Een walvis zo groot als…

In ”een walvis zo groot…” volgen we Cuno en zijn zusje Aia. De band die ze samen hebben is een typische broer-zus band. Ze kunnen niet met en niet zonder elkaar. Ze kibbelen samen maar als het erop aankomt zijn ze er voor elkaar. Samen gaan de twee op zoek naar de grote walvis. Ze vinden deze walvis beide erg fascinerend. Hoe kan het dat iets zo groot is maar ze het niet kunnen vinden. Natuurlijk is de zee nog vele malen groter en dieper dan je kunt zien. Kinderen beseffen door dit verhaal dat ze eigenlijk maar een heel klein onderdeel zijn van de wereld en dat er nog zoveel meer is dan dat je zelf kunt zien. In dit prentenboeken laten ze heel mooi de leegte van het nu nog ijzige Noorden zien. Het geeft echt heel mooi die winterse sfeer weer, met al die ijsschotsen enz.
•
De illustraties in “een walvis zo groot..” zijn heel erg bijzonder en uniek. Ze stralen rust uit en zijn heel eenvoudig, simpel en weids opgezet. Toch geven de illustraties precies alles weer wat bij dit verhaal hoort en past. Er zijn niet veel details, maar dat doet absoluut geen afbreuk aan het verhaal. De kleuren zijn kalm en zacht en daardoor is het erg prettig om naar de illustraties te kijken. De tekst en illustraties vullen elkaar perfect aan en daardoor begrijpen jonge kinderen het verhaal ook goed. Het verhaal leest heel fijn en soepel voor, zonder moeilijk woorden. Het is zeker een fijn verhaal om voor te lezen voor het slapen gaan.
•
De schrijfstijl van Daniel Frost is prettig, vlot en kindvriendelijk. Het verhaal leest als een soort van legende weg, het is avontuurlijk en een beetje mysterieus. Vanaf het begin ben je enorm nieuwsgierig of ze de grote walvis ooit zullen gaan vinden. Het boek is vooral erg leuk om voor te lezen aan peuters en kleuters en in deze leeftijdsgroep ook goed in te zetten rondom bijv. een winter thema in de klas.

Tijdens een reis naar Groenland raakt illustrator Daniel Frost zó geïnspireerd door de weidsheid van het Noorden dat hij er schilderijen over maakt. Bij thuiskomst zet hij zijn research voort met traditionele materialen en digitale technologie en hieruit is het prentenboek Een walvis zo groot ontstaan. Een boek met op elke bladzijde verstilling en vrieskou, maar met een warm verhaal over groot en klein, focus en onbevangenheid én een omvangrijk, goed hart.

Op de eerste bladzijde maak je kennis met de verteltraditie van de inheemse volkeren rond de Noordpool. De vader van Cuno en Aia vertelt regelmatig de mythe over een reusachtige walvis, die in de wateren rondom het huis zwemt. Broer en zus, die elke dag warm aangekleed de winterse wereld in het Noorden trotseren, hebben de walvis nog nooit gezien. Cuno is er echter op gebrand om dit mythische figuur te spotten en tuurt dagenlang over het wateroppervlak, totdat hij de 'stoute schoenen aantrekt' en zijn kajak pakt. Ongelukkig met het feit dat zus Aia zich verstopt heeft in de kajak, besluit Cuno zijn zoektocht toch voort te zetten met haar als compagnon. Langs geisers en in ijsgrotten varen de twee tot de zee ophoudt en ze aan land gaan. En dan stijgt er een zwaar geluid op uit de diepte en begint het ijs te trillen tot het 'KRAK' zegt! En verliest Cuno zijn zusje uit het oog. In dit bange moment blijkt er echter in de diepte van de koude zee een goed hart schuil te gaan.

Ongecompliceerde illustraties, eenvoudige teksten, wisselende perspectieven en en passant wordt het geheim van de ware grootte van een ijsberg op zee nog onthuld. Een heerlijk boek om voor te lezen aan peuters en kleuters bij het thema winter, als inleiding bij het thema natuurbehoud in de middenbouw en als voorbeeld bij het onderwerp mythologie in de bovenbouw.