Ludde Menkema - Herenboer literaire thriller

Na Moddergraf (2006) en Wraaktocht (2009) is Herenboer het derde en afsluitende deel van de Ludde Menkema-trilogie van de Groningse auteur Lupko Ellen. Het misdaadverhaal is volledig zelfstandig van de voorgaande boeken te lezen, al moet het wel heel raar lopen – als dit je eerste kennismaking is - wanneer je na het lezen van Herenboer niet heel snel op zoek gaat naar de twee andere titels. Menkema heeft zich na alle gebeurtenissen in Wraaktocht teruggetrokken in zijn boerderij aan de Waddenkust, samen met zijn vrouw Farima, die hij leerde kennen toen hij als militair in Afghanistan verbleef. Als Farima besluit haar familiekapitaal te gebruiken voor de ontwikkeling van Afghaanse meisjes, komt ze in de problemen.

De manier waarop Groningen in sfeer en gevoel de voedingsbodem is voor de verhalen van Lupko Ellen, heeft veel overeenkomsten met de aantrekkingskracht van veel Scandinavische misdaadromans. Neem Henning Mankell of Arnaldur Indridason, twee grootmeesters uit het hoge Noorden van Europa en vergelijk het maar eens met het literaire schilderwerk van Lupko Ellen, afkomstig uit het hoge Noorden van ons eigen Nederland. Zonder daarbij overigens Ellen te beschuldigen van na-aperij, want Herenboer is absoluut een zeer origineel verhaal in een geheel eigen stijl. Maar het onderliggende ritme, de hartslag onder de manier van vertellen, heeft zijn roots overduidelijk in de Groningse klei en vormt dan ook de levensader van het talent en de inspiratie van de auteur.

Herenboer is een uitmuntende thriller, geschreven in een heerlijk tempo, met mooie zinnen en prachtige beschrijvingen van het landschap. Aan superlatieven in deze recensie dus geen gebrek. Maar Lupko Ellen verdient ze allemaal voor dit spannende verhaal, waarin ook zeer actuele politieke thema’s voorbijkomen. Alles zit goed in elkaar, er zijn geen losse eindjes en het niveau blijft van begin tot eind onvoorstelbaar hoog. Ellen bewijst een ware grootmeester te zijn die gezien moet worden als één van de allerbeste thrillerauteurs van Nederland. In bekendheid moet hij het onderspit delven tegen veel gevestigde namen, maar dat kan na het verschijnen van dit derde deel niet lang meer duren.

Ondanks dat de uitgever dit het afsluitende deel van de serie over Ludde Menkema noemt, hoop ik dat Lupko Ellen toch besluit om verder te gaan met het door hem gecreëerde personage. Het zou eeuwig zonde zijn om nu al afscheid van hem te nemen, aangezien Menkema met zijn voeten stevig in de Groningse aarde staat en er nog heel wat verhalen aan hem opgehangen kunnen worden. En laten we eerlijk zijn: Kurt Wallander heeft het uiteindelijk ook tien dikke romans volgehouden.