Nooit heb ik ooit Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Nooit heb ik ooit

Joshilyn Jackson (1968) is als dochter uit een militaire familie in Florida vaak verhuisd. Ze heeft inmiddels vele bestsellers geschreven en nu is dan Nooit heb ik ooit in het Nederlands verschenen.
Nooit heb ik ooit laat je niet meer los, als je er eenmaal in begonnen bent. Het verhaal zit vol thema’s; onder andere verraad, wraak, loyaliteit, vriendschap, boulimia en liefde.
Als het verhaal begint is Amy vijftien jaar en dik en voelt zich eenzaam, wanhopig en onbegrepen. De enige vriend die ze heeft is Tig Simms. Beiden zijn buitenstaanders op school. Amy is ergens een beetje jaloers op de ‘dunne’meisjes.

“Ze verdienden het niet, die luchtige lijven die ze strekten en welfden. Hoe zou het voelen om te rennen zonder dat ik mijn vet om me heen voelde zwabberen, zonder dat elk sprintje een vernederend gesjok was.”

Tig komt uit een arme familie en is gek op gitaarspelen, wat hij samen met Amy vaak s’nachts doet. Dan sluipen ze weg en neemt Amy wat te eten en drinken mee. Zo ook die bewuste avond, die hun beider leven drastisch zal veranderen.

Dan gaat het verhaal verder in het heden in 1991 en zien we Amy als gelukkig getrouwde ‘dunne’ vrouw terug. Ze is bevriend met Charlotte (Char) en ze houden regelmatig een avond met vriendinnen, waarin ze boeken bespreken.
‘We waren volwassen vrouwen en verstopten onze ergste zonden in geheime dozen.”

Wat voor geheimen of zonden zouden er zijn? En hoe goed kennen de vriendinnen elkaar eigenlijk? Als op een avond Roux haar intrede doet bij hun boekenclub gaat er behoorlijk wat veranderen voor hun allemaal. Vanaf dat moment neemt zij de regie over en wordt de situatie rondom Amy en haar vriendinnen gespannen.

“ Roux ging nu met twee geopende flessen de kring rond en met een knikje naar Tess vroeg ze; rood of wit? Het begon heel onschuldig, iedereen moest het ergste opbiechten wat ze die dag gedaan hadden.”

Maar daar blijft het niet bij. Nu begint een spannende wedloop, of spel zoals Roux het noemt. Wat is het dat Roux weet? En wil iedereen wel naar haar pijpen dansen door het spel mee te spelen?

Er gebeurd heel veel en door de vlotte toch best wel realistische vertelstijl blijf je door lezen. Wisselend tussen heden en verleden van Amy kom je erachter wat er die bewuste avond in het verleden gebeurd is. Maar ook, wat Roux hiermee te maken heeft.
Het is genieten met het mooie taalgebruik.

“Ze kon het als een cadeautje – een vijg, een wens, een eendenkuiken – in haar handpalm leggen en aanbieden aan Davis, aan Maddy, aan Charlotte, an iedere buur, aan al mijn collega’s.”

Je leeft vanaf de eerste bladzijde mee met Amy, een van de hoofdkarakters. Amy leer je goed kennen en je kijkt door haar ogen naar de omgeving waarin ze leeft. Je zit als het ware in haar hoofd. De hele tijd blijf je je afvragen hoe het verhaal zich gaat ontwikkelen.
Het verhaal heeft een lange spanningsboog, die nergens vervelend aandoet. Ik bleef tot het laatst toe geboeid. Dit kwam natuurlijk ook de verschillende onverwachte plotwendingen, die maakten dat Nooit heb ik ooit haast niet weg te leggen was. Net als je denkt te weten wat er gaat gebeuren, komt er weer een wending. Het blijft spannend tot aan het einde toe. Schitterend gedaan!

Het begint als een fijne thriller met een spannend plot: je wilt weten wat de hoofdpersoon verbergt. Op een bepaald punt gebeurt er iets wat op mij heel onwaarschijnlijk overkomt en dat bepaalt de rest van het boek. Vond ik jammer.

Geschreven bij Nooit heb ik ooit

Wát een spannend boek! Kon het maar niet weg leggen.
Aanrader, elke cent waard!

Geschreven bij Nooit heb ik ooit

Steekspel tussen twee vrouwen die niets en alles te verliezen hebben.

De wat gezapige boekenclub van Charlotte en Amy staat op zijn kop als de nieuwe buurvrouw verschijnt. Ze komt niet alleen onuitgenodigd, ze neemt ook direct de regie van de boekenclub over wanneer ze voorstelt iets opwindenders te doen.

Ze wil een soort ‘nooit heb ik ooit’ spelen, maar dan moet iedereen het ergste dat ze ooit gedaan hebben vertellen. Amy ziet dat totaal niet zitten. Zij heeft namelijk een groot geheim dat ze angstvallig verborgen wil houden. Al snel blijkt echter dat Roux Amy’s geheim kent, en haar geheimhouding heeft een prijs.

“ ‘Wil je niet spelen? Dat slaat nergens op,’ zei ze, en nu was haar totemdier een duistere versie van de Kat met de hoed. Het was een wilde kat, binnengedrongen om rampspoed aan te richten in een huis waarnaar geen moeder meer zal terugkeren. In dit huis was ik de enige moeder, en ik had de rampspoed binnengelaten.” Joshilyn Jackson

Roux denkt Amy makkelijk te kunnen verslaan met haar spel, maar Amy heeft veel te verliezen en biedt weerstand. In het spel dat dan volgt, moet nog maar blijken wie van de twee de beste speler is.

Nooit heb ik ooit van Joshilyn Jackson is een geslepen kat en muis spel tussen twee vrouwen die niet voor elkaar onder willen doen.

Joshilyn Jackson lijkt je mee te nemen naar een beetje saaie woonwijk waar niet al teveel gebeurt. Maar al snel brengt ze wat kleine scheurtjes aan in de perfecte maskers van de aanwezige vrouwen. Hierdoor worden er gelijk al wat smakelijke geheimen onthult. Vanaf dat punt wordt de spanning opgevoerd naar het eerste treffen tussen Roux en Amy.

De twee sterke karakters worden goed neergezet. De geheimzinnigheid die Roux omhult en het geheim van Amy zorgen voor wat spannende raadsels. De familie van Amy en Roux, en de vriendin van Amy, zorgen voor een mooi tegengewicht in de gespannen sfeer tussen de twee vrouwen.

Na de verrassing van het spel, lijkt het onderlinge steekspel heel even een herhaling van zetten te worden. Maar net voordat ik me daaraan ging storen, werd de inzet verhoogd en was de spanning terug. Terwijl bepaalde zaken best te voorspellen waren, werd ik toch een paar keer behoorlijk verrast door een aantal onvoorziene twists.

Met Nooit heb ik ooit bouwt Joshilyn Jackson een spannend verhaal om een niet zo onschuldig spel, en heeft ze rondom het einde nog een knappe, onverwachte wending in petto voor de lezer. Nooit heb ik ooit krijgt 3.5 sterren van mij.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.

Geschreven bij Nooit heb ik ooit

Nooit heb ik ooit bevat twee interessante personages die elkaar versterken en waar je bovendien alles over wil weten. Dit zorgt ervoor dat je geboeid blijft tot de laatste bladzijde.

Pakkend, verrassend en verslavend. Nooit heb ik ooit is een echte pageturner!

Geschreven bij Nooit heb ik ooit

Ik kwam maar moeilijk in het verhaal. Maar dat is persoonlijk.