De oktoberlijst Het einde is nog maar het begin…

Als de dochter van Gabriela McKenzie is ontvoerd, krijgt ze hulp van een verzekeringsmaatschappij. Zij staan garant voor de betaling van het losgeld en zullen ook de onderhandelingen met ontvoerder Joseph voeren. Maar de politie mag er niet worden bijgehaald.

De reden van deze ontvoering is de zogenaamde Oktoberlijst. Deze lijst, die van Gabriela's werkgever was, is nu in het bezit van Gabriela. Haar werkgever is spoorloos verdwenen en heeft een grote som geld meegenomen. De politie is met deze zaak bezig, maar criminele organisaties zitten ook achter deze lijst aan.

Per hoofdstuk nadert het verhaal een climax. Maar dan wel in omgekeerde volgorde. Want het bijzondere van het boek is dat het verhaal met het laatste hoofdstuk begint. Dit is in het begin wel even wennen. Want het verhaal gaat in feite terug in de tijd.

Jeffery Deaver's boeken staan altijd garant voor een gezonde dosis spanning. Helaas is het bij dit boek veel minder het geval. Hoewel het verhaal erg vlot leest, ontbreekt het 'zenuwslopende' zoals op de achterkaft vermeld staat. Het plot is nog wel verrassend te noemen, maar De Oktoberlijst is zeker niet Deaver's beste thriller.

Voor het eerst een boek van Jeffery Deaver met tegenzin uitgelezen.
Het boek verteld het verhaal in omgekeerde volgorde, waardoor het lastig te volgen is.
Ook de vele foto's/ illustraties om de paar bladzijdes maakt het boek niet boeiender.
Foto's voegen voor mij niets toe.

Sinds de begindagen van de boekdrukkunst, hebben er weinig veranderingen in de literatuur plaatsgevonden. In ieder geval waarbij het de thrillers en de suspense betreft. Goed, de laatste tijd zijn de erotische thrillers in opkomst, met de <em>50 Tinten...</em>-trilogie voorop. Of dit een verrijking voor de literaire wereld is, laten we met het oog op deze recensie maar in het midden. Verhaaltechnisch zijn vrijwel alle boeken echter gediend van dezelfde opbouw; een begin, de spanningsopbouw, de climax en de uiteindelijke ontknoping. Deaver kiest er in dit geval voor om juist te beginnen met de climax en daarna, scene voor scene, steeds een stukje verder terug in de tijd te gaan. Op zijn geheel eigen wijze geeft hij daarbij steeds meer brokjes informatie vrij, om uiteindelijk op het einde alsnog met de typische Jeffery-Deaver-plottwist te verrassen, waarmee hij de begingebeurtenissen in een compleet ander daglicht zet.

Jeffery Deaver weet er altijd weer in te slagen om een degelijk verhaal op papier te zetten. Ook ditmaal krijgen we weer te maken met een variëteit aan karakters en het inmiddels zwaar beproefde recept waar de auteur zo bekend om staat. Door de tijdspanne echter in een geheel andere volgorde te vertellen weet hij, in tegenstelling tot zijn eerdere recente werk, uitermate te boeien. Dit wordt vooral veroorzaakt door de spanningsboog die gelijk aan het begin goed strak getrokken wordt. De eerste stapjes terug in de tijd komt er wat speling, maar daarna weet hij de boog weer tot het uiterste te spannen, om de lezer pas op het laatst uit het ongewisse te halen.

Klasse.

Boek is , ook door de omgekeerde inhoud, lastig en rommelig te lezen. Duidelijk niet mijn ding. Plot op zich is wel verrassend, maar ook niet al te realistisch.

Geschreven bij De Oktoberlijst

Heb er lang over gedaan om dit boek uit te lezen. Veroorzaakt door lees problemen op de Sony e-reader die woorden in het midden van een woord afbreekt (voorbeeld: de 'e' van 'een' staat op het einde van een regel en 'en' staat op de volgende regel). Dit is samenspel met het feit dat het boek zich in omgekeerde volgorde afspeelt zorgde ervoor dat er lang over gedaan wordt. Qua spanning had het boek ook wel vooruit geschreven kunnen worden (wat de data en tijdstippen overbodig maakt) maar dan natuurlijk niet alles verklappen aan het begin. Door de stukjes verhaal heb je eerst het idee dat iemand de hoofdstukken door elkaar gehusseld heeft. Ben geen voorstander van zo'n boek (om maar te zwijgen over een film).

De titel is goed gekozen. Mooi lokkertje.