Ebony Band - Solo & Ensembleworks Vol 2 (CD)

Erwin Schulhoff (Praag 1894-Wrzburg 1942), tijdens zijn leven een vermaard pianist/componist, in de jaren na zijn dood lang vergeten, begint nu de plaats terug te winnen die hij verdient op het internationale muziektoneel. Zijn herontdekking is in alle opzichten de moeite waard. Schulhoff was een zeer getalenteerd en veelzijdig musicus en zijn muziek houdt een fascinerende spiegel voor van de tijd waarin hij leefde; maar hoezeer zijn muziek ook een product van die tijd was, zijn werken klinken zelden gedateerd. Hij begon als een volgeling van zijn idolen, Grieg, Reger (bij wie hij in Leipzig studeerde), Strauss, en Debussy. Hij won tweemaal de Mendelssohn prijs en loste daarmee ruimschoots de belofte in die Antonin Dvorak in de zevenjarige zag. Maar de echte Erwin Schulhoff kwam pas na de Eerste Wereldoorlog naar voren, na een verblijf in de Italiaanse en Russische loopgraven. Deze afschuwelijke ervaringen maakten zijn werk minder romantisch, en gaven het een rauwere, minachtende kwaliteit ('geïnspireerd door het puin en afval van Europa', om een van zijn dagboeken te citeren). Geboren in Praag, vestigde hij zich in Duitsland, het culturele centrum van de westerse wereld, en verkende en absorbeerde alle nieuwe ontwikkelingen in de kunst die hij tegenkwam: expressionisme, dadaïsme, atonaliteit, kwarttoonmuziek (die hij alleen uitvoerde, maar niet componeerde), zich overgevend aan de nieuwste Amerikaanse rage: jazz. Hij triomfeerde als pianist en componist in heel Europa. De opkomst van het fascisme rond 1930 leidde tot een andere radicale verandering in zijn leven. Het betekende het einde van zijn carrière, en hij sloot zich aan bij de communisten. Hij maakte van zijn composities politieke manifesten (vurige protestliederen, orkestwerken gewijd aan Spaanse vrijheidsstrijders of het Sovjetleger, een cantate over het manifest van Marx en Engels). In 1941, kort voor zijn voorgenomen emigratie naar Rusland, werd hij door de nazi's gearresteerd en gedeporteerd naar een interneringskamp in Beieren, waar hij in 1942 overleed.