Privacy Hoe Nederland Veranderd In Een Controlestaat

Journalist Rudie Kagie beschrijft op een helder en overzichtelijke wijze hoe Nederland in een controlestaat verandert, zoals de ondertitel duidt, door het gebrek aan privacy. Het boek is enkele jaren geleden gepubliceerd en zeker nu kan men wel zeggen dat Nederland al een controlestaat is. Feitelijk was dat in 2010 ook al zo. Zeker sinds de aanslagen in september 2001 volgt de overheid ons nauwgezet. Opvallend is dat duidelijk wordt dat de Nederlander (nog) meer gevolgd blijkt te worden dan veel andere Europese burgers.
Behalve de overheid, waar niet zo veel tegen te doen is, laten we ons erg volgen in ons computergedrag. Er zijn veel bedrijven, zoals Google, die ontzettend veel van ons weten. Gebruikers van sociale media geven vaak hun laatste stukje privacy bloot. Jammer is dat Kagie aan dit laatste weinig of geen aandacht geeft.
Hoewel veel mensen roepen dat ze weinig te verbergen hebben is het toekomstperspectief weinig rooskleurig. Dat we onze privacy enigszins opofferen voor veiligheid is begrijpelijk, maar worden we straks door de specialist in het ziekenhuis berispt omdat hij/zij onze boodschappen kan bekijken en ziet dat we te veel chips eten? Kagie waarschuwt ons ervoor dat zulke dingen kunnen gaan gebeuren en wijst ook op identiteitsdiefstal, een misdaad die nu al veel voorkomt. Het is uiterst onprettig als iemand met jouw persoonsgegevens dure aankopen doet, om maar een voorbeeld te noemen.
Dankzij Kagie worden we ons hopelijk beter bewust van de risico's en ook van o.m. de schijnveiligheid die gecreëerd wordt door de vele camera's.

Een aanrader voor wie zijn bedenkingen heeft over de privacy, of eigenlijk het gebrek aan privacy in Nederland en de mogelijke consequenties daarvan zoals identiteitsfraude of aangemerkt worden als verdacht in criminele activiteiten.
De opeenvolging van invoeringen zoals vingerafdrukken in het paspoort, de legitimatieplicht, kentekenregistratie, het electronische patiëntendossier, steeds meer bewakingscamera's, de bankgegevens- en transacties van alle Europeanen die naar de USA worden gestuurd, etc.
Tot nu toe was een ieder onschuldig tot het tegendeel was bewezen, tegenwoordig wordt iedere burger als potentiële verdachte aangemerkt door alle gegevensbestanden te gebruiken als opsporingsmiddel.
De burger wordt gesust onder het mom van "als je niets te verbergen hebt dan hoef je je geen zorgen te maken".
Uit dit boek blijkt duidelijk dat we ons wel zorgen moeten maken over alles wat er over ons in gegevensbestanden bekend is.