Hartelief

In Hartelief krijg je een gevarieerd palet aan korte verhalen aangeboden, waarin voor iedereen wel iets herkenbaars te bespeuren valt.

In Mijn opa, Opperhoofd Crazy Door lees je bijvoorbeeld over weerbaarheid en de eenvoudige manier waarop kinderen zaken kunnen duiden en accepteren. En in De Baardaap kom je erachter dat kwajongensstreken ook iets goeds op kunnen leveren.

Alle verhalen hebben een eigen karakter, van vriendelijk en jeugdig zoals de hierboven genoemde verhalen, tot ontroerend als het gaat om huiselijk geweld, of een beetje griezelig zoals Het Droomhuis. Toch blijft de bundel, ondanks dat alles, voor het overgrote deel eveneens geschikt voor de jongere lezers.

Ook komen in de bundel korte verhalen over onder andere trauma, borderline, ontvoering en een potentiële loverboy voorbij. Dit wordt allemaal in gemakkelijke bewoordingen verteld, en dat kan hier en daar soms ietwat simpel overkomen. Maar als je bedenkt dat deze bundel eigenlijk grotendeels geschikt is voor alle leeftijden, dan is de toon misschien gewoon precies goed.

Als dierenliefhebber geniet ik altijd een beetje extra van verhalen waar deze in voorkomen, maar vind ik het lezen over dierenleed juist ontzettend moeilijk. In Komt wel goed, Witje, lees je een verhaal dat zowel verdrietig als hoopvol is, en wordt op een duidelijke en begrijpelijke wijze een klein stukje over broodfok en asieldieren aangetipt. Waarna verderop in de bundel mijn hart werd gebroken door Ik kon je niet houden.

“Ik was overgelukkig toen ik weer werd afgeleverd bij het dierenasiel. Blij weer andere honden om me heen te hebben, ook al waren het soms geen lieverdjes. En toen ineens zag ik haar, Fenna, wat een schoonheid.” Renée Gellings

Hartelief doet mij eigenlijk een beetje denken aan een verzameling van lezer columns, korte verhalen en kleine levenslessen in een tijdschrift. Verhalen waar ik altijd snel naartoe bladerde omdat ik die eerst wilde lezen, en genoot van de betrekkelijke eenvoud waarop deze werden verteld.

Door de variatie en de toegankelijke vertelwijze zal Hartelief veel verschillende lezers aanspreken. Of dat nu om zelf, of om voor te lezen is. Op de achterflap vertelt Renée Gellings dat de bundel een mix van fictie en non-fictie in zich draagt. Op welk verhaal wat van toepassing is, wordt niet helemaal duidelijk. Maar het is ook wel leuk dat dit, net als de kleine teasers aan het begin van elk verhaal, voor een beetje mysterie zorgt.

Hartelief van Renée Gellings valt op door het bijzondere formaat, de lieve kaft, de humor en, ondanks de soms zware onderwerpen, positieve toon die door veel van de verhalen heen sijpelt. Hartelief krijgt 4 sterren van mij.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.