Pianiste, La

Met filmprijzen overladen Europees drama naar het in 1983 verschenen boek "Die Klavierspielerin" van Nobelprijswinnaresse (in 2004) Elfriede Jelinek, dat door regisseur Michael Haneke werd bewerkt tot een spraakmakend scenario. Geen plezierige productie om naar te kijken, hoewel Haneke beweert dat er ook 'komische momenten' in zijn film zitten, waarin de Franse actrice Isabelle Huppert (zijn won een Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes) een uitdagende en moeilijke rol neerzet als de seksueel gestoorde pianiste. Een personage overigens dat moeilijk valt te omschrijven, laat staan te begrijpen, en weinig sympathie zal opwekken bij de toeschouwer. Annie Girardot is uitstekend als haar zieke en overbezorgde moeder, die waarschijnlijk bij heeft gedragen aan het vreemde gedrag van haar dochter. Benoït Magimel is goed als de jonge, getalenteerde pianist die verstrikt raakt in de krankzinnige belevingswereld van zijn lerares. Deze Duits/Pools/Frans/Oostenrijkse co-productie van Veit Heiduschka bevat uiteraard veel pianomuziek (Isabelle Huppert speelt zelf piano!), waarbij de klassieke werken van componist Franz Schubert (1797-1828) de hoofdmoot vormt en Francis Haines de algemene muzikale leiding had voor een regisseur die normaal gesproken weinig muziek toelaat in zijn films. De sobere cameravoering werd verzorgd door Christian Berger. Grappige anekdote bij deze film is het verhaal van de Groningse Plattelandsvrouwen die van plan waren om naar "The Pianist" van Roman Polanksi te gaan kijken, maar per abuis bij deze film terecht kwamen en werden getrakteerd op een paar onverwachte, expliciete seksscènes. De dames waren blijkbaar niet veel gewend, want het expliciete karakter valt te verwaarlozen en is eerder braaf te noemen. Overigens bleven de dames netjes zitten en keken de film uit, en dat is knap bij een regisseur waarbij nogal wat toeschouwers, bij iedere nieuwe filmpremière, de bioscoopzaal plegen te verlaten! Vooral omarmd door de intellectuele filmliefhebber, die zijn neus ophaalt voor 'plat' Hollywoodentertainment.

"La Pianista" gaf mij van begin tot eind een ongemakkelijk gevoel. Soms werd ik onpasselijk. Dat er zo goed geacteerd wordt is een prestatie. Maar het is naargeestig, intens verdrietig. Het verhaal spreekt mij niet aan: het duurt te kort om uit de idiotie van Erika iets constructiefs uit te halen, en te lang om getuige te zijn het ongemak bij haar, Walter en anderen. Mooie beelden en prachtige piano stukken van Schubert met beeldschone zang maken het niet goed. Ik ben helemaal naar van deze film.

prachtige film met wereldster

Mijn verwachtingen waren hoog gespannen en hoewel Isabelle Hupert een geweldige actrice is, kan ze het verhaal niet redden. In het begin kon ik er geen touw aan vast knopen en ik kon alleen maar denken: wat is dat mens verknipt!
Daar is op zich niets op tegen, maar het was niet mogelijk om enige band met deze hoofdfiguur te voelen of haar enigszins te begrijpen. De film was bizar, kil en onaardig en de verhaallijn pakte totaal niet. Jammer, maar wat mij betreft géén aanrader......