleedkamer.

Interessante thematiek maar wellicht te weinig stof voor een roman, meer voor novelle

Leest vlot maar het is een oppervlakkig verhaal. Niet echt mijn ding