De Qualia en het Spectrum (een therapeutische kleurendichtbundel)

Eigenlijk heb ik niets met poëzie. Althans dat dacht ik. Toch heb ik de Qualia en het Spectrum een kans gegeven. Soms loopt dat zo. Vroeger heb ik wel eens iets van o.a. Toon Hermans gelezen, maar dit is andere koek. Ik zou het in eerste instantie verwarrend willen noemen. Ik las het en wist niet zo goed wat ik ermee moest. Maar toen las ik het nog eens en ... werd het al iets minder verwarrend. Het werd interessant en laat zien dat er verschillende manieren zijn om naar situaties en het leven te kijken. Ook andere dan dat ik me altijd bedacht. En plots heeft de schrijver mijn aandacht. Jeroen Besseling heeft me weten te raken, weten te boeien en heeft mijn interesse weten te wekken. Ik ben ondertussen begonnen aan zijn tweede bundel, Vat vol Vuur (en Water). Een geslaagde kennismaking!

Bij de eerste lezing miste ik de samenhang van de gedichten in de eerste bundel van Jeroen. Toch kon ik mij er niet van losmaken. Tijdens de herlezing werd het mij soms zwart voor de ogen. Ergerde ik me sommige dagen groen en geel. Ik legde de bundel terzijde met het schaamrood op de kaken. Eigenlijk moet je de gedichten lezen zoals je kijkt naar een driedimensionale film; met een 3d bril. Links rood, rechts groen. Voor de juiste diepgang. Een veel belovende bundel. Ik kijk uit naar zijn volgende bundel.