Het leven gaat niet altijd over roze

‘Don’t judge a book by it’s cover’ is voor dit boek heel toepasselijk. Als je denkt dat dit een feel-good boek is dan heb je het dik verkeerd. Het is heel ingrijpend en heftig om te lezen. Het raakt je tot in het diepst van je hart.
Het verhaal wordt vanuit het standpunt van de elfjarige Willow verteld. Willow kent twee werelden: die van haar moeder en die van haar vader. Het enige waar ze naar hunkert, is liefde en genegenheid. Het gaat ook over een kind dat met zichzelf in het reine moet komen, dat je het leven niet altijd door een roze zonnebril kunt zien, hoe hard dit ook is en hoe intens je er ook naar smacht.
Het boek wordt per hoofdstuk afgewisseld door flashbacks en het heden. Zo lees je hoe Rosie en Rex elkaar leren kennen en hoe ze hun leven samen opbouwen totdat de scheiding er komt. Gaandeweg komen de flashbacks samen met de hoofdstukken die zich in het heden afspelen en op die manier bekijk je het verhaal vanuit ieders perspectief. Hier zitten aardige verrassingen in verwerkt en krijg je ook meer inzicht in de gezinssituatie en wat het allemaal met zich meebrengt. De hoofdstukken in het heden worden vanuit het perspectief van Willow geschreven. Hoe zij worstelt met het heen en weer verhuizen van moeder naar vader, haar problemen op school waar ze gepest en uitgesloten wordt tot het moeten inzien en beseffen dat liefde vanuit een onverwachte hoek kan komen en dat je vooral je best moet doen om verder te kijken dan je neus lang is! Het is een harde leerschool voor Willow.
Dit boek is gebaseerd op Brianna’s leven; ze geeft inzicht hoe het geweest is om een kind te zijn van gescheiden ouders. Hoe ze verscheurd werd in twee stukken: een stukje loyaliteit voor zowel haar moeder als haar vader. Het is iets intiems dat ze heel goed weergeeft in het verhaal en daar blijft het niet bij. De liefde van een ouder voor de kinderen en visa versa. Als klein meisje probeerde ze de gevoelens, de gedachten en de keuzes te begrijpen van haar ouders. Er komen heel wat emoties aan te pas en vooral ook veel psychologische problemen die er zich voordoen. Hoe ze ermee om is gegaan en hoe ze de dingen heeft moeten verwerken. Al dit heeft ze op een heel mooie manier verwerkt in haar boek.
Toch wil ik een minpuntje meegeven: Brianna heeft een leuke schrijfstijl maar herhaalt veel woorden in twee à drie zinnen. Je voelt aan dat ze de nadruk op iets wil leggen maar niet goed weet hoe ze dat op papier moet uitdrukken, vandaar die vele woordherhalingen wat op den duur heel storend is. Wat ik ook raar vond, was dat er nergens sprake was van grootouders of andere familieleden in dit verhaal, ook geen hulp van buiten af.
Het is een openhartig, hartverscheurend maar mooi verhaal dat zeker de moeite is om te lezen. 3 sterren

Eerst lijkt het een leuk luchtig boek, gelezen vanuit het oogpunt van een tienjarig meisje, maar al gauw blijkt waar de titel op slaat: het leven gaat niet altijd over roze. Rosie lijkt alles door een roze bril te zien. Dit gaat zo ver dat het haar haar huwelijk kost en ze trekt de kinderen, Willow van tien en haar jongere broertje Asher er in mee. Hun vader probeert als tegenwicht regels en structuur in het leven van hun kinderen te brengen en wordt daarin tegengewerkt. Willow ervaart dat alsof er niet van haar gehouden wordt: zonder dat het meisje er erg in heeft lijdt ze onder de buien van haar moeder en de reactie van haar vader op dat alles. En dan wordt alles anders. Ik kan daar niets over vertellen zonder iets te verraden, maar ik vind het bijzonder goed neergezet door deze auteur. Ze verwoordt precies zoals het voor een kind van tien moet zijn, voor wie het gedrag van volwassenen heel verwarrend kan zijn. Echt top! Het verhaal wordt afgewisseld tussen het heden en het verleden en het verleden komt steeds dichterbij het heden, waardoor voor de lezers alles steeds duidelijker wordt. Prachtig boek. Aanrader!