Kroniek van Oderan

Ik heb dit boek echt in 1 adem uitgelezen, ondanks het feit dat ik niet zo'n sience fiction-fan ben.
De schrijfstijl is zo realistisch en meeslepend, dat het voelde alsof ik erbij was op Oderan.
Het boek verteld het verhaal van twee groepen mensen die van de Aarde een enkele reis naar Oderan maken; een groep 'gewone' mensen en een groep wetenschappers. De wetenschappers kunnen rapporteren naar de Aarde, zonder dat zij ooit bericht terug kunnen ontvangen. Het boek is opgebouwd uit de aaneengeregen verslagen die de wetenschappers naar de Aarde sturen. Ik kijk nu al uit naar deel 2!

Dit boek beschrijft de ervaringen van een groep mensen die een nieuwe planeet gaan koloniseren. De manier waarop dit beschreven wordt, is mogelijk wel even wennen, omdat het niet vanuit één persoon, maar vanuit een deel van de groep beschreven wordt. Zodra die gewenning er is, leest het heerlijk weg.
Het is mooi om te lezen dat naast de praktische kanten van de aankomst op de planeet en de perikelen waar de kolonisten mee te maken krijgen, ook ruimte is voor de menselijke emoties en de op aarde achtergelaten geestelijke bagage van de personages.
In sommige opzichten doet de manier van schrijven en de wijze waarop de personages en hun belevenissen op de nieuwe planeet beschreven worden wel denken aan de verhalen zoals beschreven door Jules Vernes.
Complimenten aan de auteur voor dit debuut.