Keerkring of rondwaren in tijd

Keerkring of rondwaren in tijd is een weergave van leren leven. De schreeuw naar leven stopt niet na de geboorte, schrappen en opstaan, een stap achteruit en twee vooruit. De noodzaak van het vastleggen, een poging tot een antwoord op eeuwige vragen, vanuit een eigen, filosofisch getinte blik. ''Het zit dus zo. Dit epistel is in wezen begonnen als een antwoord op een vraag van mijn oudste zus. Zo’n soort vraag, zij vroeg, leg mij uit wat je bedoelt, want zoals jij het nu zegt herken ik het niet van toen. Eerst schreef ik een brief, die ik nooit verstuurde. Het was te kort door de bocht, te ongenuanceerd, het ging over een combinatie van genen, gevoeligheden, omstandigheden en veranderende tijdgeest.'' ''Ik heb alle lades opengetrokken en lees alle fragmenten, aantekeningen, klaagzangen, juichbuien, frutsels, tot en met bewaarde brieven. Een kakofonie uit het verleden overspoelt mij en ik hoor flarden bekende toonzettingen. Ik beluister sets van dissonanten tot deuntjes en evergreens. Het is allemaal zo gewoon, nu ik stapel na stapel wegwerk.'' Keerkring of rondwaren in tijd, is een snelle aaneenrijging van verhalen, beschouwingen en fragmenten. De rij vormt de rode draad van vraag en antwoord. De antwoorden liggen in oude en nieuwe teksten: '''waarom lees ik nu pas wat ik toen schreef, zoveel. Zoveel van nu, alleen anders, anders in tijd, anders in laag, anders in dimensie, anders.'' Humor en vaart compenseren de rauwe ernst ruimschoots; de onophoudelijke drang naar verbetering overtreft de soms wrange waarneming. De circulaire opzet, zoals levensfasen en seizoenen, weerspiegelt de wederkerigheid in alles.

Keerkring of rondwaren in tijd is een weergave van leren leven. De schreeuw naar leven stopt niet na de geboorte, schrappen en opstaan, een stap achteruit en twee vooruit. De noodzaak van het vastleggen, een poging tot een antwoord op eeuwige vragen, vanuit een eigen, filosofisch getinte blik. 'Het zit dus zo. Dit epistel is in wezen begonnen als een antwoord op een vraag van mijn oudste zus. Zo’n soort vraag, zij vroeg, leg mij uit wat je bedoelt, want zoals jij het nu zegt herken ik het niet van toen, eerst schreef ik een brief, die ik nooit verstuurde. Het was te kort door de bocht, te ongenuanceerd, het ging over een combinatie van genen, gevoeligheden, omstandigheden en veranderende tijdgeest.' Dat is het, een aaneenrijging van verhalen, gedichten (sommige bekroond en gepubliceerd in Schoon Schip), beschouwingen en fragmenten, de rij vormt de rode draad van vraag en antwoord. De antwoorden liggen in oude en nieuwe teksten: 'waarom lees ik nu pas wat ik toen schreef, zoveel. Zoveel van nu, alleen anders, anders in tijd, anders in laag, anders in dimensie, anders.' Humor en vaart compenseren de rauwe ernst ruimschoots; de onophoudelijke drang naar verbetering overtreft de soms wrange waarneming. De circulaire opzet, zoals levensfasen en seizoenen, weerspiegelt de wederkerigheid in alles. Een lezer over Keerkring: 'in het begin beklemde het me, toen ik wat verder kwam, wilde ik het in één keer uitlezen, het is een uitdaging voor de niet-luie lezer!' Hilma Bruinsma won de Gorcumse literatuurprijs met Stadspoort, tijdpoort, nu onderdeel van de rode draad in Keerkring of rondwaren in tijd. Het was de aanzet tot kleinschalige literaire activiteiten: publicatie van de Weerhaan in Het Grote Torenboek; het gedicht Open vizier, voorgedragen tijdens de opening van een kunstmanifestatie te Rotterdam en als symbool van hoop en liefde opgenomen in een beeldhouwwerk te Teheran; het gedicht Stilte tussen mensen, voorgedragen op de nationale gedichtendag. Enkele stappen die een aaneenschakeling vormen in het schrijfproces, dat uiteindelijk resulteert in het debuut Keerkring of rondwaren in tijd.