Grachtenhuis

Na jaren dagdromen wordt je sprookje zowaar werkelijkheid en ben je de trotse eigenaar van een prachtig grachtenhuis aan de mooiste gracht van Amsterdam. Maar het is al lang geen geheim meer, sprookjes bestaan niet en het is niet al goud wat er blinkt. Wat een belevenissen en ervaringen van mijnheer en mevrouw Deen! Zou mij dat allemaal zijn overkomen dan zou ik de grachtengordel al halverwege het verhaal gillend hebben verlaten. Wat een heerlijk, smeuïg en humorrijk verhaal over dat echtpaar, de renovatie van hun op palen gebouwde huis en bovenal hun relatie en omgang met de aannemer en zijn manschappen. Voortreffelijk geschreven. Ongetwijfeld een feest van herkenning voor bezitters van een monumentaal (grachten)pand. Naar mijn mening verplichte kost voor hen die de aankoop van een grachtenhuis nog overwegen. Maar zeker niet alleen voor hen een feest om te lezen!

Grachtenhuis is een roman maar bood juist genoeg informatie om ook mijn nieuwsgierigheid naar architectuur, bouwtechniek, geschiedenis en sociologie van de grachtengordel te bevredigen. Een en ander wordt naadloos in de verhaallijn geweven die wordt gedragen door de buurt, de bouwers, de architect en de bewoners. Behalve voor het plezier kan dit boek ook gelezen worden om inzicht te krijgen in de emotionele en psychologische uitdagingen van een verbouwing. Grachtenhuis zal een pijnlijke snaar treffen bij iedereen die zich zo'n avontuur op de hals heeft gehaald. De financiële zorgen, de overspannen gevoelens en de ontwrichting van het dagelijks leven zullen ongemakkelijk bekend zijn. Er kan troost uitgaan van de gedachte: het kan blijkbaar nog erger. Het boek maakt een eind aan de valse romantiek over de grachtengordel en zet er iets nuchters voor in de plaats, soms rauw, vaak grappig, dat laat zien dat al die fraaie huizen de eeuwen trotseren door de samenwerking tussen heel verschillende mensen en veel uithoudingsvermogen.

Ik vond Grachtenhuis een mooie, geestige en onderhoudende roman. Heel goed geschreven, mooie beschrijving van alle karakters. Voor de liefhebbers staan er ook nog veel mooie bouwkundige details in, maar het boek is echt niet alleen voor mensen die een grachtenhuis bezitten of mensen die een restauratie mee hebben gemaakt. Ik heb het in één ruk uitgelezen en ik heb meteen een paar exemplaren gekocht om mijn vrienden cadeau te doen!

Zelf hebben mijn man en ik een 220 jarige vakwerkboerderij / boerenwoonhuis opgeknapt in het Zuid-Limburgse landschap. Het Grachtenhuis is een aanrader voor iedereen die een grachtenpand bezit en ook voor al diegene die een schijnbaar onmogelijke verbouwing hebben verricht! Alweer, heel vlot geschreven!

In september gaf een kennis me het boek Grachtenhuis. Wat een super boek! Ik heb het twee keer gelezen.
Dat overkomt me niet vaak. Met weinig boeken heb ik zoveel aanknopingspunten. Ik ken het soort oude huizen in de
slappe grond. Het wonen in en verbouwen van een grachtenpand heb ik ervaren. Fenomenaal hoe een trieste
geschiedenis van een verzakkend grachtenpand is omgevormd tot een fascinerend netwerk van grote en kleine
verhalen en gebeurtenissen met vrienden en kennissen, architecten en aannemers, buren en arbeiders en wat er
verder nog over de vloer komt. Je moet een groot schrijver zijn om een verbouwing zo boeiend te kunnen
beschrijven. Veel details kwamen me bekend voor zoals de architect die waarschuwde voor het effect van roestend
ijzer in de beton. En die toen zelf het ijzerdraad mocht verwijderen voor de stort. Kortom het boek heeft me
veel plezier gegeven.

Hoewel ik niets heb met verbouwingen was ik gegrepen door het verhaal over botsingen en frustraties, geleidelijke acceptatie en - uiteindelijk - verbroedering tussen het hoogopgeleide echtpaar Deen en de bouwvakkers die hun huis weer op de palen zetten. Een eigentijdse klassenstrijd in miniatuur, opgediend met vaart en een verrukkelijke laconieke humor.

Dat een verbouwproces enorm ingrijpend kan zijn is duidelijk en dat wordt hier zeer goed in beschreven. Maar dat maakt het geen lekker leesbare roman. Sommige dingen worden tot in den treure beschreven, waar andere zaken nauwelijks aan bod komen (relatie tussen de bewoners/het echtpaar wordt amper uitgediept). Ergens is het knap zoals zaken worden beschreven, maar de traagheid nekt is voor mjj de nekslag.