Moeder van 40.000 kinderen Het verhaal van Vanessa Umboh

Een prachtig boek! Een heldere weergave wat armoede met iemand kan doen en hoe het in stand wordt gehouden door systemen die falen! Vanessa is een absolute powervrouw die met haar tomeloze liefde echt het verschil gaat maken.

Wat een fantastisch boek! Het vertelt op een heel toegankelijke manier hoe Vanessa Umboh vanuit een best wel beroerde positie zich tóch sterk maakt voor haar medemensen in al even erbarmelijke omstandigheden. Het boek zoomt in op de armoedeproblematiek in Rotterdam, maar vaak genoeg wordt ook duidelijk gemaakt dat we met een nationaal en uiteindelijk met een mondiaal probleem kampen.
In Nederland wijst Umboh het systeem en zijn representanten als hoofdschuldige aan voor het feit dat armoede bestaat en er niet aan echte oplossingen wordt gewerkt. Ze verwijt politici en bestuurders met schijnoplossingen of op z'n best symptoombestrijding te komen. Dat zijn allemaal geen loze aantijgingen; ik vind dat ze overtuigend, heel gedetailleerd en helder aantoont waar de angel zit. Een verrotte moraal, het blindelings schrijven en volgen van wetten zonder oog voor de menselijke maat, een verbroken connectie met de leefwereld van mensen, etc. etc. Umboh werpt, tegenover het kille systeem, suggesties op die allemaal op een of andere manier raken aan liefde, medemenselijkheid, compassie, betrokkenheid, warmte, nabijheid. Zij heeft dit zelf een aantal jaar gepraktiseerd door vrijwillig in armoede te leven. 28 euro had ze per week te besteden. Uiteindelijk breekt dit leven haar ook op. Auteur Jasper van den Bovenkamp merkt in zijn inleiding terecht op dat er voor het verhaal niets beters had kunnen gebeuren: armoede maakt je kapot. Letterlijk kapot.
Umboh's pleidooi voor definitieve uitroeiing van armoede is radicaal, maar na lezing van het boek kun je niets anders concluderen dan dat dit precies is wat er moet gebeuren. Met talloze praktijkvoorbeelden, gedegen research en interviews met mensen uit Umbohs eigen omgeving geeft dit boek een gebalanceerde en gevarieerde kijk op de Rotterdamse (en Nederlandse) armoedeproblematiek. Daarnaast word je als lezer ook geprikkeld om zélf iets te gaan doen. Umboh laat zien dat het kan, dat het moet. Dat haar idealisme haarzelf vermorzeld heeft, maakte op mij diepe indruk. Het geeft de woorden van Umboh een extra zware lading.
Wees ten slotte niet bang voor een zwaarmoedig verhaal. Op genoeg plekken is het verhaal ook luchtig, en weer op andere plekken gekruid met de nodige humor of zelfspot.

Schokkende feiten en structurele fouten die bijna allemaal beginnen met het neerkijken op en veroordelen van mensen in armoede. Dit boek geeft een duidelijke schets van wat er mis is met de ambtelijke en winstbeluste organisatiestructuur in besturend Nederland. Diezelfde structuur waarin ook een toeslagenaffaire kan plaatsvinden, zonder dat schuldigen daarvan de rekening gepresenteerd krijgen en zonder dat gedupeerden adequaat herstel van rechtvaardigheid geboden wordt.
De geestdriftigheid van Vanessa straalt door het boek heen en inspireert om ook op je eigen rol in dit verhaal te reflecteren. Wat is mijn beeld van armoede en hoe kan ik meer verbinding zoeken met mensen in de straat of wijk zodat we een kleine samenleving vormen die voor elkaar zorgt?
Dit boek is voor iedereen interessant om te lezen en iedereen kan er wat van leren.
Het leest heel prettig door de voortvarende schrijfstijl en de humor die je hier en daar tegenkomt.

Dit boek is helder en vlot geschreven. Het verhaal van Vanessa is persoonlijk, ontroerend en ontluisterend.
Vanessa vecht voor de kinderen die in armoede opgroeien in Rotterdam maar verliest zichzelf onderweg. Hoe verder?
En hoe pak je zoiets groots als armoede aan?
Iedereen die interesse heeft in het bestrijden van armoede, professioneel of anderzijds, zou dit boek moeten lezen.
Er worden praktische handvatten aangereikt, praktijkvoorbeelden gegeven van het effect van armoede en ook de cijfers en bronnen ontbreken niet.