Physics Of The Future How Science Will Shape Human Destiny And Our Daily Lives By The Year 2100

Als je het laatste boek van Michio Kaku leest hoor je hem als het ware spreken. Hij is bekend van zijn vele optredens in programma’s van Discovery Channel, waar hij op aanstekelijke wijze vertelt over allerlei gecompliceerde onderwerpen, zoals parallelle universa en tijdreizen. Zijn dictie, verbazing, humor en enthousiasme lees je in de zinnen in het boek. Het onderwerp bevindt zich geheel op het terrein waar hij zich comfortabel voelt: de natuurkunde van de toekomst en de impact die deze zal hebben op ons dagelijkse leven.

De structuur van het boek is georganiseerd rondom een aantal thema’s en een drietal tijdsperioden. Ieder hoofdstuk behandelt een thema, zoals de computer, de ontwikkelingen in de robotica, de geneeskunde, energiebronnen en bemande reizen naar de sterren. Binnen ieder hoofdstuk worden de nabije toekomst (heden – 2030), de middellange termijn (2030 – 2070) en de verre toekomst (2070 – 2100) beschreven. De ‘voorspellingen’ baseert de schrijver op extrapolaties van huidige onderzoeksvelden en op talloze gesprekken die hij heeft gevoerd met de honderden wetenschappers die zich bezig houden met onderzoek op de genoemde terreinen. Omdat Kaku zelf ook een erkend wetenschapper is (snaartheorie) wordt hij beschouwd als een van hen. Kaku heeft het zeldzame talent om de uitkomsten van deze gesprekken in begrijpelijke termen over te brengen op de lezer.

Wat opvalt aan het boek is dat er in iedere tijdsperiode sterk wordt terug gegrepen op huidige ontwikkelingen. Misschien is wel de helft van het boek gewijd aan de hedendaagse stand van zaken op wetenschappelijk terrein. Voor een boek dat deze titel draagt zou je wellicht mogen verwachten dat weliswaar het eerste deel van ieder hoofdstuk de huidige stand van zaken beschrijft, maar dat de latere perioden toch echt over die tijd gaan. Het resulteert echter wel in een geloofwaardige en onderbouwde schets van mogelijkheden waarover onze kinderen en kleinkinderen kunnen beschikken. En die zijn indrukwekkend! Feitelijk maken we nu de kanteling mee van een Type 0 samenleving naar een Type 1 beschaving (Nicolai Kardashev). Een gevaarlijke transitie.

Helaas vond Kaku het nodig om alle ontwikkelingen samen te bundelen in de beschrijving van een week in het leven van iemand die leeft in het jaar 2100. Dit gaat op twee manieren mank. In de eerste plaats – en dit heb ik al in eerdere boekbesprekingen gemeld – is het schrijven van een geloofwaardig verhaal een vak apart. En hoewel Kaku een begenadigd wetenschapper is, beheerst hij die kunst niet. In de tweede plaats is het geen samenhangende synthese van alle ontwikkelingen die hij in eerdere hoofdstukken schetste. De verschillende thema’s zijn goed onderbouwd, maar het wordt geen geheel.

De kwaliteit van het papier houdt niet over, maar de inhoud maakt dit tot een lezenswaardig boek.