Interplanetair 1 - Ruimtestad

Zowel Berinyi als Laskoro worden bedreigd door Terra. Het blijkt dat de Terranen een klacht hebben ingediend bij de Galactische Rechtbank. Zij zijn van mening dat de toewijzing van de Neutrale Zone aan Berinyi en Laskoro met valse bewijzen tot stand is gekomen en ze willen de Neutrale Zone openbreken. Laskoro en Berinyi lopen dan echter het gevaar in een oorlog terecht te komen. Irene besluit haar stage voor haar studie interplanetair recht te doen in de ruimtestad Alhenapolys. Van daaruit heeft zij namelijk de mogelijkheid om te onderzoeken wat Terra van plan is met Berinyi.

Daniël is inmiddels afgestudeerd aan de Militaire Academie en krijgt als kapitein het bevel over een kruiser van de Berinese Ruimte Macht. Zijn eerste opdracht is om een Terraanse terrorist op te pakken. Deze terrorist vlucht naar Alhenapolys en Daniël achtervolgt hem naar de ruimtestad. Hij ontmoet er Irene die geheimen heeft ontdekt die beide koninkrijken kunnen treffen. Zijn enige mogelijkheid om Irene uit haar hachelijke situatie te kunnen redden is het gebruik van de verboden vuurmagie.

Ik ben zo blij dat de schrijfster heeft besloten om door te gaan met de avonturen rondom Berinyi en Laskoro. Johanna Lime heeft een heerlijke schrijfstijl en ik geniet elke keer als ik een boek van haar lees, nu ook weer met het boek Ruimtestad.

Het verhaal is wederom goed opgebouwd. Door de wisseling van perspectieven en sprongen in de tijd weet de schrijfster je aandacht bij het verhaal te houden. Je vliegt door haar boeken heen. Alles is zo goed beschreven dat je het als het ware voor je ziet, terwijl de schrijfster tegelijkertijd genoeg ruimte over laat voor je eigen fantasie. Zo leefde ik bijvoorbeeld erg mee met Daniël. Hij vindt het moeilijk om geen vuurmagie meer te beoefenen. Vanaf kleins af aan heeft hij getraind om deze magie te leren beheersen en dan mag dat ineens niet meer van Mage. Johanna Lime heeft de frustratie en de strijd van Daniël goed beschreven. Ook het onderzoek van Irene in de ruimtestad Alhenapolys is erg spannend beschreven. Ze komt achter enkele complotten en zet hierbij haar leven op het spel. Ik moest gewoon weten hoe dit af zou lopen, ik kon het boek niet wegleggen.

Ruimtestad is een spannend sciencefictionverhaal vol magie dat ik kan aanraden. Het behandelt thema’s als vriendschap, opoffering, verraad, verbondenheid en diversiteit. Ik ben blij dat het weer een trilogie wordt, je voelt dat Johanna Lime nog zoveel te vertellen heeft, ik kijk er naar uit!

Het is ondertussen al een hele tijd geleden dat ik de eerste schrijfsels van Johanna Lime voorbij zag komen in diverse boekengroepen op facebook. Vooral de Vergeten Vloek trilogie is me als titel bijgebleven. Weliswaar alleen als titel en vanwege de uiterst herkenbare coverafbeeldingen, want enige leeservaring met haar boeken had ik tot nogtoe niet. Wanneer de auteur me dan ook de vraag stelde of ik interesse had om haar nieuwste telg van een passende leesbeurt en bespreking te voorzien, kon ik geen neen zeggen, de nieuwsgierigheid was nu eenmaal te groot geworden.

Uitgeverij Zilverbron is me uiteraard niet vreemd. Ieder zichzelf respecterend boekenrecensent kan niet om deze uitgeverij van eigen bodem heen en heeft ongetwijfeld al één of meerdere van hun werken doorgenomen. Terwijl deze uitgeverij voornamelijk in de kijker staat met hun aanbod aan fantasy, waar Kim Ten Tusscher één van de bekendste namen is, of hun thrillers, waarbij J. Sharpe ongetwijfeld een belletje doet rinkelen, was hun lijstje van scifi-boeken me heel wat minder bekend.

Wat meteen opvalt bij de aanvang van de leesbeurt, is niet alleen dat Lime de schrijfstiel tot in de puntjes beheerst, maar tevens dat ze ook uitgebreid haar tijd neemt om de lezer in te leiden in de fantasie-setting van dit boek. Op een rustig kabbelend tempo beschrijft ze met heel veel aandacht voor detail, de personages, omgevingen, politiek en nog zoveel meer die haar ”Ruimtestad” zo rijkelijk vullen. En wat uiteindelijk deze leeservaring zo sterk maakt, is dat ondanks het relatief lage verhaaltempo, de enorme diepgang van haar worldbuilding en de overvloed aan steden, wezens en onderlinge verhoudingen, de schrijfster geen enkele steek laat vallen en haar publiek ten allen tijde geboeid weet te houden.

Ook de keuze van Lime om aanvankelijk twee naast elkaar lopende verhaallijnen te hanteren die uiteindelijk (en pas veel verder in het verhaal) samenkomen, maken het net wat makkelijker om de gebeurtenissen en verschillende “werelden” uit elkaar te houden, tot je uiteindelijk zo erg ondergedompeld bent in de wereld van Berinyi en Laskoro (en nog zoveel andere trouwens steden en planeten, die wat minder op de voorgrond treden), dat het haast lijkt alsof je blindelings je weg doorheen deze ruimte-setting zou vinden.

Het moet gezegd dat het scifi-genre niet voor iedereen is weggelegd omdat het vaak wat te onrealistisch lijkt, of te ingewikkeld, maar dit is bij Lime geenszins het geval. Haar personages blijven ondanks hun fictieve afkomst steeds een geloofwaardige en uiterste menselijke insteek vertonen en de gebeurtenissen in het boek zijn op een uiterst toegankelijke manier beschreven waarbij steeds de interne logica wordt gerespecteerd. De vele cross-over elementen met het fantasygenre zorgen er ook voor dat dit scifi-avontuur net dat beetje laagdrempeliger is voor wie geen die-hard-genre-fan blijkt te zijn.

De veelheid aan personages mag dan wel bij momenten een grotere en aandachtiger lees-inspanning vergen dan het doorsnee rechttoe-rechtaan fantasyverhaal, het uiteindelijke leesplezier is het meer dan waard. Johanna Lime heeft haar plaatsje in mijn boekenhart veroverd en ik kijk vol ongeduld uit naar de volgende delen uit dit spannende verhaal.

De voorgaande boeken van Johanna Lime, onder andere de trilogie ‘De vergeten vloek’, heb ik allemaal met veel plezier gelezen. Dit boek, ‘Ruimtestad’, is het eerste deel van haar nieuwe trilogie ‘Interplanetair’. Beide titels en de cover van het boek doen vermoeden dat het met deze nieuwe trilogie meer de SciFi kant op gaat. Na nader onderzoek blijkt dit boek ook genoteerd te staan onder dat genre. Ik ben vooraf heel benieuwd hoe dit verhaal uitpakt en ontwikkeld op dat vlak.
“Nadat ze ook nog een potje kruidenthee en een glazen mok voor zichzelf had gehaald, zette ze haar rugzak naast haar stoel en schoof aan.”
Als ik begin met lezen merk ik al gauw dat de schrijfstijl nagenoeg hetzelfde is gebleven. Die leest gewoon vlot en probleemloos. De zinnen zijn over het algemeen kort en niet onnodig lang. Door de soepele beschrijvingen van onder andere ruimtelijke steden, personages, gebouwen en buitengebieden is het voor mij in gedachte gemakkelijk voor te stellen hoe alles eruit ziet.
“Voor hem op het grote plein sproeiden de olifantenbeelden onuitputtelijk water in het bassin van de fontein.”
Ik merk tijdens het lezen dat dit het eerste deel is van een nieuw verhaal, een nieuwe trilogie. Voornamelijk doordat de opbouw traag is en er uitbreid uiteen wordt gezet wie waar hoort, bij welke familie tak, cultuur etc. Hierin vinden connecties plaats met ‘De vergeten vloek’ trilogie. Echter betekent dit dat het lang duurt eerdat het verhaal vaart gaat krijgen en zo boeiend wordt dat je niet meer wil stoppen met lezen. Maar als dat moment daar is geniet ik volop.
“Vanaf de brug keek Irene gefascineerd naar het ruimteobject in Gemini, in de buurt van de ster Alhena.”
De ruimtelijke setting vind ik absoluut leuk en verrassend vormgegeven in het verhaal. De personages komen allemaal goed en duidelijk aan de orde. Zowel de hoofdpersonages als de bij personages. Er zijn veel verschillende types maar niet onduidelijk of verwarrend. Ik had deze keer geen moeite met uit elkaar te houden met welk personage ik te maken had in het boek. Ook nu vind ik het interessant dat diverse thema’s een rol spelen zoals onder andere persoonlijke ontwikkeling, cultuur, politiek, familie, vriendschap enzovoort. Uiteraard allemaal fictief maar toch intrigerend ten opzichte van de wereld waarin dit boek zich afspeelt.
“Daniël vond het prachtig om mee te maken hoe divers het gezelschap was en hoe hun smaken van elkaar verschilden.”
Ik ben benieuwd naar boek 2 van de ‘Interplanetair’ trilogie. Ik vermoed dat het verhaal zich dan vlotter ontwikkeld en meer verrassingen met zich meebrengt.

Johanna Lime- Ruimtestad ( interplanetair boek 1)

Daniel is een vuurmagier. Hij moet met zijn krachten leren om te gaan, want hij is een gevaar voor zichzelf en iedereen om hem heen. Hij gooit zijn leven drastisch om en gaat een andere opleiding volgen.

Irene stamt af van geestmagiers. Ze studeert rechten en probeert een zaak op te lossen, die haar volk kan beschadigen.
Je volgt de verhaallijnen van Daniël en Irene. Hun levens lijken heel erg verschillend. Maar ze zijn allebei prins en prinses. Ze willen zich inzetten voor hun planeet. Ze komen van verschillende planeten. Het duurt een tijdje voordat hun verhaal lijkt samen te komen. Ze worstelen allebei met zichzelf. Ze proberen zichzelf te vinden, de persoon te woren die ze horen te zijn.

Er zit magie in boek, maar ook veel sciencefiction. Soms gaat het echt een technische kant op. De ruimtereizen zijn altijd mooi, zeker als er gevechten uitbreken. De bijzondere wezens, worden prachtig beschreven. De relatie die Daniël met zijn zwaard heeft, vind ik het allerbeste uit het boek. Bijzonder en origineel.

Dit eerste deel voelt aan als een inleiding, voor de rest van het verhaal, omdat de 2 personages in de verhaallijnen, een studie volgen, zichzelf leren te vormen. Ze zijn aan het toewerken naar iets groots. Hun verhaal vond ik lekker lezen, maar de vele informatie tussendoor, had voor mij niet gehoeven.

Ik vond de informatieve stukken behoorlijk moeizaam lezen, omdat er bijna geen vaart in zit, zeker in het begin (tot ver over de helft). Er zijn teveel namen, te veel families, te veel geschiedenis, die besproken worden. Ik heb het bij alle delen ( over deze planeten en volkeren) al eerder gezegd : een lijstje achterin met namen, afkortingen , plaatsen en begrippen, zou een uitkomst zijn. Dan kun je als lezer deze informatie zelf opzoeken, als je wilt. Want de hoge dosis met informatie, haalt echt de vaart eruit. Dat is echt jammer. Ik kon hierdoor niet lang achter elkaar doorlezen, ook omdat ik de spanning miste, die ik in een boek zoek. En sommige dingen, had ik graag willen opzoeken, zoals afkortingen of een plaatsnaam etc. Het einde is voor mij goed. Ik weet dat er meer zal komen, omdat dit boek voelt als een inleiding naar een groter verhaal. Er komt wel goede spanning, maar pas vrij laat.

Sommige namen zijn oer-Hollands, andere weer Amerikaanse en weer andere zijn echt niet uit te spreken. Je tong raakt ervan in de knoop. Terwijl ze soms maar 1x voorkomen.

Je leert de 2 hoofdpersonen steeds beter kennen. Ik denk ook dat, dat de bedoeling was, van dit boek. Je krijgt een band met de personages, ze komen voor je tot leven. De beeldende schrijfstijl, zorgt ervoor dat je veel dingen voor je ziet.

Ik geef het boek een cijfer 7, dat zijn 3,5 sterren.***.

Ruimtestad van Johanna Lime is het eerste boek van de Interplanetair trilogie. Het is science fiction doorspekt met magische elementen waarbij het magische systeem een minder diepe uitwerking kent dan de politieke en maatschappelijke structuren. Magie is eerder een gegeven en dat is voor sommige ‘die-hard’ fantasyfans misschien even slikken. Deze genremix is evenwel boeiend en de beschrijving van wezens en volken roept welkome herinneringen op aan boeken van Jack Vance.
Ook de vaart zit er voldoende in hoewel in de beschrijvingen en ontwikkelingen ook wat onevenwichtigheden zijn te bespeuren.

Ruimtestad van Johanna Lime is zonder meer onderhoudend en heeft genoeg snelheid en spanning voor een aangename leeservaring. Het verhaal is geschreven voor een volwassen publiek maar is door het eenvoudige taalgebruik en de ongecompliceerde structuur ook geschikt voor jeugdigere lezers.

Ruimtestad

Ruimtestad is het eerste deel van een nieuwe trilogie (Interplanetair) van Johanna Lime.

Prins Daniël van Berinyi staat centraal in Ruimtestad. Hij stamt af van vuurmagiërs en doet zijn uiterste best om de eerste priester van zijn volk te worden. Hij zakt echter voor de test van Mage. Deze god laat hem leven als hij belooft nooit meer zijn magie te gebruiken. Daniël besluit een andere opleiding te volgen en wordt kapitein op een ruimtekruiser. Direct bij zijn eerste missie krijgt hij te maken met een Terraanse terrorist die op wraak uit is, omdat Berinyi in de afgelopen oorlog tegen Laskoro hun bondgenoten in de steek liet.

Een tweede personage dat een hoofdrol vertolkt in Ruimtestad is Prinses Irene, de dochter van Jima, de geestmagiër van Laskoro. Zij ontdekt tijdens haar stage voor Interplanetair Recht dat de prille samenwerking tussen Laskoro en Berinyi onder druk staat. In de ruimtestad zoekt ze verwoed naar wie hier achter zit en ze probeert met haar robot bewijzen te vinden om een nieuwe rechtszaak tegen haar volk af te wenden.

Irenes acties brengen haar in groot gevaar. Daniël achtervolgt hun vijand naar de ruimtestad, waar hij midden in een strijd terechtkomt. Om Irene te redden, moet hij zijn vuurmagie gebruiken. Maar als hij dat doet, zal hij alsnog sterven!

Na het op zichzelf staande boek Schimmenschuw en de trilogie De vergeten vloek, is Ruimtestad de inleiding van een nieuwe trilogie van auteur Johanna Lime. De eerdere werken van Lime zijn tot stand gekomen door Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Na het overlijden van Boudestein, zet Heijkoop het werk onder hetzelfde pseudoniem door, conform de wens van Boudestein.

Voor de liefhebbers van het fantasy genre, zal dit boek in elk geval opnieuw een aangename verrassing zijn, maar ook voor de lezer die dit genre niet bovenaan het favorietenlijstje heeft staan, zijn de boeken van Lime een plezier. Lime weet er opnieuw een intrigerend en meeslepend geheel van te maken waarbij de thema’s vriendschap en onderlinge relaties er nét dat beetje extra’s aan geven.

“Het contrast met het oogwit was zo scherp, dat haar oogwit oplichtte. Onder haar pet kwam een dun laagje kroezig haar vandaan. Een warm gevoel in zijn onderbuik liet hem weten dat hij direct voor deze dame was gevallen. Hij vond haar prachtig.”

Lime hanteert ook in dit nieuwe boek een toegankelijk, doch meeslepende schrijfstijl en weet haar personages telkens iets bijzonders mee te geven. De personages roepen direct een gevoel van sympathie of afschuw op en dat betekent dat ze goed zijn gekarakteriseerd. Je leeft met de hoofdpersonages mee en hoopt dat zij in hun missies slagen. Dit keer zijn dat dus Daniel Muir Attholred en Irene Revaldesh Morane. Twee jonge, gemotiveerde mensen met het hart op de juiste plek, die door hun geestelijk moeder in situaties worden gebracht waarbinnen ze zich zo goed als mogelijk weten te weren. Soms slaagt dat en soms maken ze fouten. En juist dat maakt hen zo toegankelijk.

De spanningsopbouw en constructie van het geheel gaat Lime overigens steeds beter af, evenals de natuurlijkheid van de dialogen en dat is mooi om te constateren. Voor wat betreft de constructie van het verhaal zou wellicht het enige verbeterpunt nog kunnen zijn om de verschillende verhaallijnen op evenredige wijze ‘af te hechten’. Bij de verhaallijn van Irene is dat uitstekend gedaan; Daniel had daarin iets meer aandacht verdient.

Ondanks dat is Ruimtestad opnieuw een bijzonder verhaal dat zeker de moeite waard is.

De auteur
Johanna Lime is het pseudoniem voor Marjo Heijkoop. Voorheen schreef zij samen met Dinie Boudestein, maar na het overlijden van Boudestein, heeft Heijkoop het werk van Johanna Lime alleen voortgezet.

Recensie: Interplanetair boek 1: Ruimtestad - Johanna Lime
Februari 2021
ISBN : 9789463083805
Zilverbron

Dit is het eerste deel van een nieuwe trilogie van de hand van Johanna Lime.
Interplanetair deel 1 ; Ruimtestad.
De cover ziet er al veelbelovend uit.

Hoewel het totaal andere trilogie is, speelt het zicht deel in dezelfde omgeving af als de vorige serie. De hoofdpersonen zijn kinderen van de hoofdpersonen uit de Vergeten vloek-trilogie. Een aantal personages uit laatstgenoemde serie komen ook voor in dit boek, wat ik erg leuk vind.

Prins Daniël van Berinyi is een afstammeling van vuurmagiërs en zal als hij zijn test haalt de eerste priester van zijn volk worden.Helaas zakt hij voor de test van Mage, die hem laat leven als hij beloofd nooit meer vuurmagie te gebruiken…
Hij moet iets anders gaan doen met zijn leven en besluit om kapitein op een ruimtekruiser te worden. Hij krijgt meteen een spannende eerste missie voor zijn kiezen als een Terraanse terrorist op wraak uit is voor iets wat in het verleden is gebeurd….

Aan de andere kant van het stelsel woont prinses Irene, zij is de dochter van de geest magiër Jima en woont op Laskoro en zij wil heel graag Interplanetair recht gaan studeren Tijdens haar stage ontdekt ze iets over de relatie tussen Laskoro en Beryni waarvan ze de onderste steen boven wil halen.Maar dat gaat uiteraard niet zonder gevaar …
Daniël kan haar redden met zijn magie ...Maar dat zal zijn dood worden …

Je leert Daniël kennen als een ambitieuze jongeman, die ondanks dat hij nu een andere studie moet gaan volgen, niet bij de pakken neer gaat zitten .Hij is vastberaden om kapitein te worden en kijkt al uit naar de missies die op zijn pad komen.
Hij heeft een meegaand karakter je kan je goed in hem verplaatsen en je leeft met hem mee met alles wat hij doormaakt.

Ook Irene weet wat ze wil. Ze laat er geen gras over groeien en regelt een stage voor haar studie. Ze wil rechter worden. Ze met hiervoor naar een andere plek ver weg van huis maar dat maakt haar niet uit. Je kan je goed in haar inleven, ook als ze soms dingen doet waarvan je je twijfel hebt of het wel verstandig is .

De verhaallijnen lopen naast elkaar maar komen uiteindelijk samen. Van het begin af aan heb je al het idee dat deze twee verhaallijnen iets met elkaar te maken gaan hebben maar je komt er in de loop van het verhaal pas achter wat dat is .

De sfeer in het boek is erg goed beschreven, ik kende de wereld waarin dit verhaal zich afspeelt natuurlijk al waardoor ik er meteen weer in zit..
Het verhaal leest vlot, je leeft mee met Daniël en Irene en hoopt dat hun persoonlijk missie gaat slagen .
Er zit genoeg vaart in, spanning , humor, magie en zelf een vleugje romantiek.
Hoe verder je in het verhaal komt, hoe spannender het wordt. De verhaallijnen komen samen in een zinderend plot…
Dat zag ik niet aankomen. Wat een verhaal.

Ik kijk nu al uit naar het volgende deel en geef het boek 5 sterren.