Oorlogstranen

Geschreven bij Oorlogstranen

Wat een heel interessant verhaal had kunnen worden, viel me erg tegen. Het verhaal, of eigenlijk meer het onderwerp is erg vernieuwend. Het gaat over de oorlog, maar dit keer niet over de concentratiekampen, maar over de nasleep van de oorlog. De oorlogswezen, joodse kinderen die na het onderduiken op zoek gaan naar hun ouders. Of juist bij pleegouders weg worden gehaald om terug naar familie te gaan. Vaak waren deze kinderen met een heel ander geloof opgevoed om maar niet op te vallen. Het verhaal gaat dus over aanpassen, met vallen en op staan. Zo ook Lucia.

De schrijfstijl leest ontzettend snel weg, maar komt erg kinderlijk op me over. Het verhaal had wat anders beschreven mogen worden van mij. Al heel snel weet je als lezer naar wie Lucia op zoek is en het duurt lang voordat ze daar aan komt. Een verhaal van een oorlogswees wordt zelfs niet verhelderd, erg jammer. Goed zo kan het natuurlijk zijn, maar in een boek hoop ik toch op een 'goede afloop'. Daarnaast wordt het verhaal in dagboekvorm of eigenlijk meer als verslag verteld. Per dag/jaar en plaats wordt vermeld hoe het verhaal zich ontwikkeld in plaats van een doorlopend verhaal. Het was het allemaal net niet voor mij.

Geschreven bij Oorlogstranen

Vanuit een originele invalshoek beschrijft Lody van de Kamp het leven van een onderduikkind. Lucia, een non, weet niet beter dan dat ze afkomstig is uit een Belgisch mijnwerkersgezin, totdat haar moeder haar een emaillen trommeltje nalaat. Het trommeltje leidt Lucia naar een ingewikkeld en pijnlijk verleden. Wanneer ze haar echte achtergrond en identiteit vindt, heeft dat grote invloed op haar toekomst. Van de Kamp kan ontroerend beschrijven wat er in mensen omgaat en laat respectvol zien hoe verschillend mensen zijn, bijvoorbeeld in hun geloofskeuzes. Daarnaast vind ik "Oorlogstranen" ook een spannend verhaal, omdat je je als lezer bladzijdenlang blijft afvragen of Lucia achter het ware verhaal over haar achtergrond komt en wie precies wie is.

Geschreven bij Oorlogstranen

Wat een prachtig boek, het pakt je vanaf de eerste bladzijde. Ik kon het boek moeilijk aan de kant leggen en heb het dan ook binnen een dag uitgelezen. Ik kan het iedereen aanraden die geinteresseerd is in de periode 1940-1945 en met name over het lot van de Joden.

Geschreven bij Oorlogstranen

De thematiek in dit boek lijkt op De Tweeling, van Tessa de Loo. Twee zusjes die beland zijn in Rooms-katholieke onderduikgezinnen in België en de Achterhoek. De oudste van de twee gaat op zoek en ontdekt haar Joodse identiteit. Haar echte ouders blijken omgekomen te zijn in concentratiekampen maar misschien is er nog een zusje van haar in leven. Het is redelijk goed en zeker integer geschreven. Irritaties liggen echter op de loer. Het is iets teveel de rabbijn( Lody vd Kamp), die schrijft, in plaats van de schrijver, die daarnaast ook rabbijn is. Verheerlijking van het eigen geloof, hoezeer de schrijver dat ook probeert te vermijden, is de valkuil. Daarom vind ik dit niet het beste boek ooit over deze thematiek geschreven.

Geschreven bij Oorlogstranen

Wat een heel interessant verhaal had kunnen worden, viel me erg tegen. Het verhaal, of eigenlijk meer het onderwerp is erg vernieuwend. Het gaat over de oorlog, maar dit keer niet over de concentratiekampen, maar over de nasleep van de oorlog. De oorlogswezen, joodse kinderen die na het onderduiken op zoek gaan naar hun ouders. Of juist bij pleegouders weg worden gehaald om terug naar familie te gaan. Vaak waren deze kinderen met een heel ander geloof opgevoed om maar niet op te vallen. Het verhaal gaat dus over aanpassen, met vallen en op staan. Zo ook Lucia.

De schrijfstijl leest ontzettend snel weg, maar komt erg kinderlijk op me over. Het verhaal had wat anders beschreven mogen worden van mij. Al heel snel weet je als lezer naar wie Lucia op zoek is en het duurt lang voordat ze daar aan komt. Een verhaal van een oorlogswees wordt zelfs niet verhelderd, erg jammer. Goed zo kan het natuurlijk zijn, maar in een boek hoop ik toch op een 'goede afloop'. Daarnaast wordt het verhaal in dagboekvorm of eigenlijk meer als verslag verteld. Per dag/jaar en plaats wordt vermeld hoe het verhaal zich ontwikkeld in plaats van een doorlopend verhaal. Het was het allemaal net niet voor mij.

Geschreven bij Oorlogstranen

Ik heb het boek in één keer uitgelezen kon het niet wegleggen

Geschreven bij Oorlogstranen

goed verteld

Geschreven bij Oorlogstranen

Mooi verhaal...
Waargebeurd ??!! Ik weet het niet... Er zal zeker wel zoiets soortgelijk gebeurd zijn...
Je begint te lezen en blijft lezen.
Ik heb het graag gelezen maar er zijn er over de oorlog nog betere..
Ellis' & Elizabeth.... Tante Roosje....