Nachtuilen 1 - De nachtuilen Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Nachtuilen 1 - De Nachtuilen

Toen ik de achterflap van dit boek las, leek het verhaal van ‘De nachtuilen’ erg leuk, een beetje het idee van Harry Potter ofzo. Tobias,de hoofdpersoon in ‘De nachtuilen’ is ook iemand die ontdekt dat zijn leven eigenlijk een leugen was en dat hij heel iemand anders is dan hij zelf denkt.

Doordat je eigenlijk samen met Tobias de wereld van de Denari-eilanden ontdekt, blijf je nieuwsgierig wat er precies aan de hand is met Tobias. (Gek feitje, ik las eigenlijk de hele tijd ‘Denali’ in plaats van ‘Denari’ omdat de Denali’s een rol in de Twilight serie spelen)

Jeroen van Unen heeft zo’n duidelijke manier van omschrijven, dat je je gelijk waant op de eilanden. Jeroen omschrijft alle details tot in de puntjes en dat is, naast het spannende verhaal, ook de kracht van deze serie. Want ja, dit is deel 1 van de Nachtuilen-serie, er komen hierna nog 3 delen. Het gevoel van de Harry Potter serie wordt hierdoor versterkt, want het plan is om elk jaar een nieuw deel uit te geven.

Het verhaal van de Nachtuilen, de sfeer en de situatie van Tobias zorgen ervoor dat het een heerlijke Young Adult is en ik kan dan ook niet wachten tot het volgende deel.

‘De nachtuilen’ is het spannende eerste deel uit de gelijknamige serie, waarbij magie een grote rol speelt. Ben je fan van Harry Potter, dan is deze serie echt een aanrader.

Geschreven bij Nachtuilen 1 - De Nachtuilen

Ik heb het boek gelezen omdat ik de auteur had uitgenodigd om mee te gaan op een uitstapje naar de boekenbeurs. In het begin komt het boek traag op gang maar daarna kon ik het echt niet meer weg leggen! Echt super boek en kan niet wachten op het vervolg!

Geschreven bij Nachtuilen 1 - De Nachtuilen

‘Goed en slecht. Twee tegenpolen waar niemand ooit iets tussen wilde zien.’Jeroen van Unen geeft hoofdpersoon Tobias dit besef maar al te goed mee. In zijn debuut De nachtuilen, het eerste deel van de gelijknamige serie, neemt hij je mee in het spannende leven van deze jongen. Het is een aantrekkelijk, zeer spannend verhaal dat na een ongeloofwaardig begin toch boeit!

Tobias gaat op reis naar Engeland. Tenminste, dat denkt hij. Wanneer hij in het vliegtuig zit, blijkt hij naar de Denari-eilanden te gaan. Daar komt hij in het oude huis van zijn ouders terecht en maakt hij kennis met Rika. Al snel hoort hij dat hij magische krachten heeft. Ook krijgt hij informatie over de gevaarlijke Malic. Waarom is hij daar? Kunnen hij en zijn nieuwe vrienden Malic stoppen?

Helaas begint Van Unen De nachtuilen met veel toevalligheden. De eerste vierentwintig uur die beschreven worden, zijn zo onwerkelijk dat het verhaal zijn kracht direct lijkt te verliezen. Van Unen probeert in een paar pagina’s Tobias’ leven volledig te veranderen. Het doel is duidelijk: Tobias moet snel op het eiland komen, zodat de auteur zijn eigenlijke verhaal kan vertellen. Maar juist door deze snelheid te eisen, moeten er allerlei kunstgrepen worden toegepast en wordt het verhaal wel heel onwerkelijk; het is allemaal té toevallig.

‘Geloof je nu dat magie bestaat?’ Nadat Rika Tobias de magie heeft getoond, brengt van Unen meer rust in het verhaal, een bijzonder goede keuze! Daarbij zorgt hij ervoor dat je niet meer weet dan Tobias. Net als hij, weet je niet wat er gaat komen en wie er goed of slecht is in het verhaal. Dat brengt spanning met zich mee! Je hebt continu het gevoel dat er iets gaat gebeuren, maar je weet niet wat. Daarbij is Van Unens schrijfstijl heel prettig. De dialogen zijn levensecht en het woordgebruik is toegankelijk. Dit vergroot de leesbaarheid van het verhaal.

‘Hij was hun veel verschuldigd. Tobias haalde diep adem. Het was tijd om die schuld af te lossen.’ Jeroen van Unen weet de spanning in het verhaal op meesterlijke wijze op te bouwen. Vanaf het moment dat Tobias op het eiland is, gebeurt er elk hoofdstuk weer wat nieuws. Telkens wanneer het verhaal rustig dreigt te worden, voegt de schrijver een nieuw element toe, waardoor er opnieuw spanning ontstaat. Het tempo in het verhaal ligt zo hoog, dat het onmogelijk is verveeld te raken. De introductie van Malic, de missie in de gewone wereld, de geheimzinnige vogels en de geheimzinnige activiteiten van Tobias' ouders zorgen ervoor dat het verhaal uiteindelijk toch tot het einde boeit! Al snel ontstaan vragen als 'waarom is Tobias op het eiland' en 'kunnen de vrienden Malic stoppen' die ervoor zorgen dat De nachtuilen een echt spannend avonturenverhaal wordt.

De mooie verhaallijn in dit boek valt zeker te prijzen. Van Unen heeft zijn best gedaan een uniek, wonderlijk verhaal op te schrijven en dat is gelukt. Een minpuntje is de kat Loesje. De rol die zij vervult in het boek, maakt het verhaal té ongeloofwaardig en voegt ook niet altijd wat toe. Zo kan Loesje van gedaanten veranderen en kan Tobias met haar praten via een ketting om zijn nek. Gelukkig maakt Van Unen dit ruimschoots goed door verder een boeiend verhaal met veel lijnen neer te zetten. Al in de eerste bladzijden geeft hij hints over de verdere afloop. Met zinnen als ‘Je zult hem niet terugkrijgen door deze nietsnut te helpen. Je broer is weg,’ laat hij je nadenken over het verloop van het wonderlijke verhaal.

Uiteindelijk verbindt de schrijver alle lijnen op natuurlijke wijze met elkaar. De vogels, de mooie vrouw, de geheimzinnige houding van Tobias' ouders; alles heeft een rol. Op die manier sluit Van Unen het eerste deel waardig af. Daarbij maakt hij een mooie aanloop naar het tweede deel van deze serie, een deel dat snel mag volgen!

Eerder op Hebban.nl

Geschreven bij De Nachtuilen

Tobias Durana is een heel gewone jongen. Hij gaat een jaar naar Engeland om te studeren, althans dat denkt hij… Hij komt namelijk niet in Engeland terecht, maar op de Denari- eilanden, een plaats waar hij nog nooit van gehoord heeft. Van Rika, zijn rare buurmeisje, krijgt hij te horen dat dit een eiland een toevluchtsoord voor mensen met magische krachten is. Zij verteld hem dat zijn ouders op dit eiland gewoond hebben, maar gevlucht zijn. Magie bestaat dus echt, wat Tobias eerst ook niet wil geloven. Zijn moeder is niet thuis omgekomen bij een ongeluk, maar is vermoord door een krachtige duistere magiër, Drogo genaamd. Er zijn verschillende vormen van magie: echte magie, rode magie, blauwe magie en groene magie. Rika neemt hem mee naar de tempel. Hier ontdekt Tobias dat er een profetie over hem uitgesproken is, waarin hij centraal staat in de strijd die woedt tussen de goede en slechte magiërs.

De nachtuilen is het eerste deel in een trilogie over Tobias Durana. Als lezer wordt je gelijk het verhaal ingezogen. Het verhaal wordt verteld vanuit Tobias, in een ik-perspectief. Zo kun je je goed inleven in Tobias en weet je wat hij voelt, zegt en denkt. Als personage maakt Tobias ook een duidelijke groei door. Aan het begin had ik een hekel aan Tobias en kon ik hem niet uitstaan. Hij werd neergezet als een watje, hij vroeg niet genoeg door om echt antwoorden op zijn vragen te krijgen en legde zich daarbij neer. Tobias maakt vrienden op het eiland en wordt getraind in het gebruik van magie door Elianne, een van de weinige mensen op het eiland met echte magie en gevechtstraining krijgt hij van Rika. Hierdoor komt hij veel steviger in zijn schoenen te staan en begint hij met het maken van zijn eigen keuzes, in plaats van te doen wat anderen van hem verwachten. In het boek komen een aantal perspectiefwisselingen voor, dit vond ik erg leuk. Zo krijg je een kijkje in de gedachtegang van andere personages en weet je waarom ze zo denken en handelen. De personages worden goed uitgewerkt en hebben een duidelijke rol in het verhaal. Er wordt veel beschreven, zodat je een beeld kunt vormen van de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt. Een klein minpunt aan het verhaal was dat ik aan het einde met een aantal vragen bleef zitten. Hoe dan ook, dit is een goed geschreven boek en ik ben ontzettend benieuwd naar het volgende deel in deze serie.

Geschreven bij Nachtuilen 1 - De Nachtuilen

in een ruk uitgelezen

Geschreven bij Nachtuilen 1 - De Nachtuilen

De Nachtuilen van Jeroen van Unen is een heerlijk fantasyverhaal dat je in één ruk uitleest. Niet alleen is het verhaal spannend en meeslepend, de personages zijn levensecht. Dit eerste boek belooft veel voor de volgende delen in de serie de Nachtuilen. Een klassiek en toch origineel fantasyverhaal. Ik raad dit boek aan!

Geschreven bij Nachtuilen 1 - De Nachtuilen

Met gemengde gevoelens begon ik aan dit boek. Aan de ene kant had ik nog nooit iets gelezen van deze auteur, dus was ik ontzettend benieuwd hoe hij schreef, maar aan de andere kant was ik wat huiverig omdat ik niet goed wist wat ik kon verwachten. De samenvatting op de achterkant van het boek sprak me wel aan, het leek me wel interessant, maar toch bleven deze gemengde gevoelens.

Maar ik ben begonnen aan dit boek en ik heb hem uitgelezen. Dit boek is geschreven in de derde persoon, een schrijfstijl die ik af en te lastig vind om te lezen. Zeker omdat ik niet vaak boeken lees die in de derde persoon zijn geschreven, moest ik hier wel even aan wennen.
Ik vond het helemaal lastig worden toen er ook nog hoofdstukken tussendoor kwamen die werden verteld vanuit andere personages. Personages die wel met het verhaal te maken hadden, maar zich in andere situaties bevonden dan de hoofdpersoon zelf op dat moment.

Wat ik wel heel goed vond is dat we net als het hoofdpersonage Tobias, constant eigenlijk niet weten wat er aan de hand is. In het verhaal lijkt iedereen waar Tobias mee te maken krijgt, een eigen mening te hebben en iedereen weet meer van de situatie af dan Tobias. Ik vond het heel sterk van de auteur dat wij, net zoals Tobias, zo onwetend bleven. Heel knap gedaan!

Ik vond het een moeilijk boek om echt goed doorheen te komen. Waar ik normaal maar een paar dagen nodig heb om een boek van 400 pagina’s uit te lezen, heb ik er hier wel anderhalve week over gedaan. Ik vond het af en toe lastig om het boekweer te pakken omdat het verhaal me niet helemaal te pakken had.
Toch ben ik blij dat ik heb doorgelezen want de laatste 50 pagina’s vond ik enorm sterk. Een boek van 40 bladzijdes verteld je ongeveer 350 bladzijdes lang wie je moet vertrouwen, maar van de ene op de andere pagina twijfel je aan alles. Ik weet niet hoe de auteur dat heeft gedaan, maar ik vind het heel knap om iedereen te laten twijfelen over het vertrouwen. Al die tijd heb je een bepaalde band opgebouwd met deze personages en van het een op het ander lijken deze opgebouwde banden ineens niks meer.Dat vond ik ontzettend goed!

Het laatste wat ik nog even wil noemen, is de titel. Het hele boek door snapte ik niks van de titel. Zo nu en dan werd er af en toe wel een uil genoemd, maar pas op de allerlaatste pagina, in de allerlaatste alinea werd de betekenis voor De Nachtuilen duidelijk. Dat vond ik heel jammer.Misschien was het slimmer geweest om deel 2 deze titel te geven, maar dat is mijn mening.

Ondanks dat ik dit boek niet het einde vond, hebben me de laatste gebeurtenissen in dit boek me nieuwsgierig gemaakt naar deel 2. Het lijkt alsof boek 1 een soort inleiding was en dat het verhaal nu pas echt gaat beginnen. Als ik dan lees dat deel 2 pas in het najaar van 2016 verschijnt, moet ik wel even slikken. Dat wordt nog lang wachten, maar het zal de moeite waard zijn! Dat weet ik zeker!

Geschreven bij Nachtuilen 1 - De Nachtuilen

In het begin moest ik er wel even inkomen, maar toen ik in De nachtuilen zat, ging het als een speer en las ik achter elkaar en dat ondanks de 384 bladzijdes. Jeroen van Unen heeft een lekker vlotte schrijfstijl en ik denk dat het jongere lezers ook zeker aan zal spreken.

Af en toe is het wel een beetje verwarrend, want het wordt niet vanuit Tobias vertelt. Ook andere personages komen aan het woord in De nachtuilen. Niet allemaal even vaak, maar hier en daar wordt er gewisseld. In de derde persoonsvorm kan dit prima, maar in dit geval had ik het gevoel of het teveel was, of het teveel verraadde.
Hier en daar vond ik het boek ook ietwat kinderlijk aandoen, maar dat was verder niet storend. Het is gelukkig niet constant en Tobias is nog maar een jongen van zestien natuurlijk. Voor mijn gevoel kwam hij wel over als zestienjarige.
De personages zijn nog een klein beetje vlak, maar ik denk dat het in het vervolg goed komt. Ik vond de personages in elk geval leuk genoeg en vooral Rika. Rika is zo heerlijk badass.

Wat ik ook leuk vind, is dat in De nachtuilen een jongen centraal staat en geen meisjes zoals in de meeste YA-boeken. Ik kom bij mannelijke hoofdpersonen in dit genre niet verder dan Sam uit Gone van Michael Grant en Thomas uit The maze runner van James Dashner.

Ik heb genoten van het boek en ik ben heel erg benieuwd naar de rest van De nachtuilen-serie. En Nederlandse schrijvers zijn prima in staat om een goed fantasyboek te schrijven. We hebben die vertaalde werken helemaal niet per se nodig.

Geschreven bij De Nachtuilen

Als Tobias op de Denari-eilanden beland, wordt er een nieuwe wereld voor hem geopend. Een wereld waar magie heerst. Een wereld die verwikkeld is in een strijd tussen goed en kwaad.
Iedere drager van magie komt uiteindelijk voor de keuze te staan, de keuze tussen licht en donker. Tobias wordt gezien als de redder van het eiland, degene die een einde zal maken aan de strijd.
Zal Tobias sterk genoeg zijn om deze strijd te beëindigen? Of zal hij zich scharen aan de kant van kwade machten?

De Nachtuilen is een boek in het Young Adult genre. Voor volwassenen is dit boek echter ook zeer goed te lezen. Van Unen heeft een prachtig beeldende schrijfstijl, wat je het gevoel geeft alsof je naar een film zit te kijken. De omschrijvingen van de omgeving en belevenissen worden rijk weergegeven. Karakters worden voldoende uitgediept om hun rol in het geheel te bepalen. Het boek ademt magie van begin tot eind.

De eeuwige strijd tussen goed en kwaad, is geschreven vanuit de visie van het goede. Het geheel doet mij denken aan het item van bepaalde films, waar de strijders voor het goede zo sterk in hun kracht staan, dat geen uitdaging ze tegen kan houden. Alsof ze balanceren in een wereld waar goed en kwaad elkaar altijd zullen ontmoeten. Een wereld waar de gewone mens geen weet van heeft. Totdat er een schrijver opstaat en ons een blik geeft in deze magische wereld en de verleiding van de kwade machten.

Durf jij te balanceren op de uitermate dunne lijn tussen donker en licht, magie en werkelijkheid? Dan is dit een boek wat je zeker gelezen moet hebben. Laat je meenemen in de sfeer die van Unen creëert en geniet tot de laatste letter!

Als je in herinneringen van vroeger gaat graven, wees dan waakzaam dat je er niet door verzwolgen wordt.

Moest er in komen maar het werd een erg leuk boek dat ik steeds weer pakte en haast niet weg kon leggen. Ik denk dat de schrijver erg goed kan worden met wat meer professionele lessen en de juiste begeleiding (sommige dingen zouden anders opgeschreven meer inlevingsvermogen geven waardoor het verhaal je nog meer pakt) Ik wacht met spanning op deel 2!