Kokarde patriotten en oranjeklanten op weg naar 1813 1815

De ondertitel ‘Patriotten en Oranjeklanten op weg naar 1813-1815’ is maar ten dele waar. Een aanzienlijk aantal van de gepresenteerde personen voldoet niet aan die kwalificatie, enerzijds omdat zij vanwege vroegtijdig overlijden nooit ‘op weg zijn geweest’ naar 1813-1815; anderzijds omdat hun handelen nooit werd ingegeven door patriotse dan wel oranje gezindheid.
De beschrijvingen die wèl voldoen aan de ondertitel geven duidelijk de voorkeur van de auteur aan. Op zich is daar niets op tegen, het wordt alleen storend als de geschiedenis wordt aangepast aan zijn voorkeur.
Zo schrijft hij dat Den Bosch in november 1787 werd geplunderd door de Patriotten; het waren echter de overwinnende Oranje-aanhangers die van 8 tot 10 november de huizen van Patriotten plunderden en de bewoners daarvan molesteerden (Joost Rosendaal, de Nederlandse revolutie).
De in 1799 aan een infectie overleden prins Frederik wordt neergezet als een dappere Oranjetelg. Wat deze man heeft bijgedragen aan de weg naar 1813-1815 blijft onduidelijk.
Herhaaldelijk wijst Spruit op de buitensporige eisen qua menskracht en financiën die de Fransen ons land oplegden. Dat is terecht. Geen woord echter over de door Pruisen verlangde schatting na de oranjeomwenteling in 1787. In Berlijn is de met Nederlands geld gebouwde Brandenburger Tor daar nog een tastbaar bewijs van.
In het hoofdstuk over Willem I laat de auteur het bij de vermelding dat de latere Koning der Nederlanden met Napoleon in onderhandeling trad. De achtergrond van deze onderhandeling: het opgeven van de Oranje-aanspraken op Nederland in ruil voor Duitse gebieden, laat Spruit wijselijk onbenoemd.
De vooromslag van het boek toont een oranje kokarde, de achteromslag de rood-wit-blauwe van de Franse revolutie. Wil de schrijver hiermee de vaderlandslievende oranjeklanten tegenover de 'collaborerende' patriotten neerzetten of weet hij werkelijk niet dat de kleur van de patriotse kokarde zwart was.

Het is geen boek dat je in één adem uitleest, daarvoor is het gewoon te dik. Wel is het erg interessant om op deze manier de geschiedenis te leren kennen van ons land.
Erg interessante artikelen, mooie illustraties en goede tips om meer informatie te vinden.
Ik zal het zeer zeker een tweede keer (en misschien derde keer) lezen en een aantal musea bezoeken die staan aangegeven.

goed geschreven en mooi geïllustreerd boek