Het geheim van mijn moeder gebaseerd op een waargebeurd holocaust verhaal

Toen ik dit boek in handen kreeg, wist ik niet wat ik ervan moest verwachten. Het was een vrij dun boekje met maar 179 bladzijdes maar wauw, wat werd ik hierin meegesleept! Het boek heeft vrij korte hoofdstukken waardoor je er voor je gevoel heel snel door heen gaat, maar er gebeurt toch ontzettend veel in. Je leest het verhaal van vier verschillende personen (De Pools-Duitse Helena, de Joodse Bronek en Mikolaj, en de Duitse soldaat Vilheim) die allemaal op een andere manier de holocaust beleven, maar uiteindelijk toch op dezelfde plek terecht komen: Het huis van Franciszka. Het is een erg emotioneel verhaal wat zowel oud als jong aanspreekt. (Mijn ouders hebben ook gezegd het te willen lezen!)

Wat een verbluffend verhaal. Vanaf de eerste pagina word je meegesleurd in deze op waarheidsgetrouwe gebaseerde geschiedenis over een dappere geweldige vrouw en haar dochter in een van de meest donkere tijden. Dat zulke mensen bestaan in zulke periodes, zij zijn op zulke momenten het licht punt in de donkere tunnel.

Het verhaal verteld van uit vier oogpunten, beginnend en eindigend met Helena, de dochter van Francizka. Zij verteld over haar leven voor en in de oorlog. Hoe zij met haar moeder en broer zijn weggegaan bij haar vader in Duitsland en zijn vertrokken naar het thuisland van haar moeder, Polen. Polen is tot laat in de oorlog nog vrij oorlog-vrij gebleven door Hitler’s verdrag met Stalin. Op het moment dat dat verdrag valt, vallen de Duitse soldaten Sokal binnen en begint de ellende voor de meeste mensen. Dan komen dus ook de twee joodse families en de Duitse soldaat bij Francizka en Helena wonen. Zij weten geen van allen van de anderen af, een kunst in een klein houten huisje. Het midden gedeelte wordt verteld door de families en de soldaat. Hierdoor krijg je ook hun verhaal te horen. De hartverscheurende verhalen van de ene familie en de ongeloof van de andere, en ook de Duitse soldaat met een puur hart krijgt de tijd voor zijn verhaal.

Het verhaal is geschreven in makkelijke en toegankelijke taal en zal ook voor een groot publiek interessant zijn. Het is zo geschreven dat het je de gebeurtenissen laat voelen alsof je echt in het verhaal zit en daardoor leest het heerlijk weg en geeft je de ene emotie na de andere. Je voelt de dapperheid van Francizka en Helena, het verdriet van de families die broers, zussen, ouders en kinderen hebben verloren, de vreugde van het kleine beetje geluk dat er soms toch nog gevoeld mag worden en de opluchting als het allemaal voorbij is. Een straaltje meesterwerk en een waardig verhaal voor deze vrouw en haar dochter.

Voor de tweede wereld oorlog woonde er 2.826 joden in Sokal, Ukraine. Na de oorlog waren er nog maar 30 over. 16 daarvan zijn gered door Francizka en Helena. Wat een kracht.

Polen 1939. De jonge Helena heeft het huwelijk van haar ouders zien stranden toen haar moeder Francizka niet langer gebonden wilde zijn aan een nazi-sympathisant. Vastbesloten om haar kinderen op te voeden met andere waarden, neemt ze een radicaal besluit: ze stelt haar huis open aan diegenen die aan het nazi-regime proberen te ontsnappen.
In de stal en onder de keuken huisvesten Francizka en Helena twee Joodse gezinnen. En op zolder maken ze ruimte vrij voor Vilheim, een Duitse soldaat die niet meer wil vechten in een oorlog waar hij niet achter staat. Geen van de onderduikers weet van elkaars bestaan. Geen van hen zal de oorlog overleven als zijn verblijfplaats uitlekt.

'Het geheim van mijn moeder' is een prachtig, indrukwekkend en aangrijpend boek, en dat in minder dan 200 pagina's. Het verhaal is geschreven in een bijzondere schrijfstijl. De zinnen staan in de tegenwoordige tijd en de stijl kan waarschijnlijk het best worden omschreven als 'dagboek-achtig'. Hoewel ik hier in het begin erg aan moest wennen onderstreept het de eenvoud en tegelijkertijd de indrukwekkendheid van het boek. Het is een boek wat goed te lezen is voor jong en oud.
Het verhaal over Francizka wordt verteld vanuit het perspectief van vier mensen: Helena, de dochter van Francizka, Bronek en Mikolaj, die de perspectieven van de twee Joodse gezinnen vertellen en de Duitse soldaat Vilheim, die eigenlijk helemaal geen soldaat wil zijn. Ieder vertelt vanuit zijn of haar eigen perspectief ongeveer dezelfde gebeurtenissen. Het mooie aan deze manier van opschrijven is dat je een compleet beeld krijgt van de achtergronden van alle partijen, hoe zij in aanraking gekomen zijn met Francizka en hoe het zo gekomen is dat zij ondergedoken zitten of - in Helena's geval - hier aan meewerken.
Alle verhalen draaien uiteindelijk om Francizka, Helena's moeder, de vrouw die de twee Joodse gezinnen en de Duitse soldaat liet onderduiken. Opvallend is dat zij in het boek geen stem gekregen heeft. Ik ben erg blij dat de schrijfster deze keuze gemaakt heeft, want hierdoor zie je de kracht en moed die Francizka had door de ogen van anderen en voor hoeveel ontzag dit zorgde. Dit boek laat je zelf een beter mens willen zijn. Ik vond het dan ook heel mooi om Francizka op deze manier te leren kennen.
De aangrijpende gebeurtenissen in combinatie met de eenvoudige maar toch bijzondere schrijfstijl zorgen ervoor dat dit boek je nog heel lang zal blijven heugen. Ik raad dan ook iedereen aan om dit bijzondere boek op te pakken!

De tranen gleden langzaam over mijn wangen terwijl ik de laatste zinnen aan het lezen was.
Wat een prachtboek! Het geheim van mijn moeder wist mij diep te raken.

Toen ik aan dit boek begon kon ik bijna niet stoppen met lezen. De tekst lijkt zichzelf te vertellen op een poëtisch ritme, die door het hele boek heen gaat. Een erg fijne schrijfstijl al moet je er wel van houden.

Het duurde even voordat ik dit boek oppakte en ook daadwerkelijk begon met lezen. Aangezien dit boek voor een brede doelgroep geschikt is, was ik daar nogal sceptisch over. Ik had niet verwacht dat het boek op een simpele maar volwassen manier ook mij leuk leek.
Eenmaal het boek gelezen te hebben snap ik niet hoe ik zo sceptisch kon zijn. Het boek is dan ook echt geschikt voor een brede doelgroep.

In dit boek lees je over het leven van verschillende mensen in de WOII in Polen uit vier verschillende oogpunten. En allemaal hebben ze één bijzondere en krachtige vrouw gemeen.
Meer ga ik erover niet vertellen, want dat heeft dit boek niet nodig. Gewoon lezen zou ik zeggen, want dit boek is het waard.

Het geheim van mijn moeder is een bijzonder en krachtig boek die zeker de moeite waard is om te lezen. De tekst lijkt zichzelf te vertellen op een poëtisch ritme, die door het hele boek heen gaat.
Voor jong en oud een aanrader. Dit kan ik niet vaak genoeg zeggen over Het geheim van mijn moeder.

Het geheim van mijn moeder is een emotioneel boek dat zich afspeelt tijdens de Holocaust. Ik was erg benieuwd naar dit boek omdat dit boek een erg brede doelgroep aanspreekt. Al deze ‘hoofdstukjes’ geschreven in een soort dagboekvorm en het verhaal is gesplitst in vier perspectieven: die van Helena, de joodse Bronek en Mikolaj en de Duitse soldaat Vilheim. Deze personen zijn op de een of andere manier allemaal aan elkaar verbonden met als belangrijkste persoon: Franciszka.

Het boek begint uit het oogpunt van Helena, de dochter van Franciszka en zus van Damian. Met zijn drieën zijn ze vanuit Duitsland naar Polen (Sokal) verhuist met de reden dat de vader van Helena sympathiseert met de Nazi’s. Op een stukje grond en in een klein huisje proberen ze te overleven door producten te verkopen op de markt. Als de Duitsers op 1 september 1939 Polen binnenvallen laat ze joodse gezinnen en een Duitse soldaat in dit kleine huisje onderduiken. Pas als de oorlog voorbij is in 1944 komen zij erachter dat Franciszka meerdere mensen heeft laten schuilen.

Als je dit boek hebt gelezen komt alle hoop in de mensheid (als je die misschien even was verloren) weer helemaal terug. De groten contrasten tussen de gruweldaden waartoe de mens in staat is en de liefde en vriendelijkheid die we ook in ons hebben worden hierin mooi weergegeven.

Op de voorkant van het boek staat dat het een overrompelend en indrukwekkend verhaal is, en dat is het ook. Het verhaal is mooi geschreven. Er zijn vier perspectieven, maar dat maakt het helemaal niet lastig te volgen. Het boek heeft me echt geraakt en ik heb het ook in één dag uitgelezen. Dat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal maakt het boek weer wat heftiger.

Het is wel een kort boek met vaak hoofdstukken van minder dan een pagina. Er zijn zelfs hoofdstukken van maar drie zinnen. Dit is mijn enige nadeel aan dit boek. Ik had graag nog iets meer diepgang in de hoofdpersonages gezien.

De uitgever bood me aan om dit boek te lezen, zodat ik er een recensie over kon schrijven. De omschrijving leek me persoonlijk erg interessant - ik hou van geschiedenis - dus ik kon niet wachten om dit boek te kunnen lezen.

Het was een vrij dun boek, maar wat een indrukwekkend verhaal zeg! Ik vond het werkelijk prachtig hoe de schrijfster het voor elkaar gekregen heeft hoe die verhalen allemaal in elkaar verweven werden, zonder dat het voorspelbaar werd. Het loopt allemaal zo natuurlijk in elkaar over dat het bijna werkelijkheid wordt.

De subtiele details die gebaseerd zijn op waargebeurde elementen, maken het verhaal helemaal echt. Het is natuurlijk echt een verschrikkelijk tijd geweest, in de oorlog, en ik vind het het heel goed is overgebracht op de lezer. Overigens denk ik trouwens dat dit boek voor een heel breed publiek geschikt is, want doordat het niet zo'n dik boek is, zal de jeugd zich er ook eerder aan durven wagen. De taal is ook prima geschikt voor de jongere lezer en levert een extra bijdrage aan de geschiedkundige ontwikkeling. Voor geschiedenisdocenten zou dit een boek zijn wat aan de raden is in de les.

Ik snap dat er best wel commentaar kan komen dat het veel uitgebreider verteld had kunnen worden in zeker nogmaals 200 pagina's, maar juist de eenvoud maakt het verhaal zo puur en sterk. Het heeft mij namelijk echt geraakt.

De sfeer van de oorlog komt duidelijk naar voren, en tijdens het lezen had ik het gevoel alsof ik zelf midden in de angst van de oorlog stond. De kenmerkende elementen van de tijd worden aangehaald, maar niet tot dusver in detail beschreven dat er juist ook mogelijkheid tot verbeelding blijft. De details die van belang zijn komen goed terug en zijn op prachtige wijze met de personages verbonden. En het mooiste vind ik wel dat er op deze wijze het verhaal van een ontzettend krachtige vrouw is opgeschreven, opdat haar daden, liefde en moed niet vergeten mag worden.

Polen, 1939. De jonge Helena heeft het huwelijk van haar ouders zien stranden toen haar moeder Franciszka niet langer gebonden wilde zijn aan een nazi-sympathisant. Vastbesloten om haar dochter op te voeden met andere waarden, neem ze een radicaal besluit: ze stelt haar huis open aan diegenen die aan het nazi-regime proberen te ontsnappen.

De uitgeverij van dit boek vroeg aan mij of ik dit boek wilde lezen, zodat ik er een recensie over kon schrijven. Ik had nog nooit van dit boek gehoord, ook niet van de schrijver. Daarom wist ik niet goed wat ik van het boek moest verwachten.

Het verhaal speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog in Polen. Er doen zich vervelende dingen voor gedurende het verhaal. Je krijgt een typisch oorlogsbeeld: verwoestingen, verlies en doodsangst.
Pas aan het eind krijg je een heel ander gevoel over het boek. Ik voelde me opgelucht, blij en hoopvol. De reden dat dit boek zo’n emotionele impact op mij heeft, is omdat het een waargebeurd verhaal is. Het deed me goed om te weten dat er ook mensen waren zoals Franciszka.

Het is boek is verdeeld in vijf delen. Het eerste en laatste deel wordt geschreven uit de ogen van Helena, de dochter van Franciszka. De andere delen worden geschreven vanuit de oogpunten van degenen die Franciszka verscholen houdt in hun huis. Deze personen kennen elkaar niet. Aan het eind kruisen hun wegen, en valt alles voor de lezer op z’n plek.
Het boek bestaat uit kleine hoofdstukjes. Dit leest heel erg makkelijk weg. Het is een spannend boek en “Oké, nog één hoofdstuk dan!”, denk je na het lezen van elk hoofdstuk. Het boek valt niet weg te leggen, en het leest als een trein. Voor je het weet, en voor mij was dat veel te vroeg, was het boek uit.

‘Het geheim van mijn moeder’ ging al mijn verwachtingen te boven. Ik had nooit verwacht dat het zo’n goed verhaal was. Het boek is een pareltje. Ik stond er versteld van dat niet veel mensen dit boek kennen. Iedereen (het boek is geschikt voor jong en oud!) zou dit boek moeten lezen. Je zult er geen spijt van krijgen.

Toen ik dit boek voor het eerst in mijn handen kreeg, vroeg ik me af hoe dit kleine dunne boekje met amper woorden op een bladzijde een echt verhaal zou kunnen vormen. Het was zo dun dat ik het binnen een paar uur uit had, maar dat waren wel een aantal mooie uren.
Er wordt een verhaal verteld over Francizka en haar dochter Helena, die 2 gezinnen en een Duitse soldaat laten onderduiken. Eerst lees je vanuit Helena, dan vanuit een kind van een Joods gezin, dan een kind van een ander gezin, dan de Duitse soldaat en tenslotte weer vanuit Helena. Alle verhaallijnen komen op hetzelfde punt samen, wat het extra mooi en tragisch maakt. Het boek is verdeeld in kleine hoofdstukjes van hoogstens een paar bladzijden, waardoor het erg aangenaam leest. Er wordt verteld in heldere, korte zinnen die desondanks hun betekenis en gevoelens laten inslaan als een bom.
Ik vond dit een prachtige weergave van de oorlog, de moed of juist de angst die sommige mensen hadden. Het is ondanks dat het zo kort is erg meeslepend en je hoeft totaal niet in het verhaal te komen. De schrijfstijl is erg toegankelijk omdat er geen ingewikkelde woorden of woorden worden gebruikt en het is spannend en apart beschreven, waardoor je aan een stuk door wilt lezen.
Ondanks dat het boek vergeleken met andere boeken erg kort is, had ik daar tijdens en na het lezen geen last van. Het is perfect zo, er hoeft niets meer gezegd te worden. In het begin ergerde ik me een beetje aan de korte, houterige zinnen, simpelweg omdat ik anders gewend was. Maar het went snel en leest nog veel sneller. Ik vond in het begin ook dat het door die korte zinnen meer een verslag werd dan een verhaal met gevoelens en zintuiglijke waarnemingen, maar dit is juist de schrijfstijl en die gevoelens komen juist echt goed over.
Uiteindelijk vond ik dit een prachtig boek dat veel te snel uit was, dat een prachtig waargebeurd verhaal schetst van de oorlog en de moed en angst van de mensheid.
Er is met precies genoeg woorden een prachtig verhaal verteld.

Dit boekje in één adem uitgelezen. Een bijzonder schrijfstijl waarbij het verhaal in kleine hoofdstukjes is opgedeeld. Verschillende personages vertellen over hun situaties waarbij de onderlinge samenhang steeds duidelijker wordt. Dit maakt het geheel pakkend. Het verhaal wordt bijna op een wat beschouwende manier beschreven. Toch zijn de gevoelens van de personen wel aanwezig. Alsof de afstandelijkheid in het vertellen de lezer wat beschermt tegen de heftigheid ervan . Bijzonder om dit waargebeurde verhaal te lezen. Een boek voor de jeugd én voor volwassenen.