Emanuele Delucchi - Czerny: Der Pianist Im Klassischen Style Op.856, 4 (2 CD)

Een weinig bekend 'Wohltemperiertes Klavier' voor de 19e eeuw in een voortreffelijk ontworpen nieuwe versie.
Carl Czerny (1791-1858), lange tijd bekend als leerling van Beethoven, leraar van Liszt en sindsdien de ergernis van talloze pianostudenten als de productieve auteur van oefeningen en studies die een fundamentele status hebben verworven in hun belang voor de pianotechniek, krijgt nu eindelijk erkenning als componist in zijn eigen recht. In de 19e eeuw, toen zijn leerlingen nog in leven waren om ze te spelen, genoten zijn concerti nog een zekere bekendheid en succes, maar Czerny's pure industrie verduisterde zijn creatieve prestaties: waar moet een luisteraar beginnen met een catalogus van opusnummers tot in de vier cijfers?
De 48 Preludes en Fuga's in deze verzameling zijn een goede plaats om te beginnen, vooral voor iedereen die bekend is met hun duidelijke inspiratie in het Oude Testament van contrapuntische techniek dat door Bach in twee delen van Het Wohltemperierte Klavier werd verzameld. Czerny kan nauwelijks beweren dat hij kan tippen aan de diepten van de expressie of de originaliteit van de melodische inspiratie van de meester uit Leipzig, maar zijn set heeft toch zijn eigen genoegens, te beginnen met de C-majeur Prelude die een rapsodische glans geeft aan Bachs onsterfelijke inleiding. En al in de Fuga A klein vinden we een onderwerp van opmerkelijke individualiteit en het vakmanschap van Czerny om een vijf minuten durende fuga van vele ernstige schoonheden tot een goed einde te brengen. Er zijn ook meer eigentijdse contrapuntische elementen te zien, zoals de tussenspelen van de fuga's in nr. 14 en 22. Over het geheel genomen doet de componist moeite om de principes van het hoogbarokke contrapunt te integreren met de 'galante' stijl die voorafging aan de Biedermeier in de eerste decennia van de 19e eeuw, waardoor dit een collectie is die tegelijk in en buiten zijn tijd staat.
In 2017 gaf Emanuele Delucchi de eerste bekende uitvoering van Czerny's Op.856 in de moderne tijd, en dit is pas de tweede opname. Geboren in 1987 en gevestigd in Milaan, specialiseert hij zich in het supervirtuoze repertoire van de late 19e eeuw en nam hij veelgeprezen albums op met muziek van Alkan, Godowsky en d'Albert. Dit is zijn vijfde album voor Piano Classics.

Kritische lof voor Emanuele Delucchi's Piano Classics albums:
Godowsky, PCL0096: 'Een prachtig gekozen Godowsky sampler... geserveerd door een toegewijde virtuoos met de enorme sonoriteit en het sterke vingerwerk waar het repertoire om vraagt.' Fanfare

Godowsky, PCL0122: 'Delucchi's totale comfort met en absorptie van Godowsky's serpentine idioom laat zich in elke maat voelen.' Klassiekers Vandaag

Godowsky, PCL0122: 'Alleen virtuozen van het hoogste niveau hoeven zich aan te melden. Emanuele Delucchi is er zo een... een klasse apart.' Gramofoon

Bach/d'Albert, PCL10139: 'Een fijn artiest Fanfare

Carl Czerny, een beroemd pianist en leraar, leerling van Beethoven, schreef een immens oeuvre voor de piano, waarin zijn wonderbaarlijke techniek het best tot zijn recht kon komen. Zijn vele didactische werken, de Études, zijn dagelijkse kost voor iedere aspirant jonge pianist, wreed maar voedzaam!
Czerny's Op.856 bevat 48 Preludes en Fuga's in alle majeur- en mineurtoonaarden. De belangstelling die Czerny koesterde voor de fuga, vooral met betrekking tot de piano, vloeide ongetwijfeld voort uit zijn vertrouwdheid met Bachs Wohltemperierte Klavier, een verzameling die in die tijd alom bewonderd werd en die door de jeugdige Carl nauwkeurig bestudeerd werd in de periode van zijn vroege lessen bij zijn vader, zelf pianist en leraar. Het belang dat Czerny hechtte aan een genre dat eigenlijk bij het publiek uit de gratie begon te raken, houdt ook verband met het feit dat het Wohltemperierte Klavier eveneens van fundamenteel belang was geweest voor Beethoven, die spoedig Czerny's leraar en te zijner tijd ook zijn vriend zou worden.
De Preludes en Fuga's zijn het antwoord van de romanticus op een verouderde vorm, waarbij het formele contrapunt wordt doordrenkt met vele nieuwe pianistische hulpmiddelen die Czerny zelf heeft uitgevonden.
Gespeeld op een Pleyel piano uit 1853 door Emanuele Delucchi, een van de meest opmerkelijke pianisten van zijn generatie. Hij heeft de techniek en de stijl om deze moeilijke stukken te beheersen. Hij maakte naam met zijn opnamen voor Piano Classics van de waanzinnig moeilijke Chopin Studies van Godowsky, gespeeld op een Steinway D uit 1906, waarover de Gramophone schreef: "Het palet van warme kleuren bleef intact, maar kreeg een meer indringende aanval, waardoor Delucchi's intonatie en buitengewone digitale faciliteit op zijn best te horen zijn...". "Delucchi is een klasse apart", schreef Jed Distler van Classicstoday.com: "9/9: een absolute concurrent voor de referentieversies".