In naam van mijn vader

Dit is weer zo'n boek dat je niet weg kunt leggen. Heden en verleden worden afwisselend beschreven in korte hoofdstukken en er zit vaart in het verhaal. Ik heb het in één ruk uitgelezen. Een best zwaar onderwerp dat door de vlotte schrijfstijl goed 'verteerbaar' is. Aanvankelijk lijkt Maria manisch-depressief te zijn (zoals haar vader waarschijnlijk ook is), al gauw denk je aan een echte borderliner en ten slotte blijkt het allemaal nog erger te zijn als Maria psychotisch wordt. In haar jeugd steken de problemen de kop op, daarna gaat het een tijd goed met Maria, maar nadat haar man verongelukt is, komen de problemen in alle hevigheid terug. Gelukkig laat een goede vriendin haar niet in de steek. Of Maria door omstandigheden zo geworden is, of dat er sprake is van een (erfelijke) aanleg, mag de lezer zelf een beetje invullen. Er zit af en toe een vleugje humor in het verhaal, doordat twee uitdrukkingen in één uitspraak gecombineerd worden. In het dankwoord ontdek je dat de schrijfster in haar verhaal veel namen gebruikt heeft van mensen in haar omgeving.

Bijzonder mooi boek, zonder dat het verhaal zwaarmoedig wordt, begrijp je hoe de hoofdpersoon langzaam gek wordt. Goed geschreven, verdrietig, ontroerend, maar ook grappig, kortom: lezen!

Ik heb genoten van deze roman. Gaandeweg het boek begin je steeds meer te begrijpen van de waanzin van Maria. Ik zou hele lappen tekst kunnen spenderen aan hoe bijzonder dit boek is, maar er is eigenlijk maar een ding dat echt belangrijk is: dit boek MOET je lezen!

Geschreven bij In naam van mijn vader

Ik heb het gelezen en ontroerd geraakt, door dit verhaal ervaren hoe de werkelijkheid en fantasie in de war kunnen raken. Wat mij ook ontroerd heeft is hoe liefdevol en zonder oordeel de schrijfster met de hoofdpersoon is omgegaan.
Ik ben blij dat ik het verhaal van Maria heb gelezen.

Geschreven bij In naam van mijn vader

Je gaat makkelijk door de stof heen. Ingrijpend om te zien hoe ziek de hoofdspeler is, terwijl zij zelf het niet helemaal doorheeft. Confronterend hoe haar omgeving met haar ziekte omgaat.
De personage heeft ondanks haar ziekte alles onder controle. Zij slikt haar medicijnen dagelijks en ze voelt zich gelukkig in haar omgeving en met haar man, totdat die door een vreselijke ongeluk komt te overlijden. Zij is de weg kwijt, en niemand kan haar helpen om de rust te vinden die ze nodig heeft.

Geschreven bij In naam van mijn vader

het verhaal heeft van het begin aan mijn aandacht gehad. Er zitten wat flauwe taalgrappen in die afleiden , maar verder is het iets om uit te lezen. Ik ben van Maria gaan houden.....
Jammer, aan het eind vertelt de schrijfster van alles en nog wat.
Ik had dat liever nog even niet geweten. Nog even de illusie gehouden, nu dacht ik dat er nog iets kwam, maar dat was niet zo. Het was uit en de illusie was weg.
Maar het was een "mooi" verhaal. Hoewel zo mooi was het nu ook weer niet.

Geschreven bij In naam van mijn vader

Het boek leest makkelijk maar het verhaal is volstrekt ongeloofwaardig en vreemd, daardoor boeit het boek al snel niet meer.