Portishead - Portishead (CD)

Ik heb met verbazing zitten luisteren naar deze plaat. Cowboys was het 1e nummer dat ik ooit van deze band hoorde en het duurde niet lang voor ik al hun platen in mijn bezit had. Een band, enig in zijn soort. Het gaat hier weliswaar om Portishead maar Dummy en de Roseland live-plaat zijn net zo goed. Kopen!

De eerste nummers die ik van Portishead kende waren Glory Box en Mysterons. Ik was verbaasd hoe goed deze band sfeervolle nummers kon neerzetten en waarom ik niet eerder deze band ontdekt had. Ik leerde met het album meer pareltjes van nummers kennen en daarna ging ik vreemd genoeg meer naar Third luisteren. Het geluid van Third trok me op dat moment iets meer, en ik was nog niet helemaal 'into' de sound die ze probeerden neer te zetten op dit album(hun self-titled). Met Third werd ik gelijk een grote fan van de band en besloot ik toch om nog een keer dit album(hun self-titled) te gaan luisteren. Er was namelijk WEL iets wat me aansprak toen ik dit album voor het eerst luisterde. Ik ben blij dat ik toch nog een keer ben gaan luisteren, want wat is dit een verdomd goed album! De sfeer die Portishead vooral op dit album neerzet is duister, rauw en onheilspellend. Je merkt dat over elke song goed is nagedacht. Zo zet opener 'Cowboys' perfect de toon voor de duistere sfeer van dit album en is 'Western Eyes' een van mijn favoriete album afsluit-nummers. Er is gelukkig ook genoeg sprake van afwisseling in de nummers, en dat is wel nodig met een album met zo'n constante sfeer. 'Undenied' is bijvoorbeeld een soort ballad en een erg mooi, fragiel nummer. Ook 'Elysium' is voor mij een hoogtepunt van het album, in dit nummer staan mysterieuze, onheilspellende gitaar en piano(?)akkoorden en Billie Holiday-achtige zang van Beth Gibbons centraal. Ten slotte verdient 'Half Day Closing' wat mij betreft ook nog een eervolle vermelding. In dit nummer is de focus iets meer op de instrumenten gericht. Ook gebruikt zangeres Beth Gibbons een soort effect op haar stem, waardoor haar stem soms meer op een sirene lijkt dan op een gewone zangstem. Prachtig hoe dit bijdraagt aan de sfeer van het nummer. Ik kan nog wel een tijdje doorgaan over wat ik allemaal goed vind aan dit album, maar ik zal het nu afronden. Ben je fan van Portishead? dan zou ik niet twijfelen om dit album aan te schaffen. Laat je niet afschrikken omdat het anders dan de andere albums klinkt(qua sfeer is dit nu zelfs mijn favoriete album van Portishead). Maar ook voor fans van sfeervolle, duistere trip-hop achtige muziek is dit een geweldig album. Ik heb er in ieder geval van genoten toen ik dit album luisterde ;)