De vreemdelinge en de oude premiejager

‘De vreemdelinge en de oude premiejager’ lijkt op het eerste gezicht één roman met een bijzondere titel. Dat is het echter niet. Dit boek bevat twee afzonderlijke verhalen. Het enige dat de verhalen, en de hoofdpersonages, aan elkaar verbindt is het feit dat zij, aan het einde van de zomer van 2017 allebei een reis maken die hun leven zal veranderen.

In ‘De vreemdelinge’ gaat de 45-jarige bedrijfsjuriste, Lorraine Washburn, met frisse tegenzin mee met een bedrijfsuitje: een stedentrip naar Lissabon. Lorraine zit al enige tijd, feitelijk sinds het overlijden van haar zó geliefde hond Max, niet goed in haar vel. Tóch zet zij zich ertoe om mee te gaan en samen met haar collega’s verkent ze een weekend lang de Portugese hoofdstad. Het avontuur lijkt haar goed te doen, tot de gebeurtenissen een dramatische wending nemen.

“Ze was vervreemd geraakt van zichzelf, van haar doelen en drijfveren, en van haar omgeving. Als ze genoeg had gejammerd, moest ze met allebei het contact terugvinden. Het was geen keuze, tenzij ze zo koppig was dat ze de noodzaak weigerde te erkennen.”

‘De oude premiejager’ is het persoonlijke verhaal van Ed Brewster, een wat ongepolijste zestiger. In de voorafgaande anderhalf jaar is zowel zijn werkzame leven als zijn huwelijk met Sue abrupt ten einde gekomen. Die nederlagen heeft hij allebei nog niet verwerkt.
Aan de Engelse oostkust maakt Ed de balans van zijn leven op. Twee dingen blijken daarin nog steeds centraal te staan: zijn liefde voor Sue en zijn passie voor het dartspel; een liefhebberij die hij met zijn Sue deelde en die samenkwam in het zelfbedachte spel Premiejagen, een spel dat hen heil en verderf bracht.

“Toen Sue en ik eindelijk genoeg geld hadden gespaard om te trouwen en op huwelijksreis te gaan, verbleven we in januari 1990 een lang weekend in Surrey. Speciaal om het wereldkampioenschap darts in Frimley Green te bezoeken.”

Beide verhalen worden gepresenteerd in de fraaie schrijfstijl en het verzorgde taalgebruik dat Westling hanteert. Bijzonder detail is overigens dat het verhaal over Lorraine in de derde persoon is geschreven en dat van Ed in de eerste.

Wat deze auteur erg goed in de vingers heeft is het in woorden vatten van de emoties, gedachten en soms ware worstelingen van zijn hoofdpersonages. Die hoofdpersonages worden bovendien –met name via de innerlijke gevechten die zij met zichzelf hebben- uitstekend gekarakteriseerd. Daarnaast kennen beide verhalen beeldende beschrijvingen van de omgeving. Gedetailleerd, maar zonder overdrijving.

“Ze wandelde met nieuw elan over een groot plein naar het Padrao dos Descobrimentos toe, over het straatmozaïek dat een windroos voorstelde, met in het midden een wereldkaart waarop de vaarroutes van de Portugese ontdekkingsreizen van weleer waren weergegeven.”

Kortom, ‘De vreemdelinge en de oude premiejager’ is een aanrader voor lezers die van gelaagde, psychologische romans houden.

De auteur
Van David Westling verschenen bij uitgeverij Elikser eerder De Nachtwandelaar en andere verhalen en Oldtimer.

Uitvoering
Uitgeverij Elikser
ISBN: 9789463653169
Paperback, 304 pagina’s

Bij het zien van de mooie cover van De vreemdelinge en de oude premiejager van David Westling wil je weten waar het strand is en wat het verhaal erachter is. Het is voor te stellen dat je zin in een strandwandeling krijgt bij het zien van de cover. De titel maakt nieuwsgierig naar het verhaal. Je wilt weten wie die vreemdelinge en de oude premiejager zijn, wat hun verhaal is.
In De vreemdelinge en de oude premiejager van David Westling maken twee personen uit Engeland ieder afzonderlijk een reis. De een gaat met frisse tegenzin op een bedrijfsreis naar Lissabon. In eerste instantie lijkt alles goed te gaan, lijkt ze er echt van te genieten, lijkt ze alle sores even te vergeten. Tot er iets dramatisch gebeurt en haar leven lijkt te veranderen. De ander gaat terug naar de plek waar hij met zijn vrouw altijd vakantie vierde, om de afgelopen anderhalf jaar, waarin van alles is gebeurd, gescheiden en zijn baan kwijt, te verwerken en misschien een ander inzicht in de gebeurtenissen te krijgen. De vakantie zal zijn leven gaan veranderen.
De titel De vreemdelinge en de oude premiejager van David Westling doet vermoeden dat je één verhaal gaat lezen, maar niets is minder waar, je gaat twee verhalen lezen. Doordat beide verhalen los van elkaar staan, kan je zelf bepalen met welk van de twee verhalen je gaat beginnen. Beide verhalen hebben gemeen dat de hoofdpersonen geen fijne tijd achter de rug hebben en op reis gaan, ze allebei iets dramatisch meemaken, waarna hun levens zullen veranderen. Buiten dat zijn ze verschillend, ook al spelen ze zich in ongeveer dezelfde tijd af. Niet alleen zijn de plaatsen waar de hoofdpersonen op vakantie zijn anders, spelen ze kilometers ver van elkaar af, ook hebben ze allebei een ander soort verdriet te verwerken. Ondanks dat, is het te begrijpen waarom deze twee verhalen samen zijn gebundeld.
Beide verhalen zijn goed opgebouwd. De beschrijvingen van beide verhalen zijn gedetailleerd, maar toch weer net zo, dat er niet te veel, maar zeker ook niet te weinig woorden zijn gebruikt. De auteur heeft dat goed gedoseerd. Beide verhalen hebben verrassende wendingen die je niet ziet aankomen en eindigen op een manier die je niet verwacht tijdens het lezen. Beide verhalen lezen door de vlotte schrijfstijl van de auteur vlot weg.
David Westling heeft zich in beide verhalen van De vreemdelinge en de oude premiejager goed ingeleefd in de personen en de omgeving waar de verhalen zich afspelen. Hij heeft de emoties en innerlijke gevechten van beide personen goed weten te verwoorden waardoor je het gevoel hebt dat je het zelf meemaakt. Voor veel lezers kan één van de twee of beide verhalen (deels) bekend voorkomen. Het eerste verhaal behandeld een onderwerp waar veel vrouwen mee te maken hebben gehad en laat zien dat het niet aan hun ligt. Dat heeft de auteur goed uitgewerkt zonder het over de top te schrijven. Het tweede verhaal geeft een tip hoe je samen in een relatie de nare karweitjes kan doen, maar je krijgt tegelijkertijd ook een waarschuwing. Beide verhalen hebben verschillende boodschappen die je in je eigen leven kan gebruiken zoals bijvoorbeeld over je uiterlijk.
Tijdens het lezen van het eerste verhaal heb je het gevoel dat de auteur goed bekend is in Lissabon en de geschiedenis van de stad goed kent. Zo gedetailleerd heeft hij over die stad geschreven. Mocht hij nog nooit in die stad zijn geweest, dan heeft hij zich goed laten informeren. In ieder geval wil je na het lezen van het eerste verhaal naar Lissabon om het met eigen ogen te aanschouwen. Maar ook wil je na het lezen van het tweede verhaal naar het kustplaatsje om van de rust die het plaatsje uitstraalt en de omgeving te genieten.
Kortom; De vreemdelinge en de oude premiejager van David Westling zijn twee verhalen die zich in twee verschillende plaatsen afspelen, maar haast net zoveel verschillen als gelijkenissen hebben ondanks dat het twee totaal verschillende verhalen zijn over twee totaal verschillende personen.

Mooi en heel gedetailleerd geschreven

Dit boek heeft mij positief verrast! Twee originele en meeslepende verhalen die heerlijk weglezen maar je ook aan het denken zetten. Onder de druk van de schrijfstijl en het realisme.

Het eerste verhaal, ‘De vreemdelinge’, is spannend en vermakelijk. Een luchtige novelle op het eerste gezicht maar met een serieuze ondertoon en enkele dramatische wendingen. De locaties in Lissabon en omgeving komen echt tot leven. Goed uitgewerkt ook.

‘Premiejager’ is een heel ander type verhaal. Speelt aan de Engelse oostkust. Over een verloren liefde en pijnlijke fouten in het verleden. Duisterder maar misschien nog wel realistischer. De twist aan het einde is shockerend, maar maakt het verhaal voor mij absoluut af.

De thema's van beide verhalen vertonen gelijkenissen en ik kan dan ook zien waarom ze zijn gebundeld.

Het meest teleurstellend is de traagheid van de belevenissen van de (hoofd) personen en de schrijfstijl plus de wisselingen in tijd.
Daardoor was het even boeiend als interessant (Mark Twain) . . . alleen waar het boeiend was, was het niet interessant en waar het interessant was, was het niet boeiend.
Ergo: 'not my cup of tea'.

In dit boek vind je 2 mooie en intrigerende verhalen. Het eerste verhaal lijkt in eerste instantie wat luchtiger maar pakt een thema bij de kladden waar veel vrouwen helaas mee te maken krijgen. De innerlijke strijd van het hoofdpersonage is mooi opgeschreven zonder melodramatisch te worden. Het decor van het verhaal is gedetailleerd beschreven waardoor je jezelf ook in de mooie Portugese stad waant.

De sfeer van het tweede verhaal is compleet anders, heerlijke Engelse droefenis. Pijnlijk en rauw. Als je enige affiniteit hebt met darts is dit verhaal, en daarmee ook dit boek, een absolute aanrader!