Mockingbird Time (Special Edition)

Het ijkpunt van The Jayhawks blijft voor mij toch Hollywood Town Hall uit 1991. Een zeldzaam monument dat de tand des tijds glansrijk kan doorstaan. Tot in de volgende eeuw. Alles wat er daarna van de band uit Minneapolis, VS, verscheen staat toch een beetje in de schaduw van dat album. De opvolger, Tomorrow The Green Grass, vond ik al wat minder in evenwicht. Waarom? Composities waarin af en toe net even dát ontbreekt. De brille, de 'punch' en de onbevangenheid van Hollywood mist af en toe domweg. De albums die daar op volgenden, Sound of Lies en Smile, ken ik niet echt. Het prima 'come back-album' -Rainy Day Music, 2004 - kent een flink aantal memorabele, tijdloze composities, ondanks het ontbreken van oer-hawk, Marc Olson. Maar ook hier: niet alles boeit.
En dit album? Degelijk, ambachtelijk, bij vlagen geweldig. Toch: af en toe weer net niet dát. Beetje onevenwichtig. Wat trouwens als een huis blijft staan is de magie van de stemmen van Marc Olson en Gary Louris. Een droomcombinatie. Alleen daarom is de aanschaf van dit album al de moeite waard.
De DVD bij deze uitgave. Vermakelijk! Een tweegesprek met Louris en Olson. Waaruit blijkt dat ze elkaar niet alleen zingend maar ook kletsend prachtig aanvullen. Studio-opnames van een aantal songs van 'Mockingbird'. En, curieus, wat grofkorrelige opnames van de band uit 1985. Toen het allemaal nog moest beginnen. Toen Hollywood Town Hall nog jaren in het verschiet lag.
Dat album blijft voor mij toch het ultieme werk van de band. Mockingbird Time heeft momenten die daaraan refereren. Maar ook momenten waarop de aandacht verslapt en de op zich schitterende vocalen van het tandem Louris/Olson verdrinken in iets van middelmatigheid.
Vier sterren. Want het blijft vakwerk. Vocaal is er weer veel te beleven. De productie is ronduit prima. Muzikaal is alles oerdegelijk. En dan die aardige DVD!
Hollywood Town Hall draai ik nog meer dan geregeld. Al jaren lang. Van begin tot einde. Verveelt nooit. Maar deze schijf wacht denk ik hetzelfde lot als de andere albums die ik van de band heb: zo af en toe een 'spin' en dan nummers overslaan. In de wetenschap dat The Jayhawks hún 'Sgt. Pepper's' al aan het begin van hun carrière hebben afgescheiden. Desondanks: aanrader. Gewoon goed.

Ik kan me aleen maar aansluiten bij de vorige review. Hollywood Town Hall (heb 'n misprint op de disc van toen). 't Project van Olson en Louris voorafgaande aan dit album was ook goed, zeker als je op Youtube de live opnames gaat zoeken, zien en luisteren.

Deze band is de meest onderschatte band toen en ook nu nog. Gelukkig ook nog wat bootlegs in de kast hier......... :-)