Hoe ik liefde vergat te geven Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Hoe ik liefde vergat te geven

Hoe ik liefde vergat te geven is een bundel met verhalen die doorweekt zijn met passie, seks, alcohol, drugs en zoveel meer. De auteur slaagt in zijn opzet om de verhalen zonder franjes, zowaar plastisch en bombastisch in je schoot te werpen. Hoe meer tastbaar de situaties, de verhoudingen, de personages zijn, des te meer kwam de liefde niet echt bovendrijven. De titel had dit effect op mij toen ik deze voor de eerste keer las. Peter Mabelus’ verhalen voelen precies aan alsof hij ze gedistilleerd heeft uit hun diepere betekenis. De liefde is als het ware verdampt in het schrijfproces.

De bundel is uniek samengesteld, met net voldoende verhalen. Ze zijn zo evenwichtig geplaatst, dat het voelt alsof ze daar gewoon altijd hun plek hebben gehad. De gesprekken met Peter Mabelus zijn volgens mij de literaire lijm die deze verhalen doen samenkleven.

In sommige verhalen wordt de sekse van het hoofdpersonage expliciet weggelaten. Hier geeft de auteur ruimte aan de lezer om zelf te bepalen hoe relevant het geslacht precies is. Zo denk ik als lezer ook harder na over welk gedrag precies als mannelijk of als vrouwelijk bestempeld kan worden. Hier speelt de auteur in op de interpretatie van de lezer, wat ik bijzonder knap vind.

De maatschappijkritische verhalen werken bij mij diverse gevoelens los: verwarring, kwaadheid, gejaagdheid, spanning, angst, blijheid, … Ecologie, dierenleed, wanhoop, dagdromen, psychische kwetsbaarheid, verslaving, ...: geen enkel thema blijft overeind in deze verhalenbundel.
Op het eerste gezicht komt het op een subtiele, behapbare wijze binnen. Als je verder leest zit je recht middenin de spanning en geladenheid. Dit gaf mij een comfortabel gevoel, ik voel me door elk verhaal telkens opnieuw automatisch aangesproken.

De verhalen eindigen abrupt, waardoor het bij mij iedere keer blijft kleven. Vooraleer je jezelf kan afvragen hoe het verder zou gaan, zit je – hup- al in het volgende verhaal.
Deze verhalenbundel is een niet te missen ervaring voor lezers die houden van spanning & afwisseling met een flinke dosis erotiek en sensualiteit.

De verhalenbundel ‘Hoe ik liefde vergat te geven’ van Peter Mabelus krijgt van mij dan ook vijf sterren!

Recensie van:
Hoe ik liefde vergat te geven
Ik kan de titel niet geheel verklaren. Ik doe een poging. Ik denk dat de verhalen allemaal over liefde gaan. Hetzij lust en passievolle liefde, liefde voor een kind, liefde bij overlijden voor de persoon die er niet meer is, liefde voor schrijven van pittige en rake korte verhalen. Ik vind dat hiermee de titel de lading van alle verhalen dekt.
Auteur: Peter Mabelus
Wijze van lezen: epub verkregen door deelname aan de leesclub van Ambi’s Lounge. O.l.v. Anya van der Gracht
Bundel van verzamelde verhalen van de auteur.
De cover is vol van kleur en gebeurtenissen. Deze cover springt eruit omdat ie niet gangbaar is. Geeft het dagelijks leven ergens ter wereld weer. Ik wil dan gelijk weten wat die tekens op dat bord beteken met daarboven the beatles shop. En waar de man heengaat die bij de kant van de weg staat. Ik zou m zeker oppakken in de winkel. Het prikkelt mijn nieuwsgierigheid.
De flaptekst nodigt mij uit dit boek te gaan lezen.
Ik wordt nieuwsgierig naar de verhalen en of ze echt over the top, controversioneel zijn en teder. Wie is deze schrijver Peter Mabelus wat wil hij mij vertellen. De rode achtergrondkleur is warm en geeft me een fijn gevoel. Goede en krachtige flaptekst. Doir de auteursfoto maak je kennis met de persoon achter de naam Peter Mabelus. Goed gedaan.
Het verhaal:
Het boek “Hoe ik liefde vergat te geven" bevat een zinnenprikkelende, hilarische, prachtige, liefdevolle, tragische dosis verhalen die de lezer vanaf de eerste letter tot aan de laatste letter geboeid en gefascineerd weten te houden.
Mijn mening:
Er zit genoeg variatie in de verhalen. Verhalen die op pure lust en sex zijn gëent, een toneelstuk dat eigenlijk weinig inhoud heeft, een man die zit te dichten op zijn dak en het publiek dat beneden staat te kijken die dat verkeerd interpreteert, de toevalligheden van de neef van tweeling Abdullah en AliBaba tragisch maar ook erg grappig. Ik vind alle verhalen rijk er is nooit een saai moment. Het leest lekker door. En dan die journalist die de schrijver interviewt dat is ook fantastisch gedaan. Ik heb nog nooit een verhalenbundel met zulke grappige, tragische, gruwelijke, lustvolle, emotionele, hilarische verhalen gelezen. Top.
De verhalen zijn naast spannend erg beeldend. Pittige en snelle wendingen. En in korte zinnen weet de auteur de boodschap prima op mij over te brengen. Zo was ik op pagina 100 beland en ongemerkt zat ik zo op pagina 144. Zo onderhoudend en vermakend dus! Hulde.
De personages in de verhalen zie ik levendig voor mij: knappe slanke sensuele vrouwen belust op sex, een magere niet opvallende schrijvende dakgoot poëet, een jonge integere moslim opzoek naar zijn roots, een trillende angstige onverzorgde lijdende aan het snacksyndroom man, de zinderende hitte van het Italiaanse zonnetje als een zoon met zijn knappe mama naar de slager gaat de hitte voel je en de fijne vleeswaren proef je op je tong. En dat verhaal met het boterhamzakje vond ik zeer slim en hilarisch! Dus ja levendige beeldende beelden bij alles. Dat maakt het voor mij een heerlijk en aantrekkelijke verhalenbundel.
Tijdens het lezen moest ik vaak lachen. Intens grappig maar ook zeer scherp. Medelijden als een personage in het korte verhaal sterft of als een liefde onbeantwoord blijft na een one night stand. Verbazing van kan dit echt? Vooral zeer beeldend dus ik voelde me echt betrokken bij de verhalen. Ik voelde alles echt. Dat vond ik knap aan alle verhalen.
Mijn conclusie:
Ik geef 5 sterren.
Ik ga meer boeken van deze auteur lezen.
Anya van der Gracht bedankt voor de leiding in de Leesclub.
Peter Mabelus bedankt dat ik je boek mocht lezen.

Geschreven bij Hoe ik liefde vergat te geven

In zijn boek, ‘Kathmandu Hipsters’ leerde ik de mooie stijl van Peter Mabelus al kennen. In ‘Hoe ik liefde vergat te geven’ is dat niet anders. Sommige verhalen zijn pareltjes op zich en de poëtische stijl van Peter is bijzonder. Soms is het wel een tikkeltje apart.

In de verhalen zoekt Peter regelmatig het randje op. (En ja, soms gaat hij erover heen.) Hier is lef voor nodig.

De verhalen hebben allerlei originele invalshoeken. Hij schrijft over allerlei soorten liefde en soms komt er een vrijpartij voorbij. Je voelt je echter geen moment ongemakkelijk.

Daarnaast interviewt Peter zichzelf in drie delen. Heel origineel. Soms komt er een heerlijk cliché langs. Sommige verhalen zijn lang en sommige zijn kort. Eigenlijk krijg je geen genoeg van de stijl van Peter.

Peter Mabelus beschikt over een levendige fantasie en dat komt ook zeker in ‘Hoe ik liefde vergat te geven’ naar voren.

Geschreven bij Hoe ik liefde vergat te geven

‘Hoe ik liefde vergat te geven’ is een bundel met twintig verhalen, waarvan een aantal eerder is verschenen in verhalenbundels, tijdschriften en de website hoemannendenken.nl, ' de eerste site vóór vrouwen, dóór mannen’, waar Mabelus tot de vaste gastschrijvers behoort.
Vanuit diverse perspectieven vertelt Peter Mabelus over liefde in haar vele vormen, over mensen en (mis)communicatie, over de (on)mogelijkheid om elkaar te bereiken.
Mabelus spreekt de jongerentaal, schrijft over seks zonder te blozen en dat maakt dat je als lezer dit ook zonder blozen kunt lezen. Hij rekent af met quasi-intellectuelen en wannabe schrijvers, waarbij hij zijn eigen personage gebruikt, 'de geniale schrijver Mabelus'. Het boek is doorspekt met een interview in drie delen, dat hij met zichzelf voert, neemt schrijvers en journalisten in het ootje, gebruikmakend van bijna alle clichés. Want die zijn niet voor niets clichés geworden natuurlijk.
Elk verhaal heeft zijn eigen toon, iedereen zal zo zijn favoriete verhaal hebben. De mijne is 'Vlekkeloos', omdat ik van sprookjes houd. Een Syrische prinses in je bed, waarmee je een perfecte vrijpartij mag beleven en vervolgens naar huis gaat met een cd'tje van Gerard Joling, dat is pas een happy end!
Ik heb eerder 'Kathmandu Hipsters' gelezen, de roman die in november 2018 verscheen, ook bij uitgeverij Ambilicious, waarin ik kennis heb gemaakt met de bijzondere schrijfstijl van Peter Mabelus. Hij maakt gretig gebruik van zijn eigen levenservaringen, voegt daar veel fantasie en kennis aan toe, kneedt dit geheel kundig tot een eenheid en voegt als specerijen de droge humor, absurdisme en cynisme toe. Ik proef ook melancholie en verlangen, met als bijsmaak arrogantie en verontwaardiging, maar dat kan ook mijn eigen invulling zijn; iets wat op mijn eigen tong ligt en niet in dit boek. Wie kan het zeggen?

Geschreven bij Hoe ik liefde vergat te geven

Hierbij mijn recensie van de verhalenbundel: Hoe ik liefde vergat te geven van Peter Mabelus via de leesclub van Ayan van der Gracht. 5 sterren recensie.
De titel intrigeert mij waardoor ik het boek op pak. Na het lezen van het boek kom ik tot de prikkelende vraag hoe ziet de liefde eruit die hij niet vergat te geven. In ieder verhaal kom ik de liefde tegen, maar steeds weer in een andere vorm. Het is een liefde die de hoofdpersoon in ieder verhaal tot een held of heldin maakt. Soms een tragische held, dan weer een sprankelende held, of een verdrietige held. De liefde doet op een bijzondere wijze iets met de mensen. De liefde brengt mensen bij elkaar, hart tegen hart. De liefde overstijgt het cynisme en heelt de eenzaamheid. In alle verhalen zitten vele lagen, vaak ook dubbele bodems. Als lezer wordt je door de auteur van de ene liefdesscene in de andere gebracht. Vaak op een wijze die je niet verwacht. Het gevolg is dat na vier of vijf verhalen de lezer, of je het nu wilt of niet, bij zichzelf de vraag krijgt toegespeeld hoe het met zijn liefde is. Vergat je die te geven of was het juist jouw gegeven liefde die het leven zo mooi en speels maakt? De auteur leert jou als lezer anders naar de liefde kijken. Ook als een liefde op het ene niveau onbeantwoord blijft kan er een liefde op het andere niveau opbloeien. Met andere woorden: liefde geeft mensen een stem, liefde geeft mensen andere ogen, maakt ze tot helden en verbindt ze aan elkaar.
Ik geef de auteur voor zijn verhalenbundel 5 sterren. Ik zie hem als een voorloper van de korte verhalen.