Flight Mh17, Ukraine and the New Cold War Prism of Disaster

Het verhaal van de MH17 is het verhaal hoe de Nederlandse democratische en rechtsstatelijke instituties niet functioneren. De democratie functioneert niet meer doordat de pers niet langer informeert maar vooral verdraait en de Nederlandse regering blijkt een vazal van de Navo.

De oorzaak van de MH17-ramp blijkt zijn oorsprong te hebben in een jarenlange, peperdure, ophitscampagne in Oekraïne betaald door Amerika en ook Nederland. Nooit heeft de Amerikaanse of Nederlandse burger daarvoor zijn toestemming gegeven. Die campagne mondt uit in een klassieke staatsgreep met een door westerse onveiligheidsdiensten, waarschijnlijk CIA, georganiseerde moordpartij op het Maidanplein. Vervolgens nemen de daders de regering over en blijkt er een half jaar later een verkeersvliegtuig neer te storten.

De eersten die bij het onderzoek naar de MH17-ramp betrokken worden zijn de ophitsers van het eerste uur, de Nederlandse en Amerikaanse regering, Maleisië wordt er aanvankelijk buiten gelaten. Zij tuigen een doofpotcommissie op waarbij Oekraïne, een van de verdachten, een vetorecht krijgt in het onderzoek. Dus al binnen enkele maanden is duidelijk dat er geen enkele intentie is om een serieus onderzoek te doen. Het resultaat van het onderzoek is ook beschamend: geen bewijs, maar vooral rituelen en insinuaties dat de Russen het gedaan zouden hebben die vervolgens door de pers opgeblazen moeten worden. En ook de pers blijkt vooral een vazal van de Navo.

Het hele boek samenvattend laat het zien dat de Westerse staat zich tegen haar burgers heeft gekeerd. Het is de 1%, met alle instituties en de pers in haar greep, tegen de schapen, de middenklasse. Het klassieke ‘houd de burger arm en dom.’ Het destabiliseren van Oekraïne heeft de westerse burger direct veel belastinggeld gekost en kost het nog veel geld via het IMF, de EU en de NAVO. De gevolgen voor de Oekraïense burger is een meer dan halvering van haar inkomen tot op de armoedegrens. Geen enkel belang is met de staatsgreep en de MH17-ramp gediend, anders dan die van wat corrupte partijen achter de schermen. Laten die het nou net voor het zeggen hebben, bij ons en in Oekraïne.

Wat mij opviel is dat er helemaal geen bewijs blijkt te zijn dat de opstandelingen in Donetsk, de DNR, ooit over een BUK beschikten. Er was altijd gesuggereerd dat zij met een Buk al meerdere vliegtuigen uit de lucht hadden geschoten maar zelfs dat blijkt een leugen. Een heel belangrijke desinformatiecampagne want juist daardoor lag het in de lijn dat de DNR het vliegtuig had neergeschoten. Juist daardoor kon het verhaal makkelijk opgetuigd worden dat het de DNR wel moest zijn geweest. Hier zien we de cruciale rol van onze corrupte pers.

Een ander aspect is dat er door het JIT niet een begin van een bewijs is geleverd dat het om een Russische en geen Oekraïense BUK ging. Het bewijs dat de twee, ja twee, vlindervormige scherven van een Russische Buk zouden zijn bleken te licht en te klein. Feitelijk is er geen bewijs van vlindervormige scherven en daarmee is het JIT niet alleen een doofpotcommissie maar ook een leugencommissie.

Wij moeten ons schamen voor onze rechtsstaat – en natuurlijk ook voor het regime Rutte.

Een heel waardevol boek.

Ik kan me niet anders dan volledig aansluiten bij de vorige reviewer. Echter, waar ik door de titel de indruk kreeg dat de focus op MH17 lag (en vooral daarvoor het boek kocht), is het meer een gedetailleerde beschrijving van de dramatische ontwikkelingen in en rond de Oekraïne geworden van de laatste paar decennia. Daarbinnen wordt MH17 gepositioneerd, maar dit is niet het belangrijkste onderwerp. Een betere titel zou dus zijn "Ukraine and the New Cold War", zonder vermelding van MH17.
Ik ben zelf academisch geschoold en lees al tientallen jaren vrijwel uitsluitend Engelstalig, maar zelfs ik had moeite met de ingewikkelde zinsconstructies: talloze bijzinnen en veel komma's per zin maken het niet gemakkelijk om te lezen. En het ronduit vervelende, afwijkende lettertype helpt hier bepaald niet aan mee.

Waarom wordt hieraan door Buitenhof geen aandacht besteedt? De onderste steen moet boven komen zei Mark Rutte. Zou de heer Rutte dit boek ook hebben gelezen?