Oud Zeer Een Stalker Maakt Het Leven Van Een Spychologe En Haar Dochter Tot Een Hel

Bij toeval ben ik bij dit boek terechtgekomen. Zoals hierboven al vermeld is, leest het inderdaad lekker weg. Ik had het in twee dagen uit, maar ik ben er zeker niet diep van onder de indruk.

Naar mijn idee had Beishuizen veel meer van dit verhaal kunnen maken. Ze verraadt meteen al wie de dader is. Waarom? Het had de spanning veel meer op kunnen bouwen als dat een verrassing bleef. Dan had de beschrijving van veel cliënten ook een rol kunnen spelen; de lezer had iedereen dan verdacht. Nu is het mij nog steeds volstrekt unduidelijk wat de rol van de familie van Hemert, Bakker en de rest was.

Toch was het op het einde wel spannend. Marcel's trucjes leken eerst inderdaad nog wel practical jokes, maar opeens slaat hij om. Hij bouwt het op, maar als het moment dan daar is geeft hij het zomaar op omdat Anne uit het raam springt.

Het einde is helemaal niet indrukwekkend. Een open einde kan zeker werken, maar niet in een thriller van dit soort. Het hele verhaal wordt naar een 'climax' toegewerkt, die nu eigenlijk niet plaatsvindt maar alles aan de verbeelding overlaat. Dat was voor mij echt een tegenvaller.

Dan heb ik het nog niet eens over de personages. Anne, hoewel geloofwaardig, is een typische 'Libelle vrouw'. Ze gaat naar haar werk, komt thuis, kopje thee en een maaltijd op tafel, keuvelen maar. Niks mis mee, maar wel apart voor een thriller hoofdpersoon. Moniek is heel wat geloofwaardiger als de tiener met een minderwaardigheidscomplex. Derk is een stuk minder geloofwaardig. Een psychiater met mensenkennis- hij stelt in ieder geval zijn cliënten meteen door te hebben-, toch begint hij voor de tweede keer een affaire met anorexia-model Natasha. Nu snap ik heel goed dat mensen zich kunnen laten leiden door passie, maar toch klopt het niet.

Wel leuk om als aankomend psychologe eens over het leven van een klinische praktijk te lezen! Daarom geef ik het nog wel een 5,5; voor de vermakelijke kijk op de kliniek, en de personages van Anne en Moniek die nog wel geloofwaardig overkomen. HEt boek had beter tot zijn recht gekomen als het gewoon een roman was over een klinische praktijk en het leven van de mensen die daarmee te maken hebben.

Geschreven bij Oud zeer

Een spannend, vlot geschreven verhaal dat de lezer keer op keer op het verkeerde been probeert te zetten. Toch mistte ik enige diepgang zowel in het verhaal als in de personages en vond ik dit een van de mindere boeken van de Tineke Beishuizen. Voor wie op zoek is naar een makkelijk leesbaar maar spannend boek (enigzins vergelijkbaar met de boeken van Suzanne Vermeer) een prima alternatief.

Een heel goede schrijfster, boeiend intrigerend!

Anne, psychologe, krijgt een baksteen door haar raam met daaraan een briefje: ik denk aan je. Dat is de aanzet tot een reeks van gebeurtenissen die allemaal verband met elkaar houden, maar welk verband de betrokkenen op dat moment nog niet zien. De collega's van Anne hebben zo hun eigen besognes die ook weer zijn weerslag heeft op de praktijk en op Anne zelf.
Het verhaal wordt geschreven vanuit verschillende personages waardoor het geheel wat rommelig aandoet, maar daarom niet minder boeiend.

Ik verbaas me over mijn eigen doorzettings vermogen om dit boek toch uit te lezen, want na een aantal bladzijdes bleek het al een waardeloos verhaal te zijn. En het werd niet beter naar het einde toe. Al die mensen die in het boek voorkomen hebben totaal geen meerwaarde in het verhaal, maar de schrijfster gaat wel diep op hun problematiek in. Dat zijn dan uiteindelijk ook nog eens allemaal open eindes. Eerst schrijft ze over al hun leed, maar wat er verder mee gebeurd is een raadsel. Zo blijft het ook een raadsel waarom die stalker juist deze dame heeft verkoren om lastig te vallen. Er moet iets in het verleden zijn gebeurd...maar ze schrijft nergens wat dat nu precies is. En dan heeft het boek een open einde. Op zich niets mis mee, maar dit is wel heel vaag en klungelig. Kortom bespaar jezelf de moeite en sla dit boek lekker over. Een flut romannetje bevat meer verhaal lijn dan dit waardeloze boek.

Na meerdere boeken gelezen te hebben van Tineke Beishuizen, vond ik dit een tenenkrommend boek. Het verhaal vliegt alle kanten op, zit geen lijn in en is gewoon niet te volgen. De personages zijn ook niet je van het.... Ik heb het boek niet uit gekregen en dat is niets voor mij....jammer

Geschreven bij Oud zeer

Ken Tineke Beishuizen eigenlijk alleen van haar grappige en onderhoudende stukjes uit 1 van de landelijke damesbladen.
Ben benieuwd hoe zij dit genre verhalen "aanpakt". Verheug me er dan ook ontzettend op om dit boek te gaan lezen.