Persuasion The Art of Influencing People

Geschreven bij Persuasion

Persuasion “The art of influencing people” van James Borg is een aardig boekje in het Engels. De vraag welke in het boekje behandeld wordt is de volgende : welke gevolgen heeft het als men zich op een bepaalde manier gedraagt en spreekt in een gesprek of een vergadering. De behandelde onderwerpen zijn : luisteren, de aandacht vast houden, het geheugen, welke zaken je kunt zeggen, hoe je met telefoon gesprekken om moet gaan, hoe je tot het beste resultaat in een gesprek kunt komen en twee hoofdstukken over personen en hun reacties. Deze laatste twee hoofdstukken zijn vooral op de theorieën van Jung gebaseerd waarbij mensen in hokjes geplaatst worden in tegenstelling tot de theorie van Freud waarbij mensen als uniek worden gezien. Of je met deze technieken echt mensen kunt beïnvloeden laat ik in het midden maar al bij al is het een leuk boekje om eens te kijken welke onderdelen je bij jezelf kunt verbeteren.

Geschreven bij Persuasion

Een boek dat ‘Persuasion’ heet en als ondertitel heeft: The art of influencing people. Dat intrigeert iedereen met een bovenmatige interesse in communicatie.

Een waarschuwing: laat je niet overtuigen door de wervende teksten op flappen. Alleen als je een beginner bent, is dit boek voor jou geschreven.

Dan is het mooi dat het een vlotte stijl heeft, allerlei praktische situaties beschrijft uit ook jouw leven en cartoons – hoe flauw ook – de bladspiegel verluchtigen.

‘An indispensable handbook for all of us who need to get other people to do what we want’, juicht Sir Anthony Jay je toe vanaf de achterpagina. Het klinkt manipulatief. En zo overtuigend dat ik de schrijver zelf niet meer geloof als hij in zijn voorwoord zegt: ‘Persuasion in this book, is entirely positive.’ Maar dat kan ook komen omdat hij meer dan eens schaamteloos schermt met zijn eigen autoriteit: ‘In the many years I’ve spent in the business world, …’ En wat dan volgt kan niet meer stuk natuurlijk.

Met dat alles zou ik instemmen als het boek werkelijk de belofte inlast ‘the latest scientific findings’ samen te brengen, maar er wordt veel in algemene termen naar wetenschappelijk onderzoek verwezen en nauwelijks to-the-point verteld wat de uitkomsten daarvan waren. In hoofdstuk 1 behandelt Borg Aristoteles, in hoofdstuk 4 vat hij het werk van Albert Mehrabian samen – 93% van de boodschap is non-verbaal, 7% is verbaal – en in hoofdstuk 10 haalt hij de types van Jung erbij. Tussendoor opent hij deuren die niet gesloten waren, zoals ‘Choose your words carefully’ en ‘Be careful with “why”.’ Noten en een literatuurlijst ontbreken.

Dat alles heeft als effect dat je door de inhoud heen gaat letten op de formuleringen van Borg. Hij past zijn eigen lessen op papier toe - het is overtuigende schriftelijke communicatie ten top. Dè les van ‘Persuasion’ is dan ook het herkennen van overtuigend taalgebruik en dat los te zien van de inhoud. Want die is vooral triviaal en onsamenhangend.