De vrouw met het rode haar Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De vrouw met het rode haar

De jonge Cem woont alleen met zijn moeder. Zijn vader - een apotheker - is een korte periode van het toneel verdwenen, daar hij was opgepakt vanwege zijn politieke ideeën en activiteiten. Later verdwijnt hij weer en komt dan niet meer terug. Het lijkt er nu op dat er een minnares in het spel is.
Financieel gezien heeft leergierige Cem geen kans om te studeren. Na een poosje gewerkt te hebben in een boekwinkel, zet hij zijn ambitie om schrijver te worden voorlopig in de ijskast en meldt zich bij puttengraver - baas Mahmut - waar hij in de leer kan, om een spaarpotje te verdienen voor zijn studie.
Mahmut graaft, hakt en schraapt een put die stukje bij beetje dieper wordt en Cem draait aan de windas om het puin af te voeren. In de zinderende hitte zweept Mahmut zijn leerling op en wordt er noeste arbeid verricht. Het doel is, in opdracht van meneer Hayri, water vinden voor het dorp Öngören, in het achterland van het steeds verder uitdijende Istanbul. Baas en leerling moeten goed op elkaar ingespeeld raken, omdat er aan de werkzaamheden behoorlijke risico's kleven.
Na het avondeten wandelen de heren meestal naar Öngören voor sigaretten voor de baas en een glas thee in de 'Eetstraat'. Hun band is hecht, bijna als vader en zoon. Cem heeft veel respect voor zijn baas die hem na verloop van tijd ook 'mijn zoon' gaat noemen. Het dagelijkse bad, waarbij ze elkaar water over het hoofd gieten, verbindt hen uiteindelijk nog meer.
Buiten het werk om vertellen ze elkaar verhalen. Mahmut vertelt verhalen uit de Koran en van profeet Jozef en zijn broers, waarin de broers Jozef in een put duwen. Wanneer de beurt aan Cem is, herinnert hij zich het westerse verhaal over Oedipus* van Sofocles uit een boek dat hij tijdens zijn werk in de boekhandel heeft gelezen.
Wanneer het de beurt van Mahmut is om een verhaal te vertellen komt hij met het Perzische epos van Fidarwsi over Rostam en Sohrab**, een soortgelijk verhaal over het noodlot.
Tijdens een zwerftochtje door het dorp valt Cem's oog op een roodharige dame.
Hij raakt volledig van haar in de ban, verzint smoesjes om naar Öngören te gaan, staat naar het raam te kijken waarachter ze zou moeten wonen. Hij komt te weten dat ze nog een keer zo oud is als hij en op het toneel staat van het rondtrekkende Theater van de Kwalijke Verhalen met een Moraal.
Zijn droom wordt waarheid op het moment dat hij één keer het bed met haar kan delen.
Op een dag echter is het theatergezelschap verdwenen en een ongeluk van zijn baas doet heb besluiten zijn biezen te pakken.
We volgen Cem in het tweede deel als man van midden veertig, succesvol aannemer en gelukkig getrouwd met Ayşe. Hun huwelijk blijft helaas kinderloos, maar is heel hecht en ze verdiepen zich samen in de epos van Sofolces en Fidarwsi, die als twee rode draden door het boek blijven slingeren. Hun bedrijf dopen ze Sohrab, als ware het de zoon die ze niet konden krijgen. Doordat Istanbul zo aan het uitbreiden is naar het achterland, komt hij ook weer op het terrein waar hij zo'n dertig jaar geleden de put achter zich heeft gelaten.
Op zeker moment ontvangt Cem een brief van een jonge man die beweert een familielid te zijn. Zijn nieuwsgierigheid wint het van zijn ongeloof en een ontmoeting volgt. Een ontmoeting die niet zonder gevolgen blijft.
Het laatste en kortste deel is de monoloog van de Vrouw met het rode haar, waarin zal blijken dat de auteur een vernuftig spelletje heeft gespeeld met de lezer.
De thema's 'vader en zoon' en de vertellingen van Sofocles en Fidarwsi zijn fenomenaal uitgewerkt en keren met grote regelmaat terug. De personages zijn na verloop van tijd bijna onlosmakelijk met elkaar verbonden. Andere thema's zijn de tegenstellingen tussen het oosten en het westen, en die tussen de traditionele en moderne mores, maar er zit vanzelfsprekend ook een verschil in de 'moraal' - als ik dit zo mag duiden - van de twee epen die hier een grote rol spelen.
Fantastisch mooi!!!

Geschreven bij De vrouw met het rode haar

Weer een prachtig oriëntaals verhaal van deze onovertroffen roman schrijver. Oedipus in een Iraans-Osmaans jasje

Geschreven bij De vrouw met het rode haar

voor lezers die nog niet vertrouwd zijn met de werken van Pamuk is dit boek een goede start.
Niet te lijvig ,wel in de stijl van de auteur .

Prachtig geschreven, goed boek.

Geschreven bij De vrouw met het rode haar

Ik,ben bezig!

Geschreven bij De vrouw met het rode haar

interessant boek

Geschreven bij De vrouw met het rode haar

Aangrijpend boek geschreven door Nobelprijs literatuur Orhan Pamuk

Een echte Pamuk alweer! steeds anders, steeds intrigerend, spannend, bijzonder...

Geschreven bij De vrouw met het rode haar

Pamuk bewijst ook met dit boek een terechte Nobelprijs winnaar voor literatuur te zijn.
Op een fijnzinnige manier levert hij kritiek op de ontwikkelingen in Turkije.