Door jou ben ik mij

Een meeslepend verhaal over uit de kast komen in een omgeving waarin flink over homo's geoordeeld wordt. In het boek voel je de pijn en angst, maar ook de liefde en het geluk van de hoofdpersoon - vaak tegelijkertijd - door je hart snijden. De heftige gedachten en gesprekken worden afgewisseld door luchtiger scènes, waardoor het wel een makkelijk leesbaar en ook weer niet té zwaar boek is. Juist voor mij als hetero is het een leerzaam verhaal, dat me helpt om de worstelingen van anderen die ik zelf nooit heb meegemaakt in te voelen en me door hun ogen leert kijken. Prachtig boek, een aanrader voor zowel homo's als hetero's.

Een bijzonder boek met een bijzonder mooi verhaal over een bijzondere liefde. Niet omdat het twee jongens zijn, omdat het zo oneindig veel liefde bevat. Mooie liefde. Het boek laat zien dat geloven en homo zijn zeker samen kunnen. God heeft ons gemaakt in onze puurheid. Hij heeft ons zo gemaakt zoals wij zijn. God is liefde, voor iedereen. Mooie schrijfstijl, een fijn boek dat vlot wegleest! Veel lof!

Wat een goed boek!!! Binnen no time zijn de personages een werkelijkheid voor je. Echt verassend goed geschreven. Dit verhaal is heel werkelijk en herkenbaar, echt van nu. Iedereen zou dit gewoon moeten lezen. Echt balen dat ik het al in 2 dagen uit heb gelezen. I miss you guys!! I wish you were here...

Wat een fantastisch boek, ik kon het met geen mogelijkheid wegleggen (veel te laat gaan slapen en de volgende dag in één ruk uitgelezen). Je leeft intens mee met de hoofdpersonen. Het is een mooi en echt verhaal over christen en homoseksueel zijn en bovenal over liefde, want dat is en blijft het allerbelangrijkste in het leven.

Een mooi verhaal over hoe moeilijk zelfacceptatie is, zeker wanneer je naaste omgeving die acceptatie in de weg staat.
Ik als hetero, dertiger en niet- christen kon mezelf herkennen in de worstelingen van zowel de hoofdpersoon als de worstelingen van zijn omgeving.
Gelukkig is de hoofdpersoon omringd met veel liefde, (in verschillende relatievormen,) die hem helpt om zich door deze struggle heen te slepen.

Het boek houdt constant de aandacht bij je - benieuwd hoe het hoofdpersoon Jonathan allemaal zal vergaan. De liefde spat van het papier, ondanks dat relaties soms flink op de proef worden gesteld. Een meeslepend verhaal over relaties (liefde en vriendschap) geloof, vooroordelen.

Dit boek is zó mooi en echt dat ik het gewoon vóélde, hoeveel pijn het kan doen als je naaste/familie je niet onvoorwaardelijk lief kan hebben zoals je bent. Ik heb erom gehuild.

Hoe een jongen worstelt met zijn anders zijn en thuis misbegrepen wordt!
‘jullie zien mij
allemaal op een andere manier
maar gezien worden, daar gaat het om’ (p. 4)
Bovenstaande tekst verwoordt heel erg goed waar dit boek om gaat.
We kijken allemaal anders naar een persoon en willen enkel de dingen zien die wij willen zien, maar niet de dingen die deze persoon ziet.

Wanneer Jona met zijn broertje Lucas naar een voetbalwedstrijd gaat in de Rotterdamse Kuip, en maakt hij daar kennis met de Marokkaanse jongen Marouan.
Wat hij dan voelt onderdrukt hij nog even, maar al snel is het voor hem duidelijk dat hij gevoelens heeft voor Marouan. Beiden worden vrienden, trekken veel met elkaar op en uiteindelijk outen ze zich tegenover elkaar.
Maar hun liefde mag niet naar buiten komen. Ze mogen niet openlijk hand in hand lopen, elkaar zoentjes geven en/of knuffelen in het openbaar…het ligt allemaal zo gevoelig en toch…
Jona is opgevoed in een diep christelijk gezin, waar enkel plaats is voor de liefde tussen man en vrouw en andere relaties niet worden getolereerd.
Jona’s vriendin, Eline, kan in Jona kijken en achterhaald zijn ‘probleem’. Ze haalt hem over om uit de kast te komen en één voor één komen zijn vrienden te weten dat Jona homo is en verliefd is op een Marokkaan.
Nu nog zijn ouders overtuigen. Dat blijkt moeilijker dan het is. Samen met Eline en zijn zus probeert Jona zijn ouders deelgenoot te maken van zijn ‘anders’ zijn.
De reactie van zijn vader was heftig en erg negatief, waarop Jona besluit uit huis te gaan en in te trekken bij Marouan.
Het boek is niet alleen een rollercoaster aan emoties, maar ook een boek vol tegenstellingen.
Enerzijds Jona – een blanke Nederlander – versus Marouan een gekleurde Nederlander van Marokkaanse origine.
Anderzijds het diep christelijke geloof van Jona’s gezin en de ongelovige Marouan.
Het is een heftig boek. Een boek dat je als lezer in één ruk wil uitlezen, maar je tevens aan het denken zet.
Kan het nog dat het instituut ‘Kerk’ zo radicaal tegenover andersdenkenden zijn? Waarom staan we niet open voor andere relaties? Waarom mogen gevoelens en emoties niet geuit worden? …
De auteur heeft het onderwerp mooi in de verf gezet en behandeld het anders zijn erg sereen. Het stoort nooit. Fijn te lezen dat ze op een subtiele en serene manier omgaat met de ideeën van andersdenkenden, in casu de holebi’s zelf maar anderzijds ook de dominees, de kerk, de ouders, de leraars, de vrienden…
Het boek leest erg vlot. De auteur heeft een fijne, vertellende, beeldende en heldere schrijfstijl.
Leuk dat ze twee culturen bijeenbrengt en afwisselend het verhaal schrijft en tussendoor de berichtjes van Marouan en Jona weergeeft. Deze zijn een mooie afwisseling in het verhaal en duiden goed hun gevoelens.
Voor het mooie onderwerp, voor de manier waarop ze het aanbrengt, geef ik dit boek, dat heel veel liefde ademt en uitstraalt, graag vijf (5) sterren mee.

Mooi boek! Mooi geschreven, alleen het einde vond ik iets minder diepgang hebben.

Als je iets anders moest zijn, was je wel anders gemaakt”

Jona’s leven verandert op het moment dat hij Marouan ontmoet, Cupido doet zijn werk zullen we maar zeggen. Maar Marouan is een jongen en dat ervaart zou een probleem kunnen zijn. Hij komt uit een stabiel en veilig Christelijk gezin waar in de kerk en in het gezin geen echte ruimte is voor diversiteit. Toch kan Jona het niet ontkennen; hij valt op jongens. Marouan is al eerder “uit de kast” gekomen en kan er beter mee omgaan. Jona vertelt aan zijn vrienden en familie dat hij homosexueel is en dat wordt verschillend ontvangen. Net als zijn relatie met Marouan. Als de rust een beetje weergekeerd is gebeurt er iets dat alles weer op scherp zet en leert Jona nog beter naar zichzelf en zijn omgeving. Omzien naar de ander.

Dit is het tweede boek van Hinke van Abbema dat ik heb gelezen (het eerste boek las en recenseerde ik in juli) Ik ben wederom aangenaam verrast door haar open manier van schrijven. Niet om het verhaal heen draaien en ook durven benoemen wat er speelt. Ze kan zich goed inleven in de belevingswereld van de jongeren die een hoofdrol spelen in haar boeken. Ze heeft zich verdiept in culturen en laat de lezer meeleven met de gevoelens van de hoofdpersonen en hun dialogen. De ene keer door het delen van mooie songteksten en gesprekken maar ook door het delen van de whats appjes, voor nu de nieuwe manier van gesprekken voeren lijkt het wel.
Op een gegeven moment moest ik heel erg lachen want het was net alsof ik onze zoon van 19 tegen mij hoorde praten. Bijvoorbeeld als de ouders van Jona hun zorgen delen over schietpartijen en Jona zegt; “Je laat je toch niet bang maken door iets wat al jaren speelt?”
Wat ze schrijft over hoe de kerkgemeenschap en de voorgangers reageren op homoseksualiteit en daar de bijbel bij halen herken ik helaas. De reactie van de vrienden van Jona is goud waard.
Maar het is ook heel mooi beschreven dat Jona erachter komt dat hij zo met zichzelf bezig is dat hij vergeet naar anderen om te kijken. De zaken waar jongeren mee zitten komen goed en gedoseerd aan bod. Jona leert dat het leven niet altijd veilig en comfortabel is, en dat dat alles kan beïnvloeden.
Fijn om een boek te lezen die mij als ouder diep kan raken en aan het denken kan zetten. Het zou een mooi boek zijn om in een bijbelkring te bespreken, zowel met jongeren als met (hun) ouders. Echt heel waardevol.
Ik hoop echt op een nieuw boek van deze auteur omdat dit onderwerp nog lang een gespreksonderwerp zal blijven in gezinnen en kerken.