Maandagskinderen

Deze politieroman verscheen lang voor het wereldwijde succes van de serie boeken over rechercheur Erlendur in 1997 in IJsland (in 2005 in het Nederlands).
Twee mensen sterven op dezelfde winterdag. Een schizofrene man, al 25 jaar in een psychiatrische inrichting, veroorzaakt een opstand, pleegt dan zelfmoord door van zeshoog te springen. Zijn 10 jaar jongere broer zag het gebeuren. Bijna gelijktijdig vliegt elders een huis in brand. Moord door brandstichting. Het slachtoffer was vastgebonden en was een oude onderwijzer, die vervroegd uittrad omdat hij geen orde meer kon houden. Is er een verband tussen de twee gebeurtenissen?
Dit boek is een aanklacht tegen de farmaceutische industrie. Hoe die bezuinigende overheden hielp om patiënten plat te spuiten en na een tijd naar huis te sturen, waarna van alles misgaat. En hoe prototypes van psychofarmaca werden getest op arme kinderen met leerproblemen, is de rode draad in deze thriller. Ook nog verwijzingen naar Duitsland en Korea en naar een man in een IJslandse villa met gezicht op zee en goede connecties.
Er is veel te ontdekken en genieten in dit politieonderzoek, want echte moorden zijn zeldzaam in IJsland. En gaandeweg blijken het er veel meer te zijn…
Misdaadboeken van Scandinavische auteurs zijn vaak somber en donker. Dit boek over een winter in IJsland ademt duisternis en ongeluk en falen van God of de overheid op bijna elke pagina. Niemand lijkt gelukkig of met een andere partner te leven. Brr.
Wel goed beschreven.

De eerste in de serie met commissaris Erlendur Sveinsson; latere delen zijn beter en wat geloofwaardiger. Zeker niet slecht dit deel, soms wat zweverig, best spannend, maar Erlendur c.q. Indridason moesten zich nog ontwikkelen.

Geschreven bij Maandagskinderen

Een saai maar vooral taai boek. Het kon mij maar niet boeien en heb het dus ook meerdere keren even weggelegd. Leuk plot, maar niet een boek die je moet hebben gelezen.

Goed verhaal, verrassend einde, maar toch...
Dit is nu het tweede boek dat ik lees van Arnaldur Indridason & de tweede keer op rij dat er iets aan zijn schrijfstijl mij niet ligt.
Ik vind het héél moeilijk om er de vinger op te leggen van wat er mij precies stoort.
Misschien de té uitgebreide omschrijvingen of het gebrek aan spanning?
Het is zéker geen slecht boek, maar voor mij persoonlijk ook geen topper helaas.
Vreemd, als ik zo alle lovende commentaren hoor :)
Een geluk dat iedere lezer anders is natuurlijk...

Als je van IJsland houd, een fijn en spannend verhaal

Een spannende triller in een verzorgd en mooi boek

Wat ik goed vind aan dit artikel: voordelige koop.

Op aanraden van collega een boek van deze schrijver gekocht, omdat ik gek ben op (vrnl.) Engelse detectives. Ik vond het boek erg tegenvallen. Verhaal was ok, maar personages totaal niet uitgediept en ook geen affiniteit met hoofdrolspeler.

superspannende Scandinavische thriller; echt een MUST om te lezen, je krijgt er niet genoeg van

Heerlijke boeken om te lezen.