Federico Rossignoli - Brayssing: Complete Music For Renaissance Guitar (CD)

Zoals van veel componisten uit de vroegmoderne tijd is er maar weinig bekend over Grégoire Brayssing. Deze opname bevat zijn enige overgeleverde werk, gedrukt in Parijs in 1553 als vierde deel in een reeks gewijd aan de gitaar, uitgegeven door Adrian Le Roy en Robert Ballard. De verzameling van Brayssing geeft ons enkele aanwijzingen over zijn leven: op het titelblad wordt hij beschreven als 'de Augusta', wat betekent dat hij in de Duitse stad Augsburg is geboren.

Het Quart livre bevat weliswaar slechts 20 stukken, maar is een voorbeeld bij uitstek van het schrijven voor renaissancegitaar, vergelijkbaar met het werk van Alonso Mudarra en Miguel de Fuenllana. Het bevat zes korte (sommige zeer korte) contrapuntische fantasieën, ware juweeltjes van het repertoire, die het vermogen van de componist demonstreren om de technische en expressieve mogelijkheden van het instrument ten volle te benutten, waaronder de vierde gang met twee snaren in octaven, die de bovenstem bij meer dan een gelegenheid gebruikt. Deze methode wordt in het hele boek toegepast, maar zonder het instrument te 'wurgen', zoals in het werk van Fuenllana gebeurt.

De psalmen zijn vervolgens vakkundig en sierlijk bewerkt, waarbij Brayssings bewerking in een lagere toonsoort van het eerste deel van het motet In exitu Israel van Josquin des Prez een bijzonder hoogtepunt is. De componisten van de andere psalmen zijn niet bekend.

Het boek vervolgt met zes chansons van vooraanstaande componisten uit die tijd (Jean Maillard, Sandrin, Boyvet, Jacques Arcadelt en Mathieu Sohier) en een frottola, het beroemde O passi sparsi van Sebastiano Festa, alle op dezelfde manier geïnstrumenteerd als de psalmen die eraan voorafgaan. Het boek besluit met twee lange en intrigerende composities, die totaal verschillen van alle andere uit het repertoire: L'Alouette en La guerre, faitte à plaisir. De titel van het eerste werk blijkt geen transcriptie te zijn van het beroemde werk van Cleìment Janequin, maar een originele compositie van Brayssing.

De zesde van de fantasia's is ook voor luit bewerkt onder de titel Recercar Salominis in een Zwitsers manuscript dat in 1563 in Duitsland werd samengesteld. De zeldzaamheid van deze kruisbestuivingen in het repertoire van de luit en de renaissancegitaar getuigt van het buitengewone prestige dat het werk van Brayssing in die tijd genoot. Door deze prachtige muziek te bestuderen en op te nemen, kunnen wij haar de reputatie teruggeven die zij verdient.

Er is heel weinig bekend over Grégoire Brayssing, behalve dat hij waarschijnlijk van Duitse afkomst was en dat zijn enige overgeleverde werk, het Quart livre de tablature de guitarre, in 1553 in Parijs werd gedrukt.
Hoewel het Quart livre slechts 20 stukken bevat, vormt het een van de hoogtepunten van de Renaissance gitaarliteratuur, vergelijkbaar met die van Mudarra en Fuenllana. Zes contrapuntische fantasieën, echte 'juweeltjes' van het repertoire, waarin hij laat zien dat hij in staat is de technisch-expressieve mogelijkheden van het instrument maximaal te benutten, met inbegrip van het geoctaveerde vierde refrein, waarin de bovenstem meer dan eens wordt gepasseerd (een kunstgreep die in het hele boek wordt toegepast), zonder het instrument echter te 'smoren'. Daarna volgen de psalmen, vloeiend en prachtig versierd. Het boek vervolgt met zes chansons van de bekendste componisten uit die tijd (Maillard, Sandrin, Boyvet, Arcadelt en Sohier), en een frottola, het beroemde O passi sparsy van Festa. Het boek sluit af met twee lange, curieuze stukken, ware unicums in het repertoire: L'Alouette en La Guerre faitte à Plaisir.
Gespeeld op de renaissancegitaar door Federico Rossignoli, die zich in het bijzonder toelegt op het repertoire van minder bekende instrumenten, zoals de renaissancegitaar of de renaissancecittern.

Opgenomen in juli 2021 in Sliva (Trieste), Italië.
Tweetalig boekje in het Engels en Italiaans bevat liner notes van de artiest, samen met zijn biografie Federico Rossignoli plays a Renaissance guitar van Gabriel Aguilera (2020).