Prinsessen in het Prinsenhof Historische roman over het Maaseik van de 18e eeuw

Drie vrouwen , drie generaties, een familie. Drie vrouwen die mij wisten te raken . Ondanks alle armoede en ellende in het woelige 18de eeuwse Maaseik is dit een positief verhaal met de nodige humor onderstreept. Uniek zijn de originele Limburgse woorden die het en der in het verhaal gebruikt worden. Wie eerder werk van de auteur heeft gelezen zal verrast worden door de enorme historische kennis van de schrijver. Een literair hoogstandje in mijn boekenkast !

"Maar het vreemd manvolk rook naar avontuur. En naar onbereikbare, exotische verten zoals Engeland en Denemarken. God weet waar die landen lagen. Rusteloos vrouwvolk droomde van verlichting, terwijl ze thuis aan de kookpot verbonden waren. Vanaf de kansel werd hun plaats gewezen, loslopende legerbendes werden in alle toonaarden vervloekt als werktuigen van de toorn Gods en het vrouwvolk werd gemaand de straat te mijden."

Het is zomaar een fragment van een paar zinnen, maar het is tekenend voor hoe jij, Piet, beelden kunt oproepen met taal. Beelden van een tijd -de 18-de eeuw- en een plaats - Maaseik- en de feodale Limburgse muurvaste verhoudingen, van geweld, verzet en chaos, van angst en hoop, van onaantastbare kerkelijke macht en volkse spot,, van toeval en intriges, van opportunisme en levensvreugde, van erotiek en seksueel misbruik, En dat alles verteld in mensen met hun eigenheid in taal en houding, waardoor het nooit saai of abstract wordt.. Vooral van je meisjes- en vrouwenfiguren heb ik genoten.

Ja, het leest als een feest, je historische roman 'Prinsessen in het Prinsenhof'. Je bent een rasverteller, helemaal in de door mij zo geliefde zuidelijke stijl: jaloersmakend flamboyant, associatief, overvloedig en zo rijk van taal dat het je af en toe duizelt.,
Jouw Maaseik mag wel heel trots zijn op dit boek, waarin een stukje van haar verleden zo kleurrijk door jou is geschilderd. Man, wat moet jij een tijd hebben besteed aan onderzoek om zoveel te weten van dat verleden en dat zo goed te kunnen 'romantiseren'.
Complimenten dus, die jarenlange arbeid is niet voor niets geweest! Ik ben benieuwd naar je volgende.
Lees dat boek, mensen!

Omdat dit boek, mij al vaker aangeraden, steeds uitgeleend was in de bieb, heb ik het mijzelf cadeau gedaan. Een gouden greep, want eenmaal begonnen met lezen is het bijkans onmogelijk op te houden. Dit boek is meer dan een meeslepend en spannend verhaal over het ongelooflijk rauwe leven in het half verwoeste Maaseik van de 18de eeuw, het leven dat de hoofdpersonen Emma, Jeanne en Françoise maar niet klein krijgt. Sarcasme maar ook humor vullen de ruimte tussen de regels. Dit boek ontrolt zich in je hoofd als een film: ademloos kijken terwijl je leest.
Een heel bijzondere en indrukwekkende ervaring!

Ik vond het echt een schitterend boek. Het beschrijft de levens van drie verschillende personages die tot dezelfde familie behoren en je gaat je op een gegeven moment echt identificeren met hun leven en hun strubbelingen en de moeilijke tijd waarin ze leefden. Bovendien schetst het een mooi tijdsbeeld en een mooi plaatje van het mooie plaatsje Maaseik in België net over de Nederlandse grens. Ik woon hier zelf niet ver vandaan en kom er regelmatig, maar ik zal er de volgende keer toch met extra belangstelling doorheen lopen. Wat mij betreft dus een aanrader. Wie het nog niet heeft gelezen, wacht niet langer!

Het is mooi om te lezen hoe men in de 18e eeuw leefden, maar aan de schrijfstijl van de auteur kan ik niet wennen . Oud Nederlands, geen vloeiend Nederlands

Ik wist niet precies wat ik van te voren kon verwachten. Helaas vond ik het lastig lezen en niet goed door te komen. Het pakte mij dus ook niet.