Metamorfose Rijmen met kanker

‘Rijmen met kanker’ maakte op mij veel indruk. De regel ‘laat je weerstand varen’ vond ik zo waar. Ik vind het een ontroerend verslag van alles wat je tegen kunt komen als je je in een proces van ziek zijn bevindt door chemo-kuren. Er zijn mooie beschrijvingen over het zingen van de merels, de kraaien in het park, de wind en de schaduwen. Over angst en hoop, het leren verdragen van uren op je stoel moeten rusten. Over de tegenstelling van mensen die gezond zijn. De gedichten vind ik puur en echt. Zonder opsmuk. In een woord: prachtig.

Bij het zien van de cover van Metamorfose van Els Kramer krijg je niet direct een idee waar het boek over zal gaan. De titel maakt nieuwsgierig, je wilt er meer over weten. De subtitel klinkt heel erg beladen, maar tegelijkertijd ook wel weer luchtig. Het is alsof de auteur hiermee wil zeggen dat kanker een hele erge ziekte is, maar dat het niet het einde van de wereld hoeft te betekenen.

Meteen in het eerste gedicht 'Hoop' vertelt Els Kramer wat ze hoopt te bereiken met Metamorfose. Ze heeft het niet alleen tegen diegene die kanker heeft, maar ook tegen diegene die het niet heeft.

De gedichten zijn aangrijpend, komen soms keihard aan. Voor diegenen die kanker hebben, hebben gehad of die iemand kennen met kanker of kanker hebben gehad, kunnen de gedichten herkenbaar zijn. Ze kunnen troost bieden en laten beseffen dat ze niet de enigen zijn met die gevoelens, dat er meer mensen zijn die het allemaal zo voelen, dat ze hun angsten en hoop mogen hebben.

Els Kramer beschrijft in Metamorfose in dichtvorm de ziekte vanaf het begin tot het einde van de ziekte en alles er tussenin. Ze weet zich goed te verwoorden in de gedichten waardoor je haar angsten en haar hoop voelt, waarin ze heel erg realistisch is. Ze vertelt in de gedichten hoe ze heeft moeten leren omgaan met de ziekte, met dat ze tijdelijk niet meer zoveel kan, met wat de mededeling dat ze kanker heeft met haar deed en hoe dat op de medemensen overkomt, de tegenstelling van gezond en ziek, wat de behandelingen met haar deden en hoe ze er nu voor staat. Ook heeft ze een gedicht opgedragen aan haar haar, waarin duidelijk wordt hoe belangrijk dat voor een mens is. In het gedicht 'Niet' vertelt ze niet zoveel, maar des te harder voel je wat ze bedoeld, hoe ergerniswekkend ze de kankerindustrie vindt. Het zijn de persoonlijke ervaringen van de auteur, waarin ze heel open en eerlijk is.

Kortom; Metamorfose van Els Kramer is een gedichtenbundel met aangrijpende, maar ook hoopvolle gedichten over kanker. Op een open, realistische en eerlijke manier heeft ze haar ervaringen goed weten te verpakken in haar gedichten. Dit boekje is dan ook zeker een aanrader voor diegenen die kanker hebben, hebben gehad of iemand kennen die kanker heeft of heeft gehad.