Neuromancer

Geschreven bij De verdovers

Spannend vanaf bladzijde 1 dit boek pakt je gelijk en heb het dan ook, ondanks weinig tijd, binnen een paar dagen uitgelezen, een aanrader dus.

Geschreven bij De verdovers

Heel boeiend om te lezen dat de anesthesie precies het tegendeel doet van de psychoanalyse .
De hoofdpersoon vertegenwoordigt deze twee uitersten in zich.
Hij is angstig als hij op een psychiatrische afdeling te maken krijgt met agressie.
Psychotherapie brengt hem in een innerlijk conflict waar hij uit vlucht door op een andere afdeling zijn coschappen voort te zetten.
Het kwartet broer, zus, echtgenoot en dochter weet de auteur in zeer spannende gezinssituatie te manoeuvreren.
De ontknoping is onverwacht en verrassend.

Geschreven bij De verdovers

De Verdovers pakt je vast en laat je niet meer los. Het feitencomplex is weliswaar nogal onwaarschijnlijk, maar stoort niet omdat het louter dient als onderlegger voor de prachtig beschreven onderlinge relaties tussen de hoofdpersonen. De weergave van de totaal verschillende professionele achtergronden en werksituaties van Drik en Susan zijn op intrigerende wijze verwoord. Een prachtig boek van Anna Enquist.

Geschreven bij De verdovers

Anna Enquist is een vaardig schrijfster, maar het boek voor mij pas goed op gang toen ik het bijna uit had. Dat kwam deels door de uitgebreide verhandelingen over de werkwijze in het ziekenhuis. Het had tot doel om de tegenstellingen tussen de anesthesiologie en de psychiatrie aan te tonen. Voor mij hadden de beschrijvingen van de gebeurtenissen in de operatiekamer en het ziekenhuis een wat kleinere rol mogen innemen, maar dat gegeven vond ik tegelijkertijd ook boeiend en werd vooral mooi uitgewerkt bij de twee hoofdpersonen, broer en zus. Ook de andere personages werden goed uitgewerkt, de stagiaire die de leefwereld van alle betrokkenen ontwricht, blijft ook fascinerend en een beetje geheimzinnig figuur.
Het overschrijden van bepaalde (professionele-) grenzen gaven mij tijdens het lezen een ongemakkelijk gevoel, en maakten dat ik het boek achter elkaar uitgelezen heb. Goede plot wendingen en ook spannend! Ik blijf ook na dit boek een groot liefhebber van het werk van deze geweldige schrijfster!!!

Geschreven bij De verdovers

Ook dit boek stond op de lijst van onze leesclub. Ik moest dus wel doorzetten. Gelukkig maar, anders was ik in onzekerheid gebleven over de afloop. Moeilijk vond ik alle vaktaal en gedachtenspinsels van de hoofdpersonen. Later, in de verantwoording, las ik dat het boek op verzoek van een ziekenhuis geschreven was. Dat verduidelijkte wel wat. Maar zou dat ook kunnen zonder die gangkast? Is dat echt zo gebruikelijk om op deze manier je problemen te vergeten? Dat vond ik nogal gekunsteld. Toen ik de hoofdpersonen wat beter leerde kennen uit hun manier van denken en handelen begreep ik ze beter, maar een psychiater met zoveel problemen zou ik zelf liever niet uitzoeken. En ja, familieproblemen zijn inderdaad van alle tijden.

Geschreven bij De verdovers

Anna Enquist, ze sleept je mee het verhaal in.
Ook in dit verhaal. Nee ik ga niets inhoudelijks vertellen. Wel kan ik zeggen dat je er geen spijt van krijgt dit boek te kopen om te lezen!

Geschreven bij De verdovers

Een licht psychologisch drama.

Geschreven bij De verdovers

Jammergenoeg is het tweedehands boek erg beschadigd. Band ligt helemaal los, bladzijden vuil, hoeken kapot. Beschrijving van deze verkoper op bol.com niet accuraat en de prijs te hoog.

Geschreven bij All The Light We Cannot See EXPORT

Een lijvige, fantasierijke en ontroerende oorlogskroniek: 'All the light we cannot see' van Anthony Doerr is het allemaal. Het fijne aan dit boek is dat het - ondanks de meer dan 500 bladzijden - wordt opgedeeld in erg korte hoofdstukjes, vol vaart. Het boek leest bijgevolg als een trein. Zo maak je via flashbacks en flash forwards kennis met de hoofdpersonages. Marie-Laure LeBlanc is blind sinds haar zesde en duikt onder in Saint-Malo. Werner Pfennig, een Duitse weesjongen van dezelfde leeftijd, engageert zich voor het project van de Führer: complete overgave is zijn credo.

De werelden van beide tieners liggen mijlenver uiteen, maar door het uitbreken van Wereldoorlog II groeien ze op een verrassende wijze naar elkaar toe. Alles is gelinkt aan de radiogolven waarmee de jonge Werner op bevel van 'das Reich' experimenteert, en waarmee Marie-Laure via haar grootnonkel Etienne ook in contact komt.

Niet dat ik onverdeeld fan ben van oorlogsromans: er zijn er al heel wat geschreven, en soms maakt die 'overkill' dat je minder zin hebt om het zoveelste relaas over de gruwel van WO2 te lezen. Critici zullen dit boek op een onbewaakt moment misschien wat te voorspelbaar noemen. Toch weet dit magnum opus van Doerr - in 2014 bekroond met de Pulitzer Prize - van A tot Z te boeien. De auteur hanteert een meesterlijke, poëtische schrijfstijl en verpakt de tristesse en gruwel van de oorlog in briljante fantasie. 'All the light we cannot see' steekt propvol metaforen, en keer op keer neemt de zee een centrale plaats in.

Raap al deze elementen, plus de menselijke schetsen van slachtoffers én daders van het oorlogsleed samen, en je hebt heerlijk epos in handen. 'All the light we cannot see' boek waarin je wegzinkt en waarbij je wegdroomt, alsof je gewoon zelf zit te kijken naar de zee:

'Sometimes I catch myself staring at it and forget my duties. It seems big enough to anything anyone could ever feel.'

Mooi in grootsheid en eenvoud. Vier sterren.

Geschreven bij De verdovers

als gepensioneerd anesthesioloog/ intensivist vond ik dit een uitstekend boek. Sfeer en karakters zijn realistisch en in een goede verhaallijn geplaatst. Met al het bloot, dat al aanwezig is op de OK, wordt er minder in slipjes gegraaid als in dit verhaal. Maar als dit staat voor het zich ontheemd voelen en het steun zoeken bij anderen - dat is aanwezig en knap opgemerkt.