De nieuwe arme Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. blijven lachen in tijden van nood

Geschreven bij De nieuwe arme

Ik ben het volkomen eens met de vorige reacties. Het is een slecht geschreven boek. Ik kan er totaal geen humor in vinden. Het totaal niet inspireren er wordt alleen maar geklaagd. In plaats van het beste van de situatie te maken wordt er geld uit gegeven aan een auto, vakanties, een ring enz. Kinderen die er een bende van maken en totaal niet meewerken maar liever, van wat extra zakgeld dat ze krijgen van opa en oma, blowtjes roken en spacecake maken. Dus nog genoeg thema's om op te bezuinigen waardoor je misschien niet eens naar die voedselbank hoeft te gaan. Ik ben misschien wat kort door de bocht met mijn oordeel maar dat is wat het boek in mij oproept.

Geschreven bij De nieuwe arme

In éen woord : onleesbaar. Dit boek had niet gedrukt mogen worden. De review-teerugkoppeling vraagt om minimaal 70 tekens. Dat zijn er voor dit boek 69 te veel.

Geschreven bij De nieuwe arme

Ik moest in het begin wennen aan de korte zinnen, niet mijn stijl. Op de vele recepten in het boek was ik niet voorbereid. Het onderwerp spreekt me aan en het boek las ook erg makkelijk. Toch raakte de schrijfster mij in heel veel stukjes kwijt. Ze gaat echt van de hak op de tak. Jammer, als hier een goede eindredacteur op had gezeten was dit een veel beter boek geworden. Nu merk je goed dat dit te snel is gemaakt.

Geschreven bij De nieuwe arme

Ongeveer halverwege ben ik nu in dit boek gekomen. Zucht. Er staan veel recepten in, ik zie hier geen toegevoegde waarde voor het boek in. Eén of twee recepten kan, maar meer ook niet. Het is een klaagboek wat vooral over eten gaat. Ze eet niet uit pakjes dus die gaan in de vuilnisbak. Ze krijgt teveel uien bij de voedselbank en ruilen mag niet.
Er gaat geen inspiratie uit van dit boek, nergens een krachtige vrouw te vinden die het beste maakt van haar situatie. Jammer, ik had er goede verwachtingen van. Het boek is een verzameling korte stukjes die niet op elkaar aansluiten. Ze droomt over een baby en dan volgt er een recept over uiensoep. (?)
Mijn advies: niet kopen.
Leuker is : leven van 1 dollar per dag, dat is een leuk boek wat inspireert.

Geschreven bij De nieuwe arme

geen hoogstandje maar de boodschap moge duidelijk zijn: het is schrikbarend dat dit arm NL anno 2012 is, een snel groter wordende groep, en dito de uitgerangeerde 40 plusser. Misschien nog schrikbarender zijn de lezersreacties in de trant van: geen voedselbank nodig als je nog op vakantie kan gaan, of over pubers vallen als argument. De verklaring hiervoor denk ik te o.a. vinden in oikofobie, ofwel een afkeer tegen eigen cultuur, zoals o.a. omschreven door Baudet.

Geschreven bij De nieuwe arme

Ik ben het met anderen eens, er zit totaal geen chronologische volgorde in. Het verbaast me oprecht dat dit vod gepubliceerd is. Geen eten hebben, maar wel zeuren als je melk krijgt bij de voedselbank en wel kunnen paardrijden en op vakantie naar Frankrijk. Tja..

Geschreven bij De nieuwe arme

Ik word gewoon zenuwachtig van de manier hoe er geschreven is, erg druk. Ze springt van de hak op de tak. Ik sla hele gedeeltes over. Er zitten veel herhalingen in en op de recepten zit ik niet te wachten. Geen boek om lekker te relaxen

Geschreven bij De nieuwe arme

LS! Echt bij Bol gekocht en echt gelezen. Een heel openhartig verhaal over 40-plus zijn en geen baan meer kunnen vinden. Snel heb ik nog even een donatie aan de Voedselbank gedaan. Ik hoop dat het boek een hype wordt, dat gun ik de sympathieke schrijfster. Bij de blurb staat "hilarische ervaringen bij de Voedselbank", gut wat slaat dat de plank mis. Hoeveel manuscripten belanden er bij de uitgever van door de crisis getroffenen? Alleen de beste, deze dus, wordt uitgegeven. Lachen moest ik om de grap dat je niet je tandenborstel mag laten liggen bij vreemden. Treurig vind ik dat een moeder te weinig geld heeft om haar kinderen van alles te geven. Nederland anno 2012.

Geschreven bij De nieuwe arme

Een leuk geschreven verhaal van een charmante moeder van drie kinderen, die ondanks opleiding, werkervaring en intelligentie zonder werk en inkomen komt te zitten. Een verhaal van geldnood zonder aan lager wal te geraken en van de dagelijkse inspanning om alles van een positieve kant te blijven bekijken. Bezoekjes aan de werkcoach van de UWV, vruchteloze sollicitatiebrieven, de ondersteuning door de Voedselbank. Een sleur die doorgaat zonder einde in zicht, maakt het een moeilijk te dragen last. Toch lukt het om de mondhoeken omhoog gekruld te houden en nog veel van de vrolijkheid in het leven te behouden. Zalig zijn de nieuwe armen… van geest.

En ook nog een les voor allen die het nu (nog) goed hebben… spendeer je geld wijs, zodat je niet achteraf hoeft te denken dat je het verkwist hebt wanneer het armoedelot onverhoopt ook jou zou treffen.

Teleurstellend. Gewoon wat onsamenhangende gedachteflarden van een vrouw met te veel tijd. Ik begrijp ook niet dat iemand met een eigen huis, een auto, een mobieltje en een afwasmachine bij de voedselbank terecht kan. Ik had toch een ander beeld van de mensen die daar een beroep op moeten doen.