Dit is Europa (volgens zijn kappers, dokters, politieagenten, sekswerkers en andere deskundigen)

Wat een heerlijk eerlijk boek! Een feest van herkenning bovendien. Ik kreeg een big smile al op de eerste bladzijde en die verdween niet tot aan het eind. Schalekamp begint met zijn expliciete ambitie, "Ik wou laten zien dat Europa één grote vrolijke familie is", om daar vervolgens vol zelfspot en serieuze dubbelchecks een verhaal van te maken dat niet alleen hoogst vermakelijk is maar ook boeiend genuanceerd. Hij laat je meegenieten van verwondering over zoveel verschillen en overeenkomsten in de 28X8 mensen, en de nuchtere conclusie trekken dat we eigenlijk allemaal mensen zijn. De eerste helft van het boek liet me schaterlachen om zoveel heerlijke menselijkheid bij zowel Youropeans als Schalekamp zelf (zoals bij de politie-agente die sterrenbeelden meeweegt in haar oordeel "Dat ik Schorpioen ben vertel ik maar niet: want die deugen niet, heb ik weleens gelezen"). In de tweede helft gaat hij de diepte in: wat betekent dit allemaal en waarom hebben politici zo'n moeite met samenwerken, terwijl de Europeanen dat eigenlijk heel graag willen. Ook die op zichzelf serieuze analyse is weer doorspekt met de humor die dit boek zo lekker te lezen maakt, bijvoorbeeld als hij met Van Rompuy (Anderlecht-fan) overweegt dat echt Europees voetbal katalysator van een Europese identiteit zou zijn, of een Europese equipe bij de Olympische Spelen, die by far de meeste medailles zou halen. Vertaal dit boek alsjeblieft voor alle 502 miljoen Europeanen!

Mark Schalekamp schrijft in 'Dit is Europa' als een geboren verhalenverteller. In de categorie non-fictie lees ik eerlijk gezegd alleen de boeken van Annejet vd Zijl en Judith Koelewijn graag. In deze boeken komen de onderwerpen tot leven in een prettig leesbare schrijfstijl. 'Dit is Europa' voeg ik vanaf vandaag graag toe aan mijn non-fictie shortlist: Het boek leest als een menselijke biografie van Europa. Zeer persoonlijk schrijvend, maakt Mark Schalekamp een groot onderwerp klein, en de lezer tot reisgenoot. Alsof je lijfelijk aanwezig bent in de plaatselijke metro, op weg naar een bijzonder interview. Ik las mooie beschrijvingen van eigenaardige, typische, onwerkelijke of soms juist onverwacht gewone mensen en situaties. De stijl is luchtig, charmant, soms wat vlegelachtig, maar altijd intelligent. Idealistisch ook: meer sociale cohesie, meer onderling begrip voor verschillen en overeenkomsten tussen de 'clubgenoten' van Europa is wat de schrijver wil bereiken. Lees dit boek maar.

Mark Schalenkamp dringt door in de haarvaten van Europa door 'gewone' mensen te ontmoeten. Niet alleen kappers, ook dokters, sekswerkers en kunstenaars. Je bent met Schalekamp op reis. Soms lunch je met hem en een actrice in Parijs, dan weer ben je op een filmpremière in Berlijn, of rook je met een Griekse arts en zijn patiënt een sigaret. Je wordt Europeaan als je dit boek leest en het nog niet bent. Schalekamp geeft Europa een gezicht. Tegelijk: Europeanen hebben duizend gezichten (om precies te zijn 232), en even zoveel 'look a likes'. Zijn net mensen.

Eindelijk een boek waarin juist de positieve kanten - vanuit de mensen en niet vanuit de theorie/instituties - van de EU worden belicht. De EU saai? Dit boek bewijst het tegendeel. Ik ben zeer verrast over de toegankelijke en vermakelijke manier waarop dit boek is geschreven. Chapeau, een echte aanrader wat mij betreft!