De Sterren boven Bagdad Luisterboek Tooltip Luisterboeken beluister je met de bol.com Kobo app.

Geschreven bij De Sterren boven Bagdad

‘Vorige week heb ik een echte Amerikaan gezien,’ zei Huda. ‘Een vrouw. Ze zat op een bankje aan de rotskust ijs te eten en naar de boten te kijken.’ In de Irakese provincie Basra is het in 1978 bijzonder om een ‘echte buitenlander’ te zien, maar tegelijkertijd vanzelfsprekend dat je hem niet kunt benaderen. Vanuit de proloog springt het verhaal naar 2002 en dan blijkt al snel dat er weinig is veranderd. Saddam Hoessein is sinds eind jaren ’70 als dictator aan de macht. De Irakese bevolking wordt onderdrukt en kent nauwelijks economische vrijheid, grote groepen mensen leven in armoede. Als je je te veel ophoudt met westerse buitenlanders, maakt niet uit welke nationaliteit, ben je bij voorbaat verdacht en word je gevolgd door de geheime diensten. Mensen die op ambassades werken, krijgen vroeg of laat een bezoekje van deze mukhabarat.



In De sterren boven Bagdad volg je drie vrouwen. Aanvankelijk worden ze apart geïntroduceerd, maar hun verhaallijnen kruisen elkaar al snel. Als eerste is er Huda, secretaresse in dienst van de Australische ambassade. Zij heeft Engels geleerd en kwam daardoor in aanmerking voor deze baan, waarin ze veel meer verdient dan haar landgenoten. Omdat de mukhabarat denken dat ze informatie kan verkrijgen over bijvoorbeeld internationale gebeurtenissen die van belang zijn voor Irak, wordt ze gedwongen een vriendschap aan te gaan met Ally, de vrouw van de ambassadeur. Huda’s man is werkloos, maar kan ‘plotseling’ aan de slag als chauffeur.
Ally, op haar beurt, is pas 27 jaar oud als ze met haar man meereist. Door de Irakese autoriteiten wordt ze bij voorbaat als zondig gezien, terwijl ze zich vaak bedekkender kleedt dan de vrouwen in Bagdad. Ze wordt, ondanks haar positie van diplomatenvrouw, tegengewerkt waar maar kan. Zo heeft ze voor elke reis buiten Bagdad toestemming van de regering nodig. Omdat ze veel alleen is en zich verveelt, wil ze een boek schrijven over het verleden van haar moeder, die verpleegster in Bagdad is geweest.

Als laatste komt Rania aan bod. Zij kent Huda uit haar jeugd omdat ze uit dezelfde stam komen, maar Rania is dochter van een sjeik. Daardoor heeft ze van oudsher dus meer kapitaal en toegang tot beter onderwijs. Zo heeft ze in Groot-Brittannië gestudeerd en kan ze nu een kunstgalerie exploiteren. Door het regime van Saddam Hoessein en de dood van haar man is er ook van haar geld weinig over en moet ze zelfs kostbare boeken uit haar vaders bibliotheek verkopen.

De levenspaden van de drie vrouwen kruisen elkaar als Huda de banden met Ally aantrekt en ze op een ambassadeursfeestje in de galerie van Rania terechtkomen. Door het verhaal heen voel je constant de dreiging van de geheime diensten die het de burgers onmogelijk maakt een fijn leven te leiden. Ze hebben elkaars hulp nodig om zichzelf en hun gezinnen veilig te houden, waarvoor ze risico’s moeten nemen. Huda houdt zichzelf steeds voor: ‘Ik heb niets verkeerds gedaan’.



Ondanks hun verschillende achtergronden, hebben de vrouwen meer overeenkomsten dan ze eerst denken. Ze leven alle drie in hun eigen onvrijheid en willen allemaal hun familie beschermen. Daarvoor maken ze keuzes die ze in een vrije samenleving niet gemaakt zouden hebben. Is een vriendschap bijvoorbeeld wel echt als je daartoe gedwongen wordt? Het verhaal is met veel details opgeschreven, zodat je je helemaal kunt inleven in de vrouwen. Hun keuzes snap je beter. Vergeet bij dit boek zeker het nawoord niet, want dan blijkt dat Gina Wilkinson zelf in Bagdad heeft gewoond. Ze kwam er aan als een onafhankelijke journaliste met een goede carrière en veranderde

Geschreven bij De Sterren boven Bagdad

Als je leest waarover het verhaal gaat, komt het wellicht wat vergezocht over, maar dat is het bepaald niet. Want Gina Wilkinson overkwam iets soortgelijks als een van de hoofdpersonen en bij het schrijven baseerde ze zich op haar ervaringen. En dat laatste is te merken. Met beeldende en vrij gedetailleerde beschrijvingen schetst ze het Bagdad van 2002, waar destijds alles ten dienste van Saddam Hoessein stond en de inwoners onder druk werden gezet om zich aan zijn regime te onderwerpen. En door drie verschillende vrouwen met elk een andere positie in deze tijd te plaatsen en het verhaal afwisselend vanuit ieders perspectief te vertellen, laat ze zien wat dat betekende voor het dagelijkse leven van diverse groepen mensen in Irak. Om ten slotte ook duidelijk te maken dat liefde voor dierbaren banden smeedt en sterker is dan onderdrukking. Mij wist Gina hiermee voor 100% te boeien. Dit boek hoort wat mij betreft dan ook thuis in het rijtje moet-je-eens-gelezen-hebben-romans.

Geschreven bij De Sterren boven Bagdad

Dit boek beschrijft de situatie ten tijde van het regime van Saddam Hussein. Wat je voornamelijk ervaart is "wie is te vertrouwen?" Vanuit dit wantrouwen maken 3 vrouwen keuzes met gevolgen van dien. Het hele boek vond ik spannend!

Geschreven bij De Sterren boven Bagdad

-Irak gaat gebukt onder de dictatuur van Saddam. Corruptie heerst overal en de vroegere rijke klasse heeft het moeilijk. Ze hebben geen invloed meer en velen leven in armoede. Ze zijn verplicht om steeds meer van hun erfstukken aan een veel te lage prijs te verkopen. Maar Huda lijkt het toch allemaal goed voor elkaar te hebben. Ze werkt als secretaresse voor de Australische ambassade en heeft een mooi inkomen. Maar dan wordt haar gevraagd om te spioneren voor de geheime politie en ze lijkt geen keuze te hebben.

Rania, dochter van een sjeik, heeft het sinds de start van Saddam’s regime niet gemakkelijk. Ze heeft een kunstgalerij waar ze expats hun werken laat tentoonstellen. Hier probeert ze zoveel mogelijk aan buitenlanders te verkopen, omdat dit meer opbrengt. Met moeite komt ze rond en slaagt er ze erin om eten op tafel te brengen. Ally heeft dubbele nationaliteit, Australisch en Amerikaans. Bovendien was zij in het verleden journaliste. Haar man is diplomaat in Bagdad en om met hem mee te kunnen reizen liegt ze over beide: ze verzwijgt haar Amerikaanse achtergrond en geeft aan dat zij huisvrouw is. Irak en Amerika hebben namelijk geen goede band. Aangekomen in Bagdad gaat ze op zoek naar het verleden van haar moeder die jaren geleden als verpleegster werkte in Irak. Hierdoor brengt ze echter zichzelf in gevaar.

Huda en Rania waren beste vriendinnen tijdens hun jeugd, maar door het regime kwam hier verandering in. Tot het lot de drie vrouwen samenbrengt en Rania en Huda elkaar terug moeten vertrouwen.

De geschiedenis van Irak is complex en rijk, Irakezen zijn trots op hun afkomst waarbij het Oude Mesopotamië centraal staat. Maar wat er onder het regime van Saddam Hoessein gebeurde proberen ze nog steeds te camoufleren. Een boek over de ervaringen van een Westerse vrouw die in het Irak van Saddam leefde spreekt onmiddellijk tot de verbeelding. In een nawoord geeft de auteur meer duiding over haar eigen ervaringen in het land dat gebukt ging onder de wrede dictator en wat gebaseerd is op ware feiten en fictie. De boodschap die zij wil brengen met haar boek is het aantonen dat we uiteindelijk allemaal meer met elkaar gemeen hebben dan dat we verschillen.

Doordat de auteur een voormalig journaliste is, had ik toch een meer filmischer en beeldend schrijfstijl verwacht. Ik dacht dat ik mij tijdens het lezen echt in Bagdad zou wanen met zijn vele
kleuren, geuren en geluiden. De souqs, de kleurrijke straatjes, etc… werden maar vaag en ook wel zakelijk omschreven. Ook ontbrak het aan feiten die een documentairemaker allemaal oprakelt in zijn research. Enkel de zichtbare invloeden van het regime kwamen aan bod, zoals de aanwezigheid van Saddam in het straatbeeld via veel affiches en standbeelden.

Het verhaal van de drie vrouwen werd hierdoor in de schijnwerpers gezet en de nadruk ligt vooral op de personages. Wie zij zijn en hoe is hun onderlinge relatie. Vertrouwen is een belangrijk onderwerp van het boek. In een land waar iedereen spion kan zijn voor de moeghabarat (Iraakse geheime politie) en de muren letterlijk oren hebben, is niemand te vertrouwen, of toch wel? Het is
beklemmend om in een land te leven waarbij je moet nadenken over elke stap die je zet en net dit kan de auteur op een imponerende manier weergeven. Het verhaal intrigeerde mij, waardoor de minder beeldende schrijfstijl mij ook niet zo veel stoorde. Met haar boek snijdt Gina Wilkinson bovendien een actueel thema aan, ze maakt duidelijk waarom mensen vaak hun thuisland verlaten en ergens anders naartoe vluchten. Het laat je toch eventjes stilstaan bij de vluchtelingenproblematiek.

De cover van het boek is mooi en doet je denken aan Sheherazade en haar sprookjes van Duizend-en-één-nacht. Je zou denken dat het niet bij het verhaal past, maar niets is minder waar. De echtgenoot van Shererazade, was een wrede Sultan en dit is een verwijzing naar zowel Saddam als zijn zoon Oedai.

Geschreven bij De Sterren boven Bagdad

Fantastisch verhaal van leven en overleven ,wat Je niet snel ne'er left en blijft lezen.

Geschreven bij De Sterren boven Bagdad

Het verhaal gaat over 3 vrouwen die leven in Irak. Twee geboren en getogen, één als ambassadeursvrouw.
Huda en Rania, die elkaar van vroeger kenden (vriendinnen waren), weten hoe het toegaat in Irak sinds Saddam Hoessein aan de macht is - niemand vertrouwen , Saddams foto op een belangrijke plaats tonen, proberen niet op te vallen en geen verkeerde dingen zeggen (vooral niets negatiefs over de machthebbers). Ally, de ambassadeursvrouw, moet dit (door schade en schande) leren.
Huda werkt op de ambassade en komt zo in aanraking met Ally. Ze wordt benaderd door de Mukhabarat om voor hen te spioneren (aanpappen met Ally en haar dan verraden).
Door Ally komt ze ook Rania weer tegen - er wordt gepraat over wat er in het verleden is gebeurt.
Een mooi boek, gedeeltelijk gebaseerd op historische feiten, geeft een goed beeld van hoe het leven voelt onder het bewind van Saddam Hoessein, met behulp van de Mukhabarat.
Doet je beseffen hoe goed wij het hier hebben - vrijheid om te zeggen wat je wilt - zonder dat je op geheimzinnige wijze verdwijnt en wordt gemarteld en/of gedood.

Geschreven bij De Sterren boven Bagdad

In deze roman van Gina Wilkinson leren we drie vrouwen kennen die alle drie in Bagdad verblijven. Rania, Huda en Ally. Rania, de dochter van een sjeik en Huda, een dorpsmeisje waren vroeger vriendinnen, echter is hun vriendschap nu bekoeld. Ally is de vrouw van de Australische vervangend ambassadeur in Bagdad. Huda werkt voor de ambassade en zo is de cirkel qua personages rond.

Ik vond dit een heel mooi geschreven boek. Ik voelde de angst, wanhoop en onmacht door de bladzijdes heen. De auteur heeft zelf jaren als vrouw van een diplomaat in Bagdad gewoond en ze heeft haar ervaringen gebruikt om dit boek te schrijven. Het is niet echt gebeurd, maar er zitten elementen in die gebaseerd zijn op waargebeurde dingen. Ik denk dat hierdoor het boek nog dieper onder je huid kan gaan zitten. Het heeft mij in ieder geval wel bezig gehouden.

Door de wisselende perspectieven leer je alle drie de vrouwen goed kennen en kom je beetje bij beetje meer te weten over hun beweegredenen en hun relatie met en tot elkaar. Wanneer Huda en Rania steeds meer onder druk worden gezet door de geheime politie en de regering, wordt de opbouw van het verhaal steeds spannender. Waar het in het begin wat traag gaat, komt het boek zeker tot een spannende climax. Samen proberen de vrouwen een oplossing te vinden om niet alleen zich zelf maar vooral hun kinderen in veiligheid te brengen. Die traagheid in het begin vind ik persoonlijk niet storend, hierdoor begrijp je de vrouwen beter en ga je zelfs Huda begrijpen, die informatie over Ally doorspeelt aan de geheime politie. De sterren boven Bagdad vind ik een mooie roman waar angst, onmacht, onderdrukking en vriendschap centraal staat. Een prachtig geschreven, indrukwekkende roman, waar de titel ontzettend mooi verweven is op meerdere manieren in het verhaal.