Doodsengelen

Doodsengelen is het vierde en tevens laatste deel van de Sofie Lafleur-reeks. En het gaat verder met Sam die op missie in Irak en aan de andere kant Sophie, die samen met Marcel, haar zoon en haar nieuwe vriend Philippe een nieuw gezin wil zijn. Sam probeert een moeilijke opdracht uit te voeren en Sophie krijgt als journaliste een nieuwe opdracht. Beide verhalen komen met een letterlijke knal samen en dat maakt dat dit een boek is dat heel erg spannend is. Wat een mooi laatste deel!

Ik heb het vorige deel wel gelezen maar de eerste 2 delen nog niet. Je kunt dit dus los lezen vanwege de flashbacks en de mooie schrijfstijl van Wouter Helders maar ik ben nog steeds van plan om de eerste delen ook een keer te gaan lezen.

Wouter heeft een paar mooie cliffhangers in dit boek geplaatst die echt onvoorstelbaar zijn. Ze laten je een aanslag meebeleven vanaf de eerste rang en dat is na een week als deze heftig en actueel.
Maar aan de andere kant maakt dat de uitleg die Wouter aan de nationale en internationale conflicten geeft dat je de reacties van de hoofdpersonen beter begrijpt en doorgrondt.
Hij zorgt er daarbij voor dat hij niet te ver van de rode draad in het verhaal verwijderd raakt.
Je kop in het zand steken is nooit goed. Je gaat twijfelen of iets fictie is of non fictie…..

Doodsengelen is een mega spannende en eng realistische mooie thriller die mij van het begin tot het einde en ver daarna flink bezighield. Er was een mooie balans tussen rust en spanning en dat leest heel erg fijn.
Voor iedereen die van thrillers houdt die verder gaan dat een gewone moord of incident en je laten nadenken over wat je in het nieuws hebt gelezen.

Doodsengelen is het vierde en tevens laatste deel van de Sofie Lafleur-reeks. In het verhaal volgen we o.a. Sofie die voor haar werk een interview afneemt met een Koerdische leider. Ze raakt betrokken bij een aanslag en trekt daarna een conclusie. Een andere verhaallijn is die van Sam, je kunt hem een soort huurling noemen, die in opdracht mensen uit de weg ruimt. Een derde lijn in het boek is de politieke lijn, met een partij die ver gaat om de grootste van het land te worden. De verschillende verhaallijnen vallen beetje bij beetje als puzzelstukjes in elkaar.

De schrijfstijl is vlot en daardoor leest het boek vlot weg. De vele schakelingen tussen de verschillende locaties is ook prima te doen. Mede doordat de hoofdstukken niet te lang zijn en de prettig schrijfstijl.

Het verhaal is natuurlijk fictie, maar met zeer actuele thema’s en je realiseert je als lezer dat dit zo in het echt kan gebeuren. Daar moet je niet aan denken. Het betekent ook dat de auteur het heel overtuigend weet te brengen. Je merkt dat de auteur put uit zijn werk en ervaring.

Zoals eerder vermeld is dit het vierde en laatste deel over Sofie Lafleur. Het boek is goed alleen te lezen, maar wil je een volledig beeld van Sofie is het aan te raden ook de eerdere delen te lezen. Dat geeft een completer beeld van Sofie.

Samengevat : Een spannende thriller, die je vanaf de eerste pagina weet mee te slepen in een reeks van heftige gebeurtenissen die je op het puntje van je stoel doen zitten. Deze spanning wordt door het heel boek steeds meer opgebouwd naar een einde dat onverwachts is. Het boek is zeker een aanrader.

In Irak lijkt het verleden van geheim agent Sam de Wildt hem steeds in te halen waardoor het hem niet lukt om zijn doelwit, een Koerdische politicus uit te schakelen. Terug in Nederland krijgt hij alsnog een kans om zijn fout recht te zetten maar al snel blijkt dat ingewikkelder dan verwacht. Ondertussen is journalist Sofie Lafleur dankzij een nieuwe opdracht onverwachts verwikkeld geraakt in een strijd die verder gaat dan ze ooit had verwacht en haar in groot gevaar brengt.

Doodsengelen is het vierde deel in de Sofie Lafleur serie maar kan los van de rest gelezen worden.

Al vanaf de eerste bladzijde van Doodsengelen voel je de spanning, je valt als lezer midden in een hondengevecht wat je gelijk meetrekt in de sfeer die het boek wil creëren. Ik heb het absoluut niet op hondengevechten maar het boek pakte me door Wouters schrijfstijl direct. Je voelt als lezer de spanning die op de plek hangt, het enthousiaste geschreeuw trilt door je oren en je ruikt de honden en van door de spanning zwetende mannen.
Doordat je na dit hoofdstuk bij Sofie in België beland vloeit die opgebouwde spanning gedeeltelijk weg maar maakt het je ook gelijk nieuwsgierig naar haar aandeel in een boek wat op de achterflap nog niets over dit personage vertelt.

Het boek wisselt tussen verschillende locaties en personage waardoor je het verhaal vanuit verschillende perspectieven meekrijgt. Boven elk nieuw hoofdstuk wordt aangegeven op welke plek en tijd het hoofdstuk zich afspeelt, vrijwel direct nadat je de locatie ziet weet je ook welk personage daarbij aan bod komt. Wouter heeft het boek in de derde persoon geschreven waardoor je, ook als je door de locatie niet direct doorhebt met welk personage je meeleest je dit al snel verteld wordt door de schrijver zelf.

Wouter heeft een aangename en vlotte schrijfstijl die, zoals hierboven genoemd, levendig en beeldend is. Je ziet echt de locaties en personages voor je die door hem worden geschetst wat ervoor zorgt dat je makkelijk in het boek komt en het leesplezier wordt vergroot.

Doodsengelen is het vierde en tevens laatste boek over journalist Sofie Lefleur maar kan los gelezen worden van de rest, er zijn momenten waarop er wordt teruggeblikt op momenten uit voorgaande boeken maar dit is niet storend voor iemand, ik behoor persoonlijk ook tot deze groep, die nog niet eerder een boek van Wouter Helders las. Wel kan het lezen van dit boek ervoor zorgen dat je de eerdere boeken alsnog wil gaan lezen, maar dat is uiteraard geen ramp.

Wouter Helders werd als militair journalist verschillende keren uitgezonden. Zijn thrillers zijn hierdoor ook gedeeltelijk gebaseerd op eigen ervaringen. Met zijn debuut Machtsstrijd won Wouter de Hebban Thriller Debuutprijs.

Met Doodsengelen van Wouter Helders, komt er een einde aan de belevenissen van Sofie Lafleur. Dit is namelijk het laatste deel van de reeks.

Doodsengelen kent een drietal verhaallijnen. Zo is daar vanzelfsprekend het verhaal van Sofie die in dit verhaal een Koerdische leider interviewt en daarbij betrokken raakt bij een aanslag. In de andere verhaallijn speelt geheim agent Sam de Wild de hoofdrol. Sam wordt geplaagd door demonen uit zijn verleden waardoor hij er tijdens zijn missie in Erbil niet in slaagt een Koerdische politicus om het leven te brengen. De derde verhaallijn betreft politieke aspecten met betrekking tot een internationaal complot, een politieke omwenteling in Nederland en een machtsverschuiving in het Midden-Oosten.

“De moeheid die hij voelde was intens. Het doffe gevoel in zijn hoofd, dat hij de afgelopen dagen al vaker had ervaren, maakte dat hij zich slecht kon concentreren en zijn lichaam voelde alsof hij tot aan zijn middel in de sneeuw of modder vastzat.”

Opnieuw weet Helders een kunststukje af te leveren met dit afsluitende deel van de Sofie Lafleur reeks. Een uiterst spannend, goed geconstrueerd verhaal over politieke intriges, verraad en een link naar de onderwereld. Het verhaal speelt zich wisselend af in politiek Den Haag, Jeruzalem en Irak.

“Sofie had haar mobiel stijf tegen haar oor gedrukt en staarde naar de flakkerende kaarsen op het nachtkastje. Ze voelde hoe ze op haar benen wankelde, hoe een ijspegel haar hart doorboorde en kon niets dan zwijgen.”

Met zijn eerdere boeken heeft Helders onomstotelijk bewezen een schrijftalent te zijn en op uitstekende wijze de diverse verhaallijnen te beheersen om ze uiteindelijk, op intelligente wijze, bijeen te laten komen. Zijn schrijfstijl is opnieuw boeiend en beeldend en het verhaal is een filmscript waardig.

De vier delen die de Sofie Lafleur reeks inmiddels telt, zijn goed los van elkaar te lezen maar het lezen van de gehele reeks is absoluut aan te raden. Kortom, Doodsengelen is een thriller van niveau waarbij Helders zich kan meten met menig grote naam. Chapeau!

Over de auteur
Helders is officier bij de Koninklijke Landmacht, hij is getrouwd en heeft drie kinderen. Als militair journalist werd hij verschillende keren uitgezonden. Zijn thrillers Machtsstrijd (2016), waarmee hij de Hebban Thriller Debuutprijs won (2016), Verraad (2017), Opgejaagd Wild (2018) en Doodsengelen (2020) zijn gedeeltelijk gebaseerd op zijn ervaringen.

Uitvoering
Uitgeverij LetterRijn
ISBN: 9789493192041
Paperback, 260 pagina’s

Het eerdere deel met Sam en Sofie in de hoofdrol kreeg van mij 4 sterren. Doodsengelen start met een prachtige cover met een Doodsengel die met opgeheven zwaard door de lucht vliegt. Doodsengelen is een actiethriller met meerdere verhaallijnen. De korte hoofdstukken en de schrijfstijl maken het prettig om dit boek te lezen. Wouter schrijft begrijpelijk en daarnaast heel beeldend, waardoor je veel voor je ogen ziet gebeuren m.n. als het om de spannende acties en de verwondingen gaat. Anderzijds maken de korte hoofdstukken het wat lastiger om in het verhaal te komen. De snelle afwisseling in personages en decors maken dat je heen en weer blijft springen en dat het lang als een versnipperd verhaal voelt. Wouter heeft daar wel goed over doorgedacht, maar toch luidt mijn advies ‘less is more’. Het boek is niet voorspelbaar en prima als standalone te lezen.

Het boek begint met een hondengevecht in Iraaks-Koerdistan. Daar ontdekt Sam zijn target. Hoewel hij deze heel slim weet te naderen mislukt zijn moordaanslag. In België geniet Sofie van het leven met haar partner en haar zoontje. Haar journalistieke loopbaan brengt haar in contact met het plot waar Sam in voorkomt. Sam, inmiddels in Nederland, krijgt een nieuwe opdracht. Zijn keuzes brengen dit keer ook hem in gevaar, als hij wordt ingezet voor een machtsverschuiving in Nederland. Spannende acties!