Heimwee Naar Mijn Spijkerbroek gedichten van een kankerpatient. pepertuum mobile... stilstaan en doorgaan...

Wendy Magnus was 37 jaar toen in 1988 volkomen onverwacht werd geconstateerd dat zij kanker had. Hoewel het duidelijk was dat de aandoening kwaadaardig was, is zij tot haar dood in 1996 een actief leven blijven leiden, ondanks de zware behandelingen die zij moest ondergaan: bestralingskuren, chemotherapieën en een uitgebreide huidtransplantatie. Niet alleen heeft zij vrijwel tot het laatst gezorgd voor het huishouden en de opvoeding van haar twee kinderen, ook is zij actief gebleven in het onderwijs, onder andere als docente Frans aan een lyceum en op het gebied van werving en selectie van schoolleiders.
In Heimwee naar mijn spijkerbroek staan de gedichten die zij vanaf 1994 tot 1996 schreef over het leven met haar ziekte. Het zijn indrukwekkende gedichten: zeer direct en ontroerend. Er spreekt een enorme liefde voor het leven uit en voor de mensen die haar na aan het hart waren, haar familie, haar vrienden en vooral haar man en haar kinderen.