De Wet van Negen Een andere kijk op de wereld van de wetten van de magie

Geschreven bij De Wet Van Negen

Met heel veel plezier heb ik alle wetten van de magie gelezen en deze behoren zeker tot mijn lievelingsboeken. Daarom was ik ook heel blij dat er een nieuw boek van Goodkind uit was. Helaas was dit boek voor mij een grote teleurstelling. Het hele verhaal draait om Alex en toch blijft hij een saai en niet aansprekend personage. Alle personages zijn slappe aftreksels van de personen uit de wetten van de magie. Het boek is een saaie roman vol clichés, al op pagina 10 is duidelijk dat Alex en Jax verliefd op elkaar zijn/gaan worden. Er gebeurt veel te veel en alle extra personages gaan dood, terwijl Alex en Jax alle slechte personen heel ongeloofwaardig doden. Het einde komt veel te snel en is veel te voorspelbaar.

Kortom, het boek (verhaal en personen) is heel oppervlakkig geschreven en staat vol met clichés. Erg jammer

Neem al het geweld van de Wetten van de Magie en gooi de magie weg: dan heb je dit boek. Een morbide verheerlijking van mishandeling en marteling die soms pagina's doorgaat en het verhaal zeker geen goed doet. Ik was zó benieuwd wat er verder nog gebeurde nadat Richard Rahl zijn wereld in tweeën verdeelde en wat hierover in het boek wordt onthuld is een mooie wending, maar de teleurstellende fascinatie van de auteur met menselijk lijden stuit me erg tegen de borst, nog los van de schaamteloze lans die wordt gebroken voor eigen wapenbezit aan het begin van het boek. De reeks onwaardig.

Geschreven bij De Wet Van Negen

Ik vond het weer een heerlijk Goodkind boek. Het lijkt inderdaad nogal sterk geinspireerd door Stephen King maar het leest aanzienlijk makkelijker weg dan de gemiddelde King - dat is ook wel eens lekker en in dit geval vond ik het boek daardoor moeilijk weg te leggen en las ik hem in een paar dagen uit.

Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat het voor iemand die de wetten van de magie niet kent waarschijnlijk een wat minder goed boek is. Groot deel van de lol tijdens het lezen van dit boek is het koppelen naar wat we als lezer van de wetten als weten van die andere wereld. Het verhaal is meeslepend, spannend - maar ik vond het eind wat voorspelbaar.

Wat mij betreft een goed en leuk boek - makkelijk leesbare spanning/fantasy. Als introductie voor een nieuwe serie boeken (waarin eea verder uitgediept moet gaan worden) helemaal een prima boek!

Stel je zit te kijken naar een film. Een film die eigenlijk best wel slecht is. De hoofdrollen zijn een held en heldin. Om de paar minuten komt er een slechterik de hoek om en die wordt door de helden meteen gedood. Een echt verhaal zit er eigenlijk niet in en dan doen onze helden er ook nog eens de hele film lang over om te besluiten dat ze elkaar toch wel heel erg leuk vinden. Maar je blijft toch kijken, je blijft kijken in de hoop dat het toch beter gaat worden. Maar dat wordt het toch niet.

Dat gevoel had ik een beetje nadat ik 'De Wet van Negen' van Terry Goodkind uit had. Je weet wel de Terry Goodkind van het meesterlijke meerdere delen tellende 'Wetten van de Magie'. Daarmee werd eigenlijk mijn interesse gewekt voor het echte fantasy genre. Alle elf boeken heb ik in mijn boekenkast staan. Geweldig vond ik ze.

Maar toen schreef Goodkind 'De Wet van Negen', waarin 'onze' wereld samenvloeit met de magische wereld uit de boekenreeks. In dit boek speelt de 27-jarige Alexander Rahl de hoofdrol. Hij woont bij zijn opa, zijn moeder zit in een psychiatrische instelling en zijn vader is omgekomen bij een auto ongeluk. Alexander is op weg naar de galerie, wanneer hij getuige is van een bijna aanrijding van een vrachtwagen en een vrouw. Alex weet de vrouw, Jax, op tijd weg te duwen. Jax blijkt vanuit een andere wereld gekomen te zijn. Om dat te kunnen heeft ze de hulp van Alex nodig. Op zijn verjaardag krijgt Alex van zijn opa te horen dat hij een groot stuk land bezit, wat hij alleen in bezit kan houden. Hij mag het niet verkopen. Dit heeft ook iets te maken met de komst van Jax. Jax die hem waarschuwt dat hij de ene is die haar wereld kan redden.

Dit boek is eigenlijk gewoon een kopie van de 'Wetten van de Magie'. De personages komen op hetzelfde neer. Ze heten dan wel anders en de wereld is nu onze wereld maar verder komt het heel erg overeen. Het verhaal is bij lange na niet zo spannend. Ik had meer verwacht dat de magische wereld wat sneller in beeld zou komen. Maar dit boek blijft zich afspelen in onze wereld. Het blijft voortkabbelen met Alex en Jax die een heel boek nodig hebben om uiteindelijk de poort te openen naar de magische wereld. Ondertussen worden ze belaagd door de tegenstanders die Alex graag dood willen zien. En dan bloeit er tussen Alex en Jax ook iets op. Zelf komen ze daar pas tegen het eind van het boek achter, ik wist het op pagina één al.

Maar zoals ik al aangaf, ik bleef toch doorlezen. Dus ergens zit er iets boeiends in. Misschien hoopte ik teveel dat het toch nog iets zou kunnen worden. Mocht je nog nooit wat van Goodkind hebben gelezen, is het misschien wel iets voor even tussendoor. Maar om sommige dingen toch in een goed perspectief te plaatsen, is het toch wel aan te raden dat je de gehele reeks 'Wetten van de Magie' eerst leest. Maar dan loop je het risico dat je de 'Wet van Negen' net als ik toch wel een beetje vind tegenvallen.

Ik heb de gehele serie van de wetten van de magie in de boekenkast, prachtig verhaal voor iedereen die van fantasy houdt. Ook de 3 vervolgdelen zijn goed (De eerste biechtmoeder, De omenmachine en Het 3e koninkrijk), maar dit boek, De wet van negen, stelt me iets teleur. De hoofdpersoon Alex(ander) Rahl is een kunstschilder, maar als je leest wat voor kwaliteiten hij heeft in het vechten, dan lijkt me het eerder een SAS-agent, Navyseal of commando, want al zijn tegenstanders bijten dik in het stof en qua omschrijving waren dat kleerkasten ! Het kan natuurlijk ook zo zijn dat het in de natuur van een Rahl zit. Buiten dit wist ik al wat de achternaam van Jax zou worden gezien de omschrijvingen van de jurk van de biechtmoeder + de verwijzing dat koninginnen voor haar bogen in haar wereld.
Mocht hierop een vervolg komen, dan zal ik het ook weer kopen, maar ik hoop dat het iets meer spanning in gaat zitten.
Oh ja, een ding vond ik weer wel een opluchting: in dit boek wordt gelukkig weer de titel "Meester Rahl" gebruikt , terwijl dit in o.a. Het 3e koninkrijk omgezet was naar "Heer Rahl" -> dat klinkt voor geen meter !

Geschreven bij De Wet Van Negen

Goodkind is weer helemaal terug met dit boek!
Vanaf de eerste pagina kon ik het boek al niet meer wegleggen.. ik heb er zo'n 4 dagen over gedaan om het boek uit te lezen.
Als Jax het over haar wereld had zag ik heel de wereld weer voor me die ik had bij de boeken van de Wetten van de Magie.

Ik hoop zeker dat er een vervolg op dit boek komt... Van mij part mag Goodkind gewoon verder gaan met schrijven!

Geschreven bij De Wet Van Negen

'Veeleisende' Wetten van de Magie fans zullen worden teleurgesteld.
Goodkind is veel beter in het meeslepend beschijven van gebeurtenissen in een niet bestaande wereld dan die in de echte en 'onze' wereld. Irritant en 'goedkoop' terugvallen op reeds eerder beschreven verhoudingen (alleen hem schonk ze die speciale glimlach)........Kennelijk weet Goodkind geen raad met de 'real world' en deze titel staat in schril contrast tot de meeslepende Wetten van de Magie die hij hiervoor geschreven heeft. Ik vroeg me af en toe waarlijk af of Goodkind zelf dit boek geschreven heef. Wetten van de Magie: groots, meeslepend, intelligent. Wet van Negen: plat, irritant, simpel. Grote domper, helaas.

Geschreven bij De Wet Van Negen

Hoewel de serie "de wetten van de magie" tot één van m'n favorieten series behoort, is dit boek om van te huilen. Goodkind heeft gewoonweg wat personages gekopieërd (kahlan, richard, zedd, zelfs een beetje Chase aan het einde) en daar snel een nieuw verhaaltje om geknutseld.

Ik kan niet eens een normaal oordeel geven over de schrijfstijl, spanningsopbouw etc. omdat ik me constant zat te ergeren aan deze kloontjes. Het verhaal was langdradig, de plot zwak. Als je de wetten van de magie hebt gelezen en daar (net als ik) van hebt genoten, zou ik je zeker afraden dit boek zelfs maar open te slaan.

En dat dit dan wordt vergeleken met Stephen King's "Donkere Toren" is helemaal te gek voor woorden. Goodkind is het gezicht van zijn vader vergeten!

Het verhaal zelf heeft niets met de avonturen van Richard en Kahlan te maken, of de wereld waarin ze leven. Maar De Wet van Negen is op zich zelf ook een spannend verhaal, waar je echt moet doorlezen om bepaalde vragend beantwoord te krijgen, en ik geef dit boek daarom ook een dikke 10

Heerlijk! Een boek zoals alleen Goodkind dat kan brengen! Het brengt de wereld van de wetten van de magie naar onze wereld. Kopen dus! Puur genieten.