In de huid van de Boeddha Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij In de huid van de Boeddha

In 1 adem uitgelezen.

Geschreven bij In de huid van de Boeddha

Mijn achtergrond bij de beoordeling: ik heb zelf jaren aan diverse vormen van meditatie o.a. zen gedaan en ook lessen gevolgd van Paul van der Velde.

Het boek vind ik zeer duidelijk, goed geschreven. Met schilderingen van eigen ervaringen in diverse landen en streken, vanuit diepe kennis van het boeddhisme en zijn vele uitingsvormen, vele talen en culturen vooral in Azië. Het boek geeft geen oordeel, maar kennis en inzicht. Het is zeer objectief: boeddhistische epigonen en dwepers, zullen even moeten slikken. Over de leringen van de theosofie, die ik zelf erg goed ken: in dit boek werd mij duidelijk wat daarin een vermenging is van oosterse en westerse filosofie. Het boek is relativerend waar het filosofische absolute claims betreft, maar verwerpt het niet.

Ik wil tegenspreken wat ik bij een andere review lees namelijk:
"Zijn eigen inspiratie –als die er al is- wordt voor de lezer verborgen gehouden. Hij lijkt daarmee te voldoen aan het klassieke beeld van de wetenschapper die alles weet over het verschijnsel sinaasappel zonder er zelf ooit een geproefd te hebben.'
DAT IS ONJUIST
Lees: https://godenenmensen.com/2019/01/20/god-en-ganesha-in-de-abdij-van-berne/
Hier lees je hoe de wetenschapper zelf in de huid kruipt van boeddhisme met zang en dans.

citaat: "Zijn eigen inspiratie –als die er al is- wordt voor de lezer verborgen gehouden" ??????? ONZIN, Lees het nawoord.

Die ene zin in het "wetenschappelijke" boek :
“Ik ben op zoek gegaan, een zoektocht om te zoeken wat ik thuis al had.”
Is dat niet prachtig?
Het doet denken aan de comparitieve filosoof sinoloog Ulrich Libbrecht: te ver oost is west.

Geschreven bij In de huid van de Boeddha

Ik beoefen dit jaar 12 jaar mindfulness meditatie, een techniek met een Boeddhistische oorsprong. Via een uitzending over Thich Nhat Hanh bij de NPO kwam ik voor het eerst in aanraking met het werk van Paul van der Velde, die daar als religiewetenschapper zijn licht over deze monnik liet schijnen.

Ik wilde meer weten over 'het Boeddhisme' waar mijn zo geliefde meditatietechniek zijn oorsprong vindt. Vervolgens beluisterde ik een aantal podcasts van/met Paul van der Velde waarin duidelijk werd dat veel van de Westerse opvattingen en ideeën over wat Boeddhisme wel en niet is enorm gekleurd zijn door onder andere de esoterie en theosofie.

In dit boek gaat Paul daar dieper op in vanuit zijn achtergrond als religie wetenschapper en zijn rol als reisbegeleider bij de vele groepen mensen die hij in Azië heeft begeleid. Het is daarmee een hele evenwichtige, neutrale en feitelijke weergave van zaken geworden. Zo wordt zo goed als dat kan geprobeerd te ontvlechten waar bepaalde ideeën hun oorspring vinden. Ook gaat Paul de verschillende Boeddistische scholen langs en wordt al snel helder dat 'het Boeddhisme' niet bestaat en dat er in Azië helemaal niet zo veel wordt gemediteerd als in het Westen wordt aangenomen. Zo zijn er nog tal van voorbeelden te noemen.

Ik vond het mooi en verhelderend om te lezen dat de verschillende Boeddhismen heel pragmatisch zijn en zich heel goed kunnen aanpassen aan nieuwe doelgroepen en culturen. Dit aspect komt meermaals terug. Ik omschrijf het in mijn eigen woorden: "Het maakt niet zoveel waar een bepaalde traditie vandaan komt. Als het werkt, dan werkt het! Vindt justitie het goed en doe je er verder weinig mensen kwaad mee? Prettige wedstrijd!"

Samengevat, het is voor mij een heel verhelderende kijk op Boeddhisme en heb daarmee tegelijkertijd ook mijn eigen opvattingen tegen het licht kunnen houden en waar nodig herzien. Achter in het boek is een uitgebreide lijst met bronnen en verwijzingen te vinden.

Geschreven bij In de huid van de Boeddha

Achter het liefelijke gelaat van het boeddhisme.- zo zou dit boek ook kunnen heten. Een prachtig boek dat de mooie maar ook de lelijke kanten van het boeddhisme laten zien. Die lelijke kant vind je vooral in het geboortecontinent van het boeddhisme zelf: Azië. In het westen is die kant door invloed van de theosofie weggepoetst. Nu, je mond valt af en toe echt open als je leest over hoe het boeddhisme in Azië beleefd wordt. Een aanrader!

Geschreven bij In de huid van de Boeddha

Toegankelijk boek voor de kritische denker die alle kanten van het Boeddhisme wil leren kennen.

Informatief boek, maar tegelijkertijd leest het ook weg als een goed verhaal.

Geschreven bij In de huid van de Boeddha

Een rijke en boeiende verzameling historische, culturele en psychologische feiten en feitjes over de vaak tegenstrijdige verschijningsvormen van het boeddhisme. De titel wordt echter niet waargemaakt: de mens achter de historische boeddha noch zijn lessen over de bevrijding van het lijden komen uit de verf. Hier en daar schemert er zelfs enig sarcasme door de tekst over de naïviteit van hedendaagse volgers van het boeddhisme die geïnspireerd zijn door het geweldloze en liefdevolle karakter ervan. De schrijver lepelt dan met een zeker genoegen wat historische voorbeelden op waarin boeddhistische monniken zich gemeen en gewelddadig hebben gedragen. Zijn eigen inspiratie –als die er al is- wordt voor de lezer verborgen gehouden. Hij lijkt daarmee te voldoen aan het klassieke beeld van de wetenschapper die alles weet over het verschijnsel sinaasappel zonder er zelf ooit een geproefd te hebben. Wie echt in de huid van de boeddha wil kruipen, raad ik het boek van Thich Nhat Hahn aan: “In de voetsporen van de Boeddha”.