De vijfde brief

Naar jaarlijkse gewoonte gaan Joni, Deb, Eden en Trina, vriendinnen sinds de middelbare school, er samen een paar dagen tussenuit. Ondertussen zijn ze allemaal getrouwd, hebben een toffe baan, kinderen en een druk leven. Het is vooral Joni, als enigste van het viertal zonder kinderen, die er elk jaar weer voor zorgt dat de bende samenblijft en deze uitstap doorgaat. Toch krijgt Joni de indruk dat ze uit elkaar aan het groeien zijn en stelt, na de nodige alcohol, voor om een geheim te delen. Iets wat ze nog niet weten van elkaar. Ze besluiten dit anoniem te doen in de vorm van een brief. Elke dag van hun vakantie zullen ze een brief voorlezen en er samen over praten. Spannend, want bij wie hoort nu welke brief?

Maar dan vindt Joni een vijfde brief met wel een zeer alarmerend geheim. Wie van haar vriendinnen heeft deze brief geschreven en waarom vertelt de schrijfster dat ze een van de vriendinnen haat? Kent Joni haar vriendinnen eigenlijk wel of lijkt dit maar zo? Is hun jarenlange vriendschap slechts een façade of .............?

"En soms is het ineens nog... intenser, deze... Obsessie, deze haat die ik voor jou voel"

Ik was erg nieuwsgierig naar 'De vijfde brief', omdat dit boek geschreven is door de zus van Liane Moriarty. Ook na het lezen van de achterflap en de titel zat ik helemaal in die Moriarty-flow. Hoewel de cover na het lezen van het boek passend is, vind ik hem te druk, te kleurrijk en kinderlijk. Ik zou dit boek zeker links laten liggen in de boekenhandel. Enkel het feit dat er 'Moriarty' op de cover staat zou een belletje doen rinkelen. De titel is kort, krachtig en mysterieus, waardoor je nieuwsgierig wordt.

Helaas is 'De vijfde brief' niet zoals verwacht. Het boek leest vlotjes, de schrijfstijl is erg toegankelijk, maar ik mis diepgang in de karakters. Die hadden volgens mij meer uitgewerkt kunnen worden. Daardoor had ik ook niet echt een binding met een van de personages of met het verhaal an sich.

Het boek heeft me niet teleurgesteld, maar ik had er meer van verwacht. Moriarty slaagt er zeker in je nieuwsgierigheid te prikkelen, zodat je verder wil lezen. Bovendien bouwt zij het verhaal zorgvuldig op naar de plot, waardoor het blijft boeien. Toch zitten er teveel ongeloofwaardige elementen in het boek, waardoor het niet realistisch blijft. Jammer, want er had volgens mij meer ingezeten.

Dit boek is een leuk tussendoortje en een fijne kennismaking met Nicola Moriarty.

3 sterren voor 'De vijfde brief' wat nog altijd staat voor een goed boek.

Het boek gaat over vier vriendinnen, Joni, Eden en Trina. Ze kennen elkaar al vanaf de middelbare school en hebben door de jaren heen al veel lief en leed gedeeld. Joni voelt dat de vriendschap langzaam aan begint te verwateren. Het jaarlijks uitje wordt door de andere steeds vaker als een verplichting gezien dit doordat iedereen het druk heeft met zijn eigen leven, werk, man en kinderen. Daarom heeft Joni een plan bedacht voor het jaarlijks uitje. Alleen of dit nou een goed idee is geweest? Dat is maar de vraag!

Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Joni geschreven. De andere hoofdpersonen komen ook aan bod en dit wordt duidelijk aangegeven in de hoofdstuk namen. Je leest hoe ieder het voor zich heeft meegemaakt en daardoor voel je de spanning onderling goed. Het boek is duidelijk en makkelijk leesbaar geschreven, waardoor het fijn leest. Nicola Moriarty heeft ervoor gezorgd dat het een fijne feelgoodroman is geworden.

Vier vrouwen die vol in het leven staan zijn al 20 jaar dikke vriendinnen. En dan op hun traditionele jaarlijkse uitje wordt alles overhoop gegooid; wie heeft die brief met het ijzingwekkende geheim geschreven?

Ze kennen elkaar al vanaf de middelbare school: Joni, Eden, Trina en Deb. Ieder jaar regelt Joni dat ze een paar dagen met elkaar vakantie vieren; een mooie traditie waar vooral Joni veel energie in steekt. Het is ook Joni die voorstelt, omdat ze het gevoel heeft dat de vriendinnen door hun drukke levens nooit meer echt met elkaar praten, allemaal anoniem een brief schrijven met daarin hun grootste geheim. Deze brieven zullen dan tijdens deze vakantie worden voorgelezen.
Als Joni een jaar later gaat biechten bij pastoor O’Reilly vraagt ze zich af of dat nu wel zo’n goed idee geweest was. De vriendinnen blijken namelijk stuk voor stuk geheimen te hebben die behoorlijk wat stof doen opwaaien. Bij wie hoort welke brief….en wie heeft die vijfde brief geschreven met nog een zeer verontrustend geheim, de brief die eigenlijk vernietigd had moeten worden?

“Maar het was duidelijk dat een van hen loog – of in ieder geval er voor koos nog niet te bekennen dat zij het was.”

De vijfde brief is een vlotte spannende roman vol wendingen. Doordat het verhaal in biechtvorm wordt verteld, wordt de spanning langzaam opgebouwd. De schrijfster weet de aandacht continu vast te houden en heeft hiermee een geslaagd tweede boek afgeleverd.

Dit boek lees je met een glas (fles..) wijn binnen handbereik en een bordje ‘niet storen’ voor je luie leesstoel achter elkaar uit.

In de vijfde brief staan Joni, Deborah, Eden en Trina centraal. Ze zijn sinds de middelbare school bevriend, hebben jaren lang letterlijk alles met elkaar gedeeld. Na de middelbare school verwatert dat door banen, vrienden/echtgenoten en kinderen. Maar 1x per jaar gaan alle remmen weer los en gaan de meiden samen op vakantie de boel op stelten zetten. Joni is als altijd de organisator, zij is ook de verteller in het boek. Joni vindt het jammer dat de meiden steeds verder uit elkaar groeien, het contact wordt steeds oppervlakkiger en echte geheimen worden niet meer met elkaar gedeeld. Dit jaar zitten ze in een huisje aan de kust, er is niet veel te beleven, het regent pijpenstelen en bovendien is het dak van het huisje lek. Om het contact met elkaar weer aan te trekken, heeft Joni een plan bedacht: ze zullen allemaal op de oude computer een brief schrijven. In die brief zullen ze een geheim onthullen waar ze nog niet met elkaar over gesproken hebben. Hadden ze dat maar niet gedaan…… De inhoud van de brieven is schokkend, de meiden kennen elkaar eigenlijk niet meer! De spanning onderling neemt toe en dat is goed te merken aan de sfeer. Die sfeer wordt nog grimmiger wanneer Joni ontdekt dat er niet 4 meer 5 brieven zijn! Eén van hen heeft een brief geschreven maar durft deze uiteindelijk toch niet te laten lezen door de anderen. Ze verbrandt de brief en vervangt hem door een nieuwe met een veel minder schokkende inhoud. Joni zou Joni echter niet zijn wanneer ze daar niet achter komt. De vijfde brief zet de onderlinge verhoudingen zo op scherp dat één van hen haar leven niet meer veilig is… De vijfde brief is een leuk boek om tussendoor te lezen. Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Joni geschreven en wel vanuit een biecht met een pastoor. Aan de ene kant is dit leuk gevonden, origineel, maar aan de andere kant zorgt dat soms ook voor verwarring. Het haalt de vaart uit het verhaal. Maar de ontknoping is verrassend!

Wat een heerlijk boek! Je leest de gebeurtenissen van die vakantie in juni en daarnaast wat Joni opbiecht aan de priester die ze na die vakantie opgezocht heeft om haar ei kwijt te kunnen en om hopelijk samen uit te vogelen wie de vijfde brief geschreven heeft.
Er zit vaart in, humor en inderdaad een fijne dosis spanning (zonder dat het echt een thriller wordt). Ik kon echt niet stoppen met lezen en kon als ik dat wel moest niet wachten om het boek weer op te pakken. Ik heb hem in één middag uitgelezen! En het einde vond ik zó leuk!
De vijfde brief is een verhaal waar ik echt van gesmuld heb, het was zo smeuïg, gewoon lekker fout genieten van het in geheimen en onderling ‘gebitch’ graven van een vriendinnenclubje ;-)

In De Vijfde Brief leer je Joni, Deb, Trina en Eden kennen. De vrouwen zijn inmiddels de 30 gepasseerd en toch gaan de vriendinnen van de middelbare school nog elk jaar samen op vakantie. Je leest het boek vanuit het perspectief van Joni. Joni is degene die de meiden bij elkaar heeft gebracht en ook elk jaar de vakantie regelt.

Wanneer de accommodatie tegen valt, bedenken de vrouwen dat ze iets leuks willen doen. Ze gaan ieder een anonieme brief schrijven waarin ze een geheim vertellen dat ze nog niet eerder hebben verteld aan de anderen. Joni denkt snel door te hebben van wie welke brief is, maar vindt op een avond een vijfde brief! Wie heeft er een nieuwe brief geschreven?

In het boek volg je Joni in twee verhaallijnen: tijdens de vakantie en na de vakantie. Na de vakantie gaat Joni naar een pastoor om haar verhaal te doen over de brieven. Hij denkt mee over wie de vijfde brief heeft geschreven. Heeft Joni gelijk?

De vijfde brief is een boek vol met vriendschappen en vrouwenproblemen. Ik zou dit boek minder snel aanraden aan een man. In het boek wordt ook duidelijk, zoals ik in andere recensies heb gelezen, dat vrouwen alles onthouden! Wees gewaarschuwd ;-)

In het boek: De vijfde brief van Nicola Moriarty draait het (uiteraard) allemaal om een brief. In het digitale tijdperk waarin wij nu leven is dat eigenlijk uniek, want wie schrijft er tegenwoordig nog een brief?

Tijdens hun schooltijd waren vier meiden de beste vriendinnen die alles met elkaar deelden. Maar zoals zo vaak verliezen ze elkaar na de schooltijd uit het oog. Ieder jaar komen ze wel bij elkaar voor een weekend weg. Als een van hen het plan opvat om een brief te schrijven waarin ze hun diepste onbekende geheim kenbaar maken, ontdekken ze een vijfde brief waarin iemand vertelt hoe ze een van haar vriendinnen haat. Maar wie is die onbekende briefschrijfster?

Het plot klinkt goed, spannend en mysterieus. Tijdens het lezen leef je mee met de brieven die zijn geschreven, de geheimen en de zoektocht naar die onbekende schrijfster.
De schrijfstijl is fijn, hoewel het verhaal in het begin een beetje te langzaam wordt opgebouwd. En soms wordt er teveel uitgeweid, wat jammer is.
Door de inhoud van de brieven en de flashbacks naar de schooltijd kom je meer te weten over de personages. Mijn favoriet was Joni, degene die het plan van de brieven schrijven bedenkt: een beetje naïef, maar hartelijk, en iemand die alles graag bij elkaar wil houden.
En toch kwamen de personages vlak over en had ik soms moeite om mijn gedachten erbij te houden. Het verhaal was op sommige momenten wat saai.
De ontdekking van de onbekende schrijfster kwam niet helemaal als een verrassing, hoewel ik wel vond dat de reden om die haatbrief te schrijven nou ook weer niet zo levensomvattend was. Het open (?) einde vond ik een beetje vreemd.
De epiloog begreep ik ook niet helemaal, volgens mij voegt dat niet echt wat toe aan het verhaal.

Al met al was dit een leuk boek om te lezen. Je gaat je inderdaad wel afvragen na het lezen van dit boek hoe goed je iemand eigenlijk kent …

Met De vijfde brief heeft Moriarty een verrassend goed boek geschreven waar liefhebbers van suspense en soapseries absoluut van zullen genieten. De onderhuidse spanningen en problemen van de personages zorgen voor veel gelaagdheid en de verrassende, vaak onbetrouwbare perspectiefwisselingen en plotwendingen maken het tot een vermakelijk, maar ook zeker goed opgebouwde roman. Heerlijk voor tussendoor, maar oppervlakkig is het zeker niet.

Heerlijk! Een geweldig boek om uren leesplezier en ontspanning bij te ervaren. Vlot geschreven, spannend tot het einde en meeslepend zoals 'een echte Moriarty' dit op papier kan zetten. Nicola is minstens zo goed als haar zus Liane! Ik heb genoten en raad dit boek graag aan als je niet alleen dol bent op feelgoodboeken, maar ook op spanning. Waarom? Dat lees je in 'De vijfde brief'! En nu ben ik toch een tikkeltje jaloers op iedereen die het nog mag lezen. Enjoy!

De cover maakt nieuwsgierig. Je wilt weten wat voor rol die aansteker speelt en of die vlek nu een wijnvlek is of een bloedvlek.
Als je eenmaal de proloog hebt gelezen, wil je alleen nog maar verder lezen. Je wilt weten wie die vijfde brief heeft geschreven en waarom zij dat heeft geschreven. Wat zit erachter die frustraties en aan wie heeft die persoon zo'n hekel?
Je wordt heen en weer geslingerd tussen het heden en verleden waarbij er af en toe ook terug gekeken wordt naar de tijd hoe ze elkaar hebben leren kennen en hun schooltijd. Geregeld moet je lachen, vooral om Joni en haar biecht aan de pastoor. Je ziet ze zo samen zitten ieder aan hun kant. De een heel verhaal ophangend, waarbij ze eerst onhandig verteld hoe ze erbij kwam om te gaan biechten en de ander vol interesse luisterend en haar tussendoor onderbreekt om een vraag te stellen of een opmerking te plaatsen. Soms is het even spannend, dan wil je weten hoe een bepaald stukje afloopt, maar je wilt ook de reden weten, waarom er zo gereageerd werd. Tussen de eerste hoofdstukken door lees je steeds een stukje uit de vijfde brief. Steeds als je denkt dat je weet wie de vijfde brief heeft geschreven, krijg je een tegendeel te lezen en begin je een ander te vermoeden. De uiteindelijke briefschrijfster is dan ook een totale verrassing, zij was de laatste waar je aan dacht. Een bepaald stukje is wel erg voorspelbaar, maar de verassende wendingen en het plot maakt alles goed. Het is mooi dat de auteur er aan het eind voor heeft gekozen om te laten weten hoe het met de vier vriendinnen nu gaat en hoe hun leven tot nu toe is gelopen, wat ze nu doen.
De belangrijkste vragen in dit boek zijn; hoe goed kennen ze elkaar? Hebben ze echt geen geheimen voor elkaar of houden ze allevier de schijn op en blijken ze allemaal zo hun geheimen te hebben waar ze het liever niet over willen hebben? Het laat je ook naar je eigen vriendenkring kijken. Je begint je af te vragen hoe goed jij je vrienden kent en of je ook geheimen hebt voor ze en andersom, zij ook voor jou. Tegelijkertijd kunnen bepaalde dingen herkenbaar zijn zoals bijvoorbeeld de onzekerheid over het moederschap en over hoe je naar anderen kijkt.
Kortom, als je van young adult romans houdt met een mooi verhaal, dan is dit boek een echte aanrader.