De Theaterkoning Een verfilming in romanvorm

Een boek dat het leven verteld van Abraham Tuschinski, een verhaal dat vrij bewerkt is ( wel onderbouwd door goed onderzoek)en verteld wordt in filmvorm. Dat laatste klopt helemaal, het is zo beeldend geschreven dat je ook echt alles ziet gebeuren. De personages komen tot leven.

Het verhaal begint als een jonge Joodse jongen genaamd Tuschinski vanuit Polen naar Nederland, Rotterdam komt, eerst als kledingmaker en langzaam ga je mee in zijn droom van theater en film. Een verhaal waarin vele voor mij nieuwe feiten naar voren kwamen. Zoals zijn theater en/ of bioscopen in Rotterdam, nooit geweten . Jammer dat dat deel van zijn leven bij het bombardement van Rotterdam totaal vernietigd werd.

Zakelijk gezien ging het Tuschinsky voor de wind, al ging dat natuurlijk niet vanzelf. Prive krijgen we een heel ander beeld. Zorgen om de kinderen, die hij uiteindelijk allemaal overleefd, zijn vrouw die toch ook belangrijke schakel in het geheel moet zijn geweest. Zijn affaire met zijn schoonzus.. en uiteindelijk zijn terugkeer naar Polen , Auschwitz in 1942, wat hij niet overleefde.

Een vlot en interessant boek in de vorm van een roman over het leven van deze bijzondere man. Zeker een aanrader !

Indrukwekkend boek over Abraham Tuschinski.
Zijn levensverhaal is bijzonder indrukwekkend.
Dit boek kan ik u zeer aanbevelen.

Na Anna, een engeltjesmaakster was ik benieuwd in welle setting een nieuw verhaal van Elise van de Weitgraven zou afspelen. Na een aantal jaar is daar De Theaterkoning. Het verhaal van Abraham Tuschinski leent zich hier uitstekend voor een roman. Het boek is net uit en er is daarom nog geen recensie te vinden. Ik kocht het boek eigenlijk op de gok. Ik kan je vertellen dat het mij zeker niet heeft teleurgesteld. Ik had het boek erg snel uit. Het leeste makkelijk weg. Het verhaal is meeslepend en ik kon de emoties echt ervaren. Prachtig verhaal, zou het graag willen aanraden.

De Theaterkoning - Elise van de Weltgraven
Uitgeverij Aspekt Paperback 332 bladzijden.

Het levensverhaal van Abraham Tuschinski in een vrij bewerkt scenario en geen opsomming van feiten. Uiteraard wel gebaseerd op historisch onderzoek.

Vanaf dat Abraham vanuit Polen naar Nederland komt volgen we hem. Het verhaal is als een film geschreven. De auteur zit in de zaak en de film over Tuschinski neemt dus aanvang dat hij vanuit Polen komt. De Rotterdamse jaren en dan komt daar later Amsterdam ook bij. We volgen de familie maar ook de zwagers en echtgenotes waaronder Hermann Gerschtanowitz.

In mijn prive leven heb ik de verhalen over Tuschinski en o.a. partner Gerschtanowitz mogen vernemen. Er was mij wel wat bekend maar nu het totaal op deze manier gelezen te hebben leeft het helemaal en niet alleen het feit van succes in Amsterdam dat eindigde met de dood in Auschwitz.

De kledingmaker die bioscoopeigenaar werd en het werd steeds mooier ondanks de concurrentie tot de Tweede wereldoorlog en opkomst Jodenvervolging.

De schrijfstijl is dik in orde, op een gegeven moment ben je zo opgenomen in de roman dat je de personen hoort praten, het is echt goed en beeldend geschreven .
Op naar je favoriete boekhandel

Bij het zien van de schitterende cover weet je meteen dat het boek over een theater zal gaan. Voor diegenen die het theater op de cover wel eens hebben bezocht, weten meteen over welk theater het zal gaan. Daar gaat het inderdaad ook over, maar ook over de oprichters en dan met name over de gelijknamige oprichter van het theater. De titel is heel erg goed gekozen, want dat was hij ook toen hij leefde.

Meteen vanaf het begin wordt je meegezogen in De Theaterkoning van Elise van de Weitgraven. Je gaat samen met een bezoeker de film over Abraham Tuschinski bekijken. Of beter gezegd lezen, maar het verhaal is op een filmische manier beschreven en wel zo, dat je het gevoel hebt dat je er steeds bij bent, het zelf mee beleeft. Het is een boek dat vlot weg leest. Je leeft mee met een bezoeker die op een belangrijk telefoontje zit te wachten en aan het begin eigenlijk geen zin heeft in de film, maar haar tijd wilde doden en dus maar een film ging kijken waar ze uiteindelijk van baalt als het pauze is en uiteindelijk als laatste de zaal uitloopt als de film is afgelopen. Zo onder de indruk is ze van de film. Ook als lezer raak je steeds meer onder de indruk, zit je steeds meer in de film en aan het eind ben je geschokt door de manier hoe de film is afgelopen.

De auteur heeft feit en fictie heel mooi met elkaar weten te verweven tot een geloofwaardig verhaal. Je kan merken dat ze veel onderzoek heeft gedaan naar Abraham Tuschinski en zijn familie. Je leeft mee met de personen, je voelt hun emoties als verdriet, geluk, blijdschap, spanning en boosheid. Tissues zijn zeker aan te bevelen, want er zitten een paar emotionele momenten in, zoals bijvoorbeeld het verlies van dierbaren, die velen, die het ook hebben meegemaakt, zullen herkennen. Er zitten een paar momenten in dat je moet lachen, zoals bijvoorbeeld de gedachte van Abraham Tuschinski over een explicateur die hij vergelijkt met de hoofdpersoon in een film die die man moet aankondigen. Ook zitten er een paar spannende momenten in zoals bijvoorbeeld of er een film wel op tijd zal zijn gebracht voordat die film moet beginnen. Het is een verhaal dat je in tijdsbeeld moet plaatsen zoals bijvoorbeeld dat een eeuw geleden film met geluid nog onbekend was.

Je krijgt bewondering voor Abraham Tuschinski, voor zijn doorzettingsvermogen, zijn vasthoudendheid, zijn bevlogenheid, zijn oplossingsgericht denken, zijn inzicht in wat mensen willen en dat hij zich niet zomaar klein laat krijgen, dat hij risico's durft te nemen. Je krijgt bewondering voor hem voor hoe hij zich van kleermaker uit Polen, naar een theatereigenaar van diverse theaters, waarvan die in Amsterdam de bekendste is, heeft weten op te werken. Hoe hij meehelpt met het ontwerpen van de theaters, wat niet altijd gewaardeerd wordt, en niet te beroerd is om te helpen, maar tegelijkertijd zie je ook de baas in hem die, als het moet, streng kan optreden, maar ook vergefelijk kan zijn zoals een medewerker heeft ondervonden. Ook krijg je bewondering voor zijn familie die zoveel mogelijk meehelpt en hem steunt, waardoor het een familiebedrijf is. Daarom is het extra wrang hoe zijn leven uiteindelijk zal eindigen. Het verhaal laat zien dat bij het runnen van een theater meer komt kijken dan men denkt, zeker als je er hart voor hebt zoals Abraham Tuschinski en zijn zwagers.

Privé gaat het Abraham Tuschinski in het begin goed, maar je voelt aan alles dat het later niet meer zo goed gaat als het in het begin en begin je op een gegeven moment het gevoel te krijgen dat je weet hoe het gaat lopen, maar dan komt er iets naars tussen en lopen dingen iets anders. Je hebt ondertussen heel de tijd bewondering voor zijn vrouw die haar man moet delen met zijn werk, hoe ze daarmee omgaat.

Kortom; De Theaterkoning van Elise van de Weitgraven is een indrukwekkend verhaal van een man die vanuit Polen naar Rotterdam emigreerde, begon als kleermaker om vervolgens samen met zijn zwagers theaters te gaan runnen.