Giftig Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Giftig

'Giftig' is al weer het vijfde boek dat aan de fantasie en het leven van Suzanna Esther ontspruit. Zoals ook in haar vorige boeken zijn een aantal gebeurtenissen uit haar boeiende leven gegrepen. Het boek is vermakelijk, goed opgebouwd en leest over het algemeen aangenaam. Het doet soms denken aan een klucht maar het is niet erg lachwekkend. De schrijfster balanceert tussen spanning, drama en absurdisme maar het beoogde effect blijft soms uit. Spijtig genoeg rommelt het hier en daar en daarnaast is de uitvoering van een gepleegde misdaad niet helemaal geloofwaardig neergezet.

Het verhaal wordt geleidelijk en zorgvuldig opgebouwd, iedere keer verstrekt de schrijfster ongemerkt nieuwe informatie waardoor er spanning ontstaat. De nieuwsgierigheidsknop weet ze in dit opzicht goed te bedienen. Het is jammer dat de formulering deze spanning soms onderbreekt. Zinnen zijn soms wat kort door de bocht waardoor bijvoorbeeld de verbinding ontbreekt en het verhaal niet meer zo vloeiend verloopt. Dat noopt een nauwkeurige lezer tot herlezing.
Een andere punt dat voor verwarring zorgt, gaat over een foto. Mara zag op verschillende plaatsen in het verhaal foto’s en dossiers. Ze zag bij een van deze gelegenheden het gezicht van een vrouw in de vorm van een visioen. Tegen het einde van het boek verwijst de schrijfster hiernaar terug aan de hand van een dossier dat op dat moment ter sprake komt. Door de wijze van formuleren is het onduidelijk wat de schrijfster bedoelt en waar en naar wie ze terugverwijst. Dat is jammer en veroorzaakt onnodig verwarring. Zeker omdat het een draad in het verhaal is die ze op deze wijze wilde afronden.

Suzanna Esther laat haar verhalen bij voorkeur open eindigen want in het echte leven eindigt niets echt. Behalve de dood dan. Ook 'Giftig' eindigt onbeslist maar in dit geval voelt het als een ingezakte soufflé. Vrijwel alle verhaalelementen eindigen onbeslist. Zo is bijvoorbeeld onduidelijk of Mara op het landgoed blijft of niet.
Dat was geen probleem geweest als de rondlopende crimineel in zijn kraag gevat was. Maar ook hier is geen sprake van.

Hoewel de situaties vaak absurdistisch aandoen en ook de personages wereldvreemd overkomen is er weinig lachwekkends aan. Meer dan af en toe een magere glimlach weet het niet te ontlokken. Het is eerder tragikomisch en pijnlijk zoals tijdens de diners waarbij de eters elkaar het bloed onder de nagels uithalen.
Ook personage Victor is duidelijk karikaturaal en plat neergezet maar helaas niet grappig. Zijn inbreng brengt wel wat spanning maar hij komt toch ook niet heel erg dreigend over. Heel erg spannend wordt het dus niet. Toch weet het verhaal te boeien. De puzzelstukjes worden kunstig neergelegd en voedt de honger naar meer. Want hoe zou het verder gaan met Mara en Annabelle en wat gebeurde met Annabels moeder?

Een van de aantrekkelijke kanten van dit boek zijn de overpeinzingen van Mara. Deze doen denken aan de beschouwende gedachten van speurder Philip Marlowe maar zorgen ook voor herkenning van onze eigenste menselijke gevoelens. Mara neemt zichzelf zeer serieus en dat brengt diepgang in het boek. De persoon Mara geeft het boek gewoonweg body. Er valt dan ook niet veel te lachen om haar.
Een ander pluspunt zijn de dialogen. Deze zijn goed verwoord en aangenaam om te lezen. Ze geven het verhaal de vereiste levendigheid.Een van de aantrekkelijke kanten van dit boek zijn de overpeinzingen van Mara.

Giftig' is een onderhoudend verhaal maar het heeft zo zijn schaduwzijdes. Het is zowel een klucht als een spannende roman gevuld met mysteries. Dat schept zo zijn verwachtingen wat betreft spanning en afloop. Om spanning met humor en drama te combineren is een hachelijke zaak en die mix is in dit geval niet helemaal geslaagd.

Geschreven bij Giftig

Recensie van:
Giftig
Auteur:
Wijze van lezen: e-book voor deelname aan de leesclub o.l.v. Suzanna Esther
Genre: thriller
Cover:
De cover vind ik uitnodigend. Statig met dat naakte borstbeeld en mysterieus..
Uitgever: Poseidon uitgevers
Het verhaal:
Na een heftige periode grijpt verandermanager en psycholoog Mara van den Berghe met beide handen een tijdelijke klus aan.
In opdracht van de eigenaar van een psychologisch onderzoeksbureau, verblijft Mara een maand intern op landgoed Huis ten Have te Veenbrug in Groningen.
Het landgoed heeft een rijke geschiedenis en diende van 1885 tot 1940 als psychiatrische kliniek voor vrouwen.
Het doel is een negenjarig meisje met gedragsproblemen, Annabelle van Haeften, te observeren, te diagnosticeren en een behandelplan op te stellen.
Maar waar is Annabelles vader en wat is er met haar moeder? Waarom ligt het bewaard gebleven archief nog niet in het museum van Veenbrug? Welke geheimen worden er door de familie van Haeften en het personeel verzwegen of zelfs toegedekt?
Algauw vermoedt Mara dat de oorzaak van Annabelles problematiek weleens in de geheimzinnige en verstoorde familiedynamiek is te vinden.
Samen met Thomas van Willingen, zoon van de huishoudster en student Psychologie, gaat Mara op onderzoek.
Als er een moord wordt gepleegd, is het einde nabij
Mijn leesbeleving:
Het verhaal boeit me ontzettend en maakt dat ik steeds verder wil lezen.
De personages zijn goed uitgewerkt. Je houdt van ze of niet. Tijdens het lezen worden ze tot leven gewekt. Ik zag ze voor me en kon ze uittekenen.
Ze beroerden mijn emoties. Sommige personages wil je in je armen nemen om ze te troosten zo hartverscheurend is hun levensloop. Bij andere werd mijn boosheid aangewakkerd waardoor ik ze uit het boek wilde sleuren om ze een lesje te leren. De ontluikende liefde maar nog meer de warmte en genegenheid wordt op een intens mooie manier beschreven. Van weer andere personages kreeg ik acuut angstzweet als ik ze tijdens het lezen in hun kille en koude ogen keek. Op mijn hoede niet wetend wat er achter hun blik schuil ging. Psychologisch is het goed opgebouwd. Het mysterie wordt op kalme rustige wijze ontrafelt. Verleden en heden vullen elkaar aan en laten alle puzzelstukken hun juiste plek innemen.
Het verhaal is geloofwaardig. Super spannend. Mysterieus, vreemde personages versus lieve. De schrijfstijl is beeldend. Dit verhaal is genieten.
De rust, de ruimte en de mooie natuur in het verhaal. De liefde voor dieren. Het creatieve wat van generatie op generatie overgaat. Een verhaal van verraad, van macht over iemand hebben, de woede als die macht misbruikt wordt met alle rancuneuze gevolgen van dien. Liefde in al haar vormen tussen man en vrouw, tussen moeder en kind, tussen twee mannen of de professionele liefde van een hulpverlener voor een cliënt. Verboden liefde in verband met status en afkomst.
Maar ook het angstvallig verzwijgen van het verleden voortkomend uit schaamte. De leugen laten regeren ten koste van alles en iedereen. Diepgeworteld verdriet om verloren dierbaren. Geheimen die koste wat het kost een mysterie moeten blijven.
Ook nog een stuk geschiedenis die ik leerzaam maar ook afschuwelijk en verdrietig vond. En tegelijk maakte het me ontzettend boos en giftig. Maar mooi dat diegene zonder stem een podium krijgen en niet vergeten worden.
De plot zag ik niet aankomen. Deze is goed uitgewerkt. De weg ernaar toe met diverse plottwists is subliem gedaan.
Na het lezen van Kamp Alpha 2020 is ook dit verhaal van Suzanna Esther geweldig.
In de toekomst wil ik meer van haar lezen. Ik ben fan.
Mijn mening:
De opbouw, de uitwerking van de karakters, de geloofwaardigheid van het verhaal, de beeldende schrijfstijl en de mooie plot maken dat ik 5 sterren geef.

Geschreven bij Giftig

Mara van den Berghe is psychologe en is maar al te blij als ze een opdracht krijgt, weg van huis, weg van Victor met wie de relatie fout liep .
De opdracht komt van Annelie van praktijk De Kern. Mara zal gedurende een maand Annabelle, een problematisch kind van 9 jaar observeren, diagnosticeren en een therapieplan opstallen.
Annabelle woont samen met haar familie en personeel in huis ten Have, op een uitgestrekt landgoed in het Noorden van Nederland. Het gebouw was lang geleden een psychiatrisch ziekenhuis voor vrouwen.
Al van bij haar aankomst voelt Mara een merkwaardige sfeer en naarmate ze contact heeft met de verschillende bewoners ondervindt ze een negatieve energie, een kille en dreigende sfeer, een latente vijandigheid.
Het kind Anna(belle) vertoont onaangepast en onvoorspelbaar gedrag en Mara’s rol is niet echt duidelijk. Wordt ze gezien als gouvernante? Als opvoedster? Als …
De familie met ‘Mamère’ aan het hoofd is bijzonder complex.
Waar is de vader van Anna? Hoe zit het met de moeder? Wie heeft haar eigenlijk aangeworven? Waarom is Eline zo weinig te zien? Wat is de rol van oom Richard? En dan nog heel wat huispersoneel, met wie de contacten ook afstandelijk en afgemeten zijn. Er heerst een rigied protocol.
En dan is er Thomas, de student psychologie die een zeer goed contact heeft met Anna. Kan hij een bondgenoot worden?
Annabelle is een kind met ‘littekens’, opgelopen ergens 3jaar geleden. Maar wat is er dan gebeurd? Mara wil dit grondig onderzoeken en duikt in het familiesysteem. Volgens haar ligt daar ergens de oorzaak van de problemen van Anna. Ze doet dit zeer bedachtzaam want iedereen heeft blijkbaar geheimen die angstvalig worden afgeschermd. Dankzij het archiveringswerk van Thomas kan ze toch dieper graven en valt ze van de ene verrassing in de andere.
Suzanna Esther schrijft heel beeldend zodat we alles en iedereen zo voor onze ogen zien en meegezogen worden in het huis en de omgeving, samen met Mara. De karakters komen haarscherp aan bod.
Dit is een boek dat je niet kan wegleggen, niet alleen om het verhaal maar ook omwille van zijn vele diepgaande thema’s. Het gaat over relaties, over familiesystemen en -traditie, over man-vrouwrelatie, over machtsverhoudingen, over standen en rangen … Maar het gaat vooral over verbondenheid, over warmte en genegenheid voor dat kleine meisje dat beschadigd is.
Vandaar kan je dit boek gerust kwalificeren als psychologische thriller. Het verhaal is zorgvuldig opgebouwd en leidt ons uiteindelijk naar een verrassend einde.

Geschreven bij Giftig

Voor de Nederlandse auteur Suzanna Esther is een verhaal schrijven niet voldoende. Het moet ook nog ergens over gaan, het liefst een thema dat door veel lezers herkend wordt. Voorbeelden daarvan zijn haar vier eerder verschenen boeken. Die trend probeert zij door te zetten met haar onlangs verschenen boek Giftig, een verhaal met een sterk psychologische lading en veel verborgen geheimen. Thema’s als onderdrukking van vrouwen, ontkenning van de waarheid en overeind houden van een bepaalde levensstandaard komen hierin ruimschoots aan de orde.

In Giftig wordt psychologe Mara van de Berghe door haar vriendin Annelies de Korte, tevens eigenaar van een psychologisch onderzoeksbureau naar Huis ten Have in de gemeente Veenbrug in de provincie Groningen gestuurd voor een tijdelijke opdracht. Mara zal een maand intern gaan bij de familie Van Haeften waar barones Louise Victoria van Haeften Bureel de scepter zwaait. In die maand zal ze de 9-jarige Annabelle van Haeften moeten diagnosticeren. De aanleiding voor de diagnose zijn haar gedragsproblemen en Mara zal, na een nauwkeurige diagnose, met een behandelplan moeten komen. Bij aankomst is haar eerste indruk in een landhuis van vergane glorie terecht te zijn gekomen…

++ ‘Mijn blik gleed over zijn slanke lichaam, zijn ontwapenende gelaatstrekken. De glans van het buitenlicht in zijn prachtige ogen was onweerstaanbaar’ ++

Het verhaal is nagenoeg volledig vanuit het personage Mara van Berghe verteld waarbij al snel een hoge psychologische spanning wordt opgebouwd. Binnen het landgoed hebben de hoofdbewoners en hun personeel allemaal een beladen en geheimzinnig verleden waar moeilijk informatie uit op te tekenen valt. De enige opening die Mara kan vinden is via Thomas van Willingen, zoon van de inwonende huishoudster. Thomas studeert psychologie en doet onderzoek voor zijn scriptie naar de geschiedenis van het landgoed en haar bewoners.
Samen vinden ze een scala aan verborgen familiegeheimen en Mara concludeert al snel dat het gedrag van Annabelle is terug te voeren naar de leefwijze van de aristocratisch ogende levensstijl van de eigentijdse familie Van Haeften.

Suzanna Esther heeft met Giftig een uitstekend psychologisch beladen spannende roman geschreven. Met sterke personages waarin de protagonist Mara van den Berghe positief uitblinkt, wordt de leefwijze van de familie Van Haeften laag voor laag afgepeld. Zoals een worm de grond in kruipt, daalt Mara steeds dieper in de haarvaten van de familie. De vondst van een zorgvuldig bewaard gebleven familiearchief schept niet alleen veel duidelijkheid maar tevens blijken er redenen genoeg aanwezig om het verborgen te houden.

Samengevat is Giftig een uitstekend geschreven verhaal waarin de psychologische lading hoogtij viert. Uitstekend opgezet plot met sterk neergezette personages die, samen met hun schilderachtig omschreven omgeving een sfeer creëren die Agatha Christie zeker niet zou misstaan. De auteur toont hier haar bijzondere klasse aan in de toch altijd wat diffuse psychologische wereld.

Eindoordeel: 4,0 sterren

Spanning: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 5 sterren

Geschreven bij Giftig

Suzanna Esther vroeg mij of ik haar nieuwste boek, Giftig, wilde lezen en aangezien ik fan ben van haar schrijfstijl was ik erg benieuwd naar dit vijfde boek van haar hand. Door alles wat ik van en over Esther heb gelezen, heb ik het gevoel dat we hier met een vleugje waargebeurd te maken hebben. Esther schrijft vaak over personen met problemen en we kunnen haar boeken dan ook zeker onder de spannende psychologische romans scharen. Toch wordt ook in Giftig het zware psychologische gehalte wat afgezwakt door de onderliggende humor, dit maakt het heerlijk leesvoer, waarin je je helemaal kunt verliezen..
Wanneer je Huize ten Have binnenstapt, door de ogen van Mara, blijkt er werkelijk geen één personage zonder eigen verhaal, allemaal hebben ze wel iets meegemaakt. Een dappere zet om al die intrigerende personages in één verhaal te stoppen en dan ook nog de samenhang tussen deze karakters te waarborgen.. Giftig is zeker geen boek dat je even tussendoor kan lezen, het heeft de aandacht van de lezer nodig, maar juist dit maakt het zo pakkend en meeslepend.
Psychologe Mara van den Berghe, wordt door haar vriendin Annelie de Korte gevraagd of ze in huize ten Have het jongste kind uit de familie, Annabelle van Haeften van 9 jaar, wil observeren en diagnosticeren. Het meisje krijgt thuis onderwijs, Annabelle is sinds het overlijden van haar moeder erg veranderd. Mara neemt deze opdracht graag aan, want ook Mara haar jeugd was geen gemakkelijke geweest. Deze opdracht zou een goede afleiding voor Mara zijn, dacht haar vriendin Annelie. Al vanaf de eerste ontmoeting in huize ten Have, heeft Mara geen goed gevoel bij de situatie , ze wordt als een soort van gouvernante voor Anna aangesteld, terwijl dat niet Mara haar opdracht was.
“Ik houd me normaal gesproken niet bezig met het ontvangen van personeel. Ik wist tot vorige week niet eens dat de vorige gouvernante was opgestapt.”
Alle personen in het huis gedragen zich afstandelijk en vreemd. De enige persoon waar Mara een vertrouwd gevoel bij heeft is Thomas van Willingen, zoon van de huishoudster en gezelschapsdame van de vrouw des huizes. Thomas studeert psychologie en onderzoekt voor zijn studie wat er in het vroegere vrouwengesticht gebeurd is. Met hem kan ze in ieder geval normaal omgaan. Mara heeft overal haar vraagtekens bij; waarom moet Annabelle ‘s middags nog naar bed en krijgt zij iedere dag een glas melk te drinken voor het slapen gaan. Mara heeft het al gauw gezien in dit vreemde huishouden, maar ze wil Thomas en de kunstzinnige Anna niet alleen laten. De spanning wordt steeds verder opgebouwd zeker na een wandeling in het bos.
“Plotseling hoorde ik een keiharde knal. Zo hard dat er in mijn oren een indringende pieptoon weerklonk”.
Wanneer één van de bewoners het leven laat en blijkt te zijn vermoord is dit het zetje dat nodig was om de enorme beerput die de familie angstvallig gesloten probeerde te houden, te openen.
Giftig, is een spannende psychologische roman, waarbij de humoristische ondertoon ervoor zorgt dat Suzanne Esther zich onderscheidt van andere auteurs, voor mij persoonlijk is dit wat ik zo aan de fijne schrijfstijl van Esther waardeer. Esther zorgt voor een spannende verhaallijn met zeer intrigerende karakters die de lezer van begin tot het einde weten te vermaken. Met een ijzersterk plot sluit Suzanna Esther deze spannende roman, en zorgde ervoor dat ik het boek met een glimlach op mijn gezicht dicht sloeg.
Giftig is doordrenkt met plotwendingen die ervoor zorgen dat je blijft lezen, dit maakt dan ook dat Giftig weer een dikke aanrader is voor lezers die houden van spanning, psychologie en een vleugje humor.